Σήμερα κάνουμε λόγο για ένα φως, που έρχεται να φωτίσει
ανθρώπους, που βρίσκονται «εν χώρα και σκιά θανάτου».
Φως από τη Βηθλεέμ! Φως ταυτισμένο με το πρόσωπο του Χριστού, όπως μας το περιγράφει από το πρώτο κιόλας κεφάλαιο του Ευαγγελίου του ο Ιωάννης.
Φως όμως και από τον Ιορδάνη. Και μπορεί να μην υπάρχει η λέξη αυτή στην εξιστόρηση της Βαπτίσεως, η Παράδοσή μας όμως ονόμασε την ημέρα αυτή ΦΩΤΑ, μια και είναι ακριβώς η ημέρα, όπου η αρχαία εκκλησία τιμούσε τη Γέννηση του Χριστού μαζί με τη Βάπτισή Του, αλλά και βάπτιζε τα νέα μέλη της.
«οὗτός ἐστιν ὁ υἱός µου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα» (Μτ. 3:17)
Πρόκειται για τη φράση του Ουράνιου Πατέρα, τη στιγμή, που ο Χριστός δέχεται το βάπτισμα του Ιωάννη. Για να κατανοηθεί σε όλες της τις διαστάσεις, νομίζω πως πρέπει να γίνει πρώτα σαφές, το τι συμβαίνει την ώρα εκείνη.
Αναρωτιούνται πολλοί, γιατί να βαφτιστεί ο Χριστός, την στιγμή που δεν έχει καμία ανάγκη καθαρμού. Στον προβληματισμό του όμως πρέπει να προσθέσουμε και ένα άλλο στοιχείο: Στον Ιορδάνη δεν βαφτίζεται μόνον η ανθρώπινη φύση Του, αλλά η ανθρώπινη φύση συνολικά. Ο Χριστός δεν βαφτίζεται για τον εαυτό Του, αλλά, όπως λέει ο υμνωδός προς Εκείνον «ίνα επιστρέψης κόσμον εκ πλάνης και σώσης τας ψυχάς ημών».
Με άλλα λόγια, με τη φράση αυτή, αποκαλύπτεται ένα νέο ξεκίνημα μιας πανανθρώπινης υιοθεσίας. Όλοι κι όλες πλέον ξαναβρίσκουμε τη λύτρωση και τη γαλήνη από μια παμπάλαιη ενοχή.
Με τον πιο πανηγυρικό τρόπο διακηρύσσεται, πως κανένα ανθρώπινο λάθος δεν είναι σε θέση να στερέψει την αγάπη του Θεού για τους ανθρώπους. Αλλά και κάτι ακόμη: Ο Θεός ακόμη ελπίζει πως το αγαπημένο Του πλάσμα δικαιούται και μπορεί να πραγματοποιήσει μιας άλλης, καλύτερης ποιότητας ζωή.
Το φως λοιπόν της σημερινής περικοπής φωτίζει μια σχέση και ένα δρόμο. Και αποτελεί ένα μήνυμα δυναμισμού και ελπίδας για τους νέους ανθρώπους, εν μέσω μάλιστα καιρών εξάντλησης, μοναξιάς και απόγνωσης.
Το έλεος και η αγάπη Του κρατούν τον κόσμο όρθιο και μπορούν να μετατρέπουν και τις πιο δύσκολες περιστάσεις σε οδό λυτρωμού.
”Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε”
(Απολυτίκιο Θεοφανείων)
Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε, ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις· τοῦ γὰρ Γεννήτορος ἡ φωνὴ προσεμαρτύρει σοι, ἀγαπητόν σε Υἱὸν ὀνομάζουσα· καὶ τὸ Πνεῦμα ἐν εἴδει περιστερᾶς, ἐβεβαίου τοῦ λόγου τὸ ἀσφαλές. Ὁ ἐπιφανεὶς Χριστὲ ὁ Θεός, καὶ τὸν κόσμον φωτίσας δόξα σοι.
Ψάλλει ο Δημήτριος Παπαγιαννόπουλος
1 σχόλιο