Στο μάθημα των Θρησκευτικών ασχολούμαστε με γεγονότα από την Παλαιά Διαθήκη που έχουν ως διδακτικό στόχο τη συμπόρευση με όρια και κανόνες.
Το παρακάτω βίντεο αναφέρεται στον Πύργο της Βαβέλ.
Οι απόγονοι του Νώε αποφάσισαν να χτίσουν μια μεγάλη πολιτεία με πολλά και ωραία σπίτια και στη μέση αυτής της πολιτείας έναν πύργο πολύ ψηλό, τόσο ψηλό που η κορυφή του να φτάνει στον ουρανό. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα γίνονταν ξακουστοί και στους σύγχρονους λαούς και στους απογόνους τους και όλοι θα θαύμαζαν το εντυπωσιακό έργο τους.
Αυτά ήταν τα σχέδια των ανθρώπων. Κατέβηκε όμως ο Θεός να δει τα έργα τους και είπε: «Τώρα όλοι αυτοί αποτελούν έναν λαό με κοινή γλώσσα. Αυτό το έργο είναι η αρχή των αλαζονικών τους πράξεων. Από δω και πέρα ό,τι σκέφτονται θα μπορούν να το πραγματοποιούν. Εμπρός, ας επιφέρουμε σύγχυση στη γλώσσα τους, ώστε να μην καταλαβαίνει ο ένας τι του λέει ο άλλος». Πράγματι, από εκείνη τη στιγμή προκλήθηκε σύγχυση γλωσσών. Όσοι εργάζονταν στον πανύψηλο πύργο της Σεναάρ δεν μπορούσαν πια να συνεννοηθούν. Το έργο δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Οι άνθρωποι απογοητευμένοι διασκορπίσθηκαν προς πολλές κατευθύνσεις σ’ όλη τη γη και δημιούργησαν ξεχωριστά έθνη και λαούς.
Ο πύργος που προσπαθούσαν να υψώσουν ως τον ουρανό ονομάστηκε Πύργος της Βαβέλ, δηλαδή της συγχύσεως, και από τότε συμβολίζει την αλαζονία των ανθρώπων, αλλά και την αδυναμία συνεννόησης που συχνά επιδεικνύουν οι άνθρωποι, όταν πρέπει να συνεργασθούν για κάποιο πολύ σπουδαίο θέμα.
Στη συνέχεια, θα γνωρίσουμε το γεγονός της παράδοσης των Δέκα Εντολών από το Θεό στον Μωυσή
Μετά το πέρασμα της Ερυθράς θάλασσας οι Ισραηλίτες, με επικεφαλής τον Μωυσή, προχώρησαν στην έρημο του Σινά. Τα πράγματα δεν ήταν καλά. Τους έλειπε η τροφή και το νερό και γρήγορα άρχισαν να διαμαρτύρονται εναντίον του Θεού και του Μωυσή που τους πήρε από την Αίγυπτο. Παρασυρμένοι οι άνθρωποι από την ανάγκη να ζήσουν, να φάνε και να πιούνε, ήταν πρόθυμοι να θυσιάσουν την ελευθερία που ο Θεός τους έδωσε.
Ο Μωυσής προσευχήθηκε στο Θεό και τότε οι Ισραηλίτες έζησαν ένα παράδοξο θαύμα. Ο ουρανός έβρεξε ορτύκια, αλλά και ένα λεπτό υλικό, λευκό, που έμοιαζε με χιόνι και ήταν γλυκό στη γεύση, σαν μπισκότο με μέλι. Ο Μωυσής είπε στους Ισραηλίτες ότι κάθε μέρα ο Θεός θα έστελνε ορτύκια και αυτό το γλυκό ψωμί που το είπανε «μάννα» και ότι όποιος κρατούσε για την άλλη μέρα, θα έβλεπε το μάννα να
βγάζει σκουλήκια. Η πίστη στο Θεό θα τους έδινε συνεχώς τροφή, όσα χρόνια κι αν χρειάζονταν να βρίσκονται στην έρημο. Έτσι και έγινε. Οι άπιστοι διαπίστωσαν ότι το μάννα που κράτησαν είχε βγάλει σκουλήκια και αναγκάστηκαν κι αυτοί κάθε μέρα να μαζεύουν μόνο όσο χρειάζονταν για να ζήσουν. Προχώρησαν στην έρημο και έφτασαν στους πρόποδες του όρους Σινά. Στην κορυφή του οι Ισραηλίτες διέκριναν τότε να βγαίνει ένα τεράστιο σύννεφο, ενώ καπνοί, αστραπές και κεραυνοί συνόδευαν αυτό το σύννεφο. Ο Μωυσής τους είπε ότι ήταν η παρουσία του Θεού. Τους ζήτησε να νηστέψουν για τρεις ημέρες, να πλυθούν και να είναι καθαροί και να ετοιμαστούν για την εμφάνιση του Θεού σ’ αυτούς.
Πραγματικά την τρίτη ημέρα, ακούστηκε η βροντή του Θεού. Ο λαός όλος τρόμαξε και παρακάλεσε τον Μωυσή να ανεβεί αυτός στο όρος Σινά και να μεταφέρει σ’ αυτούς τα λόγια του Θεού. Πραγματικά ο Μωυσής κατέβηκε φέροντας μαζί του μία πλάκα στην οποία ήταν χαραγμένες οι δέκα εντολές.
Εκτός από αυτές τις δέκα εντολές ο Μωυσής δέχτηκε από το Θεό και πλήθος άλλων εντολών και νόμων, για να μπορέσει ο λαός του Ισραήλ να ζήσει και να δημιουργήσει κοινωνία.
Ας σχολιάσουμε λίγο τα γεγονότα….
Παρατηρούμε ότι οι Ισραηλίτες μόλις βρέθηκαν σε δύσκολη θέση, χωρίς τροφή και νερό, αμέσως ξέχασαν την υπόσχεση του Θεού ότι θα τους οδηγούσε στη γη της Επαγγελίας και άρχισαν να διαμαρτύρονται. Έτσι και εμείς, μόλις τα πράγματα δυσκολέψουν, εύκολα διαμαρτυρόμαστε και γκρινιάζουμε στο Θεό, φοβούμενοι ότι μας έχει ξεχάσει. Όμως ο Θεός γνωρίζει τις ανάγκες μας και δεν μας εγκαταλείπει. Δεν πρέπει βέβαια να τα περιμένουμε όλα έτοιμα από το Θεό, αλλά κι εμείς να εργαζόμαστε, αλλά χωρίς άγχος, γιατί ο Θεός θα μας βοηθάει. Να μην αφήνουμε τις ανάγκες της καθημερινότητας να μας καταβάλλουν και να μας κάνουν να χάνουμε την πίστη μας στο Θεό, αλλά με την προσευχή να του εμπιστευόμαστε κάθε δυσκολία.
Ο Θεός δίνει στους Ισραηλίτες τις δέκα εντολές όχι για να τους αναγκάσει να υπακούσουν σε κάποιους κανόνες επειδή το απαιτεί ως Θεός, αλλά γιατί εάν τις
τηρήσουν θα μείνουν μακριά από την αμαρτία και θα έχουν αγάπη μεταξύ τους και προς Αυτόν. Ο Θεός ξέρει ότι αιτία της δυστυχίας στον άνθρωπο είναι η αμαρτία, και επειδή μας θέλει χαρούμενους μας δίνει τις εντολές Του, έτσι ώστε εάν τις ακολουθήσουμε να μείνουμε μακριά από την αμαρτία και κοντά σε Αυτόν.
Ο Θεός δείχνει σε μας την Πρόνοιά Του και την αγάπη Του, ζητά από μας να τηρούμε τους νόμους Του και μας βοηθά σε όλες μας τις ανάγκες.
Ερωτήσεις
- Ο Θεός καταλαβαίνει τις ανάγκες μας;
- Ποιες από τις δέκα εντολές μπορούμε εμείς να τηρήσουμε από την παιδική μας ηλικία;
- Τι σημαίνει για μας ότι ο Θεός μας δίνει την τροφή, τους νόμους και την αγάπη Του;
- Πώς στην καθημερινή μας ζωή θα δείξουμε ότι πιστεύουμε στην πρόνοια του Θεού;
Ζωγραφίζουμε το παιδί που διαβάζει τις εντολές