Ο Ken Robinson, γνωστός πια ως Sir Ken Robinson, αφού έχει χρησθεί ιππότης για την συμβολή του στην εκπαίδευση, γεννήθηκε στο Λίβερπουλ στις 4 Μαρτίου 1950. Είναι συγγραφέας και σύμβουλος σε θέματα εκπαίδευσης και καλλιτεχνικής παιδείας. Διετέλεσε διευθυντής του project «Η Τέχνη στα σχολεία», που έλαβε χώρα στην Μεγάλη Βρετανία (1985–1989), και καθηγητής Καλλιτεχνικής Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο του Warwick, όπου σήμερα παραμένει ως ομότιμος καθηγητής. Υπέρμαχος της τέχνης και της καλλιέργειας της δημιουργικότητας στα πλαίσια της εκπαίδευσης, οι απόψεις του σχετικά με την εκπαίδευση έρχονται σε αντίθεση με την δομή των περισσότερων εκπαιδευτικών συστημάτων παγκοσμίως.
Σύμφωνα με τον Ken Robinson, η σύγχρονη εκπαίδευση παγκοσμίως δίνει έμφαση σε δύο βασικά γνωστικά αντικείμενα, την γλώσσα και τα μαθηματικά που περιλαμβάνονται σε καθημερινή βάση στο αναλυτικό πρόγραμμα των σχολείων.
Και εδώ, δια στόματος Ken Robinson, γεννάται μια απορία!
Τι θα συνέβαινε αν τα σχολεία αφιέρωναν αντίστοιχο χρόνο σε λιγότερο ακαδημαϊκά αλλά περισσότερο δημιουργικά γνωστικά αντικείμενα, όπως το τραγούδι, ο χορός ή η ζωγραφική;
Για να ευημερήσουν τα παιδιά, είτε ως παιδιά είτε αργότερα ως ενήλικες, πρέπει να τους επιτραπεί να ακολουθήσουν τα ταλέντα τους, πρέπει να έχουν την ευκαιρία να διαπρέψουν στο σχολείο σε αντικείμενα που μπορεί να μην είναι ακαδημαϊκά, αλλά είναι αυτά που πυροδοτούν τις ιδιαίτερες ικανότητές τους!
“Πιστεύω με πάθος ότι δεν μεγαλώνουμε ώστε να γίνουμε δημιουργικοί, μεγαλώνουμε αντιθέτως για να μην γίνουμε”, και αναρωτιέται γιατί για ένα παιδί το οποίο για παράδειγμα χορεύει καταπληκτικά ή έχει απίστευτη φαντασία, δεν εκτιμώνται αυτές του οι ικανότητες στα πλαίσια ενός εκπαιδευτικού συστήματος.
«Όλα τα παιδιά ανεξαιρέτως έχουν μοναδικά ταλέντα τα οποία εμείς απερίσκεπτα σπαταλάμε», ενώ συμπληρώνει πως η δημιουργικότητα είναι το ίδιο σημαντική με τις ακαδημαϊκές γνώσεις ωστόσο δεν αντιμετωπίζεται εξίσου από την εκπαίδευση.
Μάλιστα, στο βιβλίο του, “The element” επεκτείνεται στο θέμα, και τονίζει ότι η ανάγκη να αναπτύξει κανείς τα προσωπικά του ταλέντα, την δημιουργικότητά του, δεν υπήρξε ποτέ περισσότερο επιτακτική, απ’ ότι στις μέρες μας!
Πολλά άτομα τα οποία διαθέτουν απίστευτες δημιουργικές ικανότητες, δεν πιστεύουν σε αυτές, ακριβώς επειδή υποτιμούνται στο σχολείο και θεωρούνται δευτερεύουσας σημασίας. Και σίγουρα αυτό είναι κάτι το οποίο πρέπει να εντοπιστεί, να εκτιμηθεί και να αλλάξει.
Ο Ken Robinson δεν μένει στην κριτική των εκπαιδευτικών συστημάτων αλλά προτείνει λύσεις και οραματίζεται ένα σχολείο όπου τα παιδιά θα είναι ελεύθερα να ακολουθήσουν τα ταλέντα τους, καθώς αυτά είναι, που μπορούν να οδηγήσουν κάθε παιδί στην προσωπική του ευημερία.
Γιατί όταν κανείς κάνει κάτι με το οποίο παθιάζεται, κάτι που έχει πραγματικά νόημα για αυτόν, ανταμείβεται με μία αίσθηση ευτυχίας και πληρότητας. Δεν πρέπει αυτό να είναι ένα ακόμη ζητούμενο της εκπαίδευσης;
Ο Ken Robinson προτείνει η εκπαίδευση, προκειμένου να θεωρείται επιτυχής, να αναπτυχθεί σε τρία μέτωπα.
• Πρώτον, πρέπει να προωθεί τη πολυμορφία προσφέροντας ένα ευρύ πρόγραμμα σπουδών και να ενθαρρύνει την εξατομικευμένη μαθησιακή διαδικασία.
• Πρέπει να προωθεί την περιέργεια μέσω της δημιουργικής διδασκαλίας, η οποία εξαρτάται από την υψηλής ποιότητας κατάρτιση των εκπαιδευτικών.
• Τέλος, πρέπει να επικεντρωθεί στην αφύπνιση της δημιουργικότητας μέσω εναλλακτικών διδακτικών διαδικασιών που δίνουν λιγότερη έμφαση στην τυποποίηση των εξετάσεων, δίνοντας την ευθύνη για τον καθορισμό της πορείας της εκπαίδευσης σε σχολεία και εκπαιδευτικούς.
Φυσικά, οι θέσεις και η φιλοσοφία του Ken Robinson, έχουν δεχτεί αρνητικές κριτικές. Πολλές όμως είναι και οι κυβερνήσεις, οι εταιρείες και οι πολιτισμικοί οργανισμοί σε Ευρώπη, Ασία και Αμερική που ασπάζονται την φιλοσοφία του Ken Robinson και συνεργάζονται μαζί του σε μία προσπάθεια να αναδιαρθρώσουν τα εκπαιδευτικά τους συστήματα.
Αν θέλετε να παρακολουθήσετε την περίφημη ομιλία του Ken Robinson με τίτλο «Do schools kill creativity?» με ελληνικούς υπότιτλους μπορείτε να πατήσετε εδώ!!!