Στη δεκαετία του 1950 τα επαγγέλματα ήταν πολύ διαφορετικά από ότι είναι σήμερα. Τον καιρό εκείνο οι οικονομικές συνθήκες ήταν πολύ δύσκολες, τα αγαθά λιγοστά. Τα σπίτια είχαν αυλές με μάντρες, οι οποίες για να διατηρηθούν χρειάζονταν κάθε τόσο ασβέστωμα. Έτσι, περνούσε από τις γειτονιές ο ασβεστάς. Τα ψυγεία δεν ήταν ηλεκτρικά, αλλά ξύλινα, και λειτουργούσαν με πάγο. Κάθε μέρα λοιπόν περνούσε ο παγοπώλης που εφοδίαζε με πάγο όλα τα σπίτια. Οι βιομηχανίες γάλακτος δεν υπήρχαν, και ο γαλατάς μοίραζε κάθε πρωί το γάλα, που το έπαιρνε απευθείας από τις αγελάδες.
Όλοι αυτοί οι πλανόδιοι επαγγελματίες γύριζαν τις γειτονιές τα δύσκολα εκείνα χρόνια μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τότε που ο κόσμος ήταν πολύ λιγότερος από σήμερα και πιο φτωχός, για να μπορέσουν να ζήσουν. Όμως, καθώς περνούσε ο καιρός και ο τόπος μας προόδευε, τα επαγγέλματα αυτά άρχισαν σιγά σιγά να χάνονται. Σήμερα έχουν απομείνει ελάχιστοι από αυτούς τους επαγγελματίες, ενώ πολλά από επαγγέλματα χάθηκαν αφού οι ανάγκες άλλαξαν.