Η μικρή δημοσιογράφος της Δ2 τάξης Σοφία Μπ.,
η οποία παρακολουθεί μαθήματα μπαλέτου
μοιράζεται μαζί μας στο παρακάτω άρθρο της
την ιστορία του μπαλέτου,
που τόσο αγαπά!!!
Σε όλο τον κόσμο οι άνθρωποι αγαπούν τον χορό. Ο χορός βρισκόταν πάντα στο επίκεντρο όλων των σημαντικών γεγονότων όπως ο γάμος, η γέννηση, η βάφτιση ενός παιδιού και άλλα ευχάριστα γεγονότα στη ζωή των ανθρώπων. Υπάρχουν χοροί για τη σπορά, για τη συγκομιδή, της σοδειάς και για τη βροχή. Ο χορός, τα τραγούδια και οι ρυθμικοί ήχοι των τυμπάνων και άλλων μουσικών οργάνων συνθέτουν ιεροτελεστίες που ενώνουν τους ανθρώπους.
Το μπαλέτο διαφέρει από άλλα είδη χορού γιατί περιλαμβάνει περιστρεφόμενες κινήσεις, όπως αυτή κατά την οποία το πόδι στρέφεται προς το γοφό έτσι ώστε το πέλμα να κοιτάζει προς τα μέσα. Οι μπαλαρίνες χρησιμοποιούν ειδικά παπούτσια με σκληρή μύτη, τις πουέντ, για να στέκονται στις μύτες των ποδιών τους.
Το μπαλέτο ξεκίνησε από τις βασιλικές αυλές της Ευρώπης του 16ου και 17ου αιώνα. Η αυλή του Λουδοβίκου της Γαλλίας βρισκόταν στο υπέροχο παλάτι των Βερσαλλιών, λίγο έξω από το Παρίσι. Οι αυλικοί λάμβαναν μέρος σε όμορφες γιορτές που γινόταν στους κήπους και στις αίθουσες χορού του παλατιού και ονομάζονταν αυλικά μπαλέτα. Συχνά, περιλάμβαναν ιππικές παρελάσεις, πομπές, λόγους και τραγούδια καθώς επίσης και χορούς.
Μέχρι τη δεκαετία του 1830, το κοστούμι μιας μπαλαρίνας έμοιαζε με τα ρούχα που φορούν σήμερα οι χορευτές σε ρομαντικά μπαλέτα όπως η Συλφίδα. Η μπαλαρίνα φορούσε την τυτύ, μια μακριά τούλινη φούστα, με εφαρμοστό κορμάκι και απαλά πέπλα που κατέληγαν κάτω από το γόνατο. Τα μαλλιά της είχαν χωρίστρα στη μέση, περνούσαν πάνω από τα αφτιά της και κατέληγαν πίσω σε ένα χαμηλό κότσο. Στις αρχές του 20ου αιώνα, οι μπαλαρίνες άρχισαν να φορούν τις κλασικές κοντές, αφράτες φούστες με πολλές στρώσεις από τούλια που αναδείκνυαν τα όλο τολμηρά βήματα.
Αν παρακολουθείτε για πρώτη φορά μια παράσταση μπαλέτου, σίγουρα θα μαγευτείτε. Τα περισσότερα από τα μπαλέτα, όπως “Η Λίμνη των Κύκνων”, είναι αφηγηματικά μπαλέτα-δηλαδή αφηγούνται ιστορίες. Η ηθοποιία, η παντομίμα και οι μεγάλες ομαδικές σκηνές βοηθούν την εξέλιξη. Ορισμένα μπαλέτα δεν έχουν πλοκή αλλά ένα σαφές θέμα ή ιδέα.
Σοφία Μπ.
Το Πιστοποιητικό Σπουδών της Σοφίας, η οποία ολοκλήρωσε με επιτυχία τις εξετάσεις της για το δεύτερο επίπεδο!
Καλή πρόοδο Σοφία & σε ανώτερα!
Παρακάτω μπορείτε να δείτε ένα βίντεο που μας δείχνει την πιο ιδιαίτερη σχολή μπαλέτου στον κόσμο, η οποία βρίσκεται στην μεγαλύτερη παραγκούπολη της Αφρικής στην Κιμπέρα της Κένυας.
Το σωστό δάπεδο ή τα παπούτσια
μπορεί να λείπουν αλλά το ταλέντο είναι εκεί…
Ένα βίντεο που επιμελήθηκε η εφημερίδα
“The Guardian”:
Πότε και γιατί να ξεκινήσει το παιδί μου μπαλέτο;
Ένα παιδί, μπορεί να διδαχτεί χορό, από την ηλικία κιόλας των 4 ετών! Η ιδανική ωστόσο ηλικία είναι 6 ετών, εφόσον έχει ήδη αποκτήσει τις βασικές κινητικές του δεξιότητες και είναι ψυχοκινητικά προετοιμασμένο. Πολλοί γονείς ρωτάνε για ποιο λόγο να γράψουν το παιδί τους σε κάποια σχολή χορού και αν είναι απαραίτητο για την ενίσχυση της φυσικής του κατάστασης.
Ο κος. Στέλιος Μαντούδης, Αναπτυξιακός Εργοθεραπευτής, απαντά και αναφέρει τα οφέλη του μπαλέτου στην ζωή ενός παιδιού:
• Το παιδί αποκτά καλή στάση σώματος, ισορροπία και ευλυγισία
• Βελτιώνει τον τρόπο που περπατά και κινείται (ειδικά όταν ξεκινήσει από πολύ μικρή ηλικία)
• Μαθαίνει να ελέγχει το σώμα του και αποκτά αρμονία στις κινήσεις του
• Πειθαρχείται και μαθαίνει να λειτουργεί μέσα σε μία ομάδα
•Εκτελεί οδηγίες, επαναλαμβάνει και μαθαίνει να ευθυγραμμίζει το κορμί του
• Προσαρμόζει τις κινήσεις του σύμφωνα με την μουσική και τον ρυθμό
• Εξασκεί τη μνήμη του
•Ο χορός συμβάλλει στην διαμόρφωση και ανάπτυξη της προσωπικότητας
• Ενισχύεται η αυτοπεποίθηση και η αυτοεκτίμηση του
•Είναι ένας τρόπος να εκφράζει και να εκτονώνει τα συναισθήματα του
• Ενισχύεται η κοινωνικότητα του
Συμβουλή Ειδικού:
Είναι σημαντικό για τα παιδιά να αθλούνται και να απασχολούνται δημιουργικά. Ο χορός και συγκεκριμένα το μπαλέτο ενισχύει την αγάπη των παιδιών τόσο για την φυσική άσκηση όσο και την αγάπη για την κλασσική μουσική. Εάν παρατηρήσετε ότι το παιδί σας δυσκολεύεται να ενταχθεί στην ομάδα, αντιμετωπίζει δυσκολίες στην κινητικότητα του ή αρνείται να συμμετάσχει σε οποιαδήποτε δραστηριότητα τότε είναι προτιμότερο να απευθυνθείτε σε Αναπτυξιολόγο για αξιολόγηση και συμβουλευτική.
1 σχόλιο