Χαρμόσυνα κρούουν οι καμπάνες σε όλες τις Εκκλησίες των Πατρών, διότι αγιοκατετάγη από το Οικουμενικό Πατριαρχείο ο π. Γερβάσιος Παρασκευόπουλος. Η Πάτρα χαίρεται, καθώς απέκτησε ένα πανοσιότατο Άγιο.
Στο orthodoxtimes.gr διαβάζουμε ότι το 2014, ο Μητροπολίτης Πατρών κ.κ. Χρυσόστομος με την συμπλήρωση 50 ετών από την κοίμησή του έκαμε την ανακομιδή των Λειψάνων του, παρουσία και άλλων Μητροπολιτών και χιλιάδων Πατρέων, οι οποίοι έψαλαν ύμνους αναστασίμους και εν αγαλλιάσει ψυχής και καρδίας εκραύγαζαν το: «Άγιος, Άγιος» ραίνοντες με άνθη και δάκρυα τα άγια Λείψανά του.
Έτσι, ο Μητροπολίτης Πατρών κ.κ. Χρυσόστομος προέβη στις δέουσες ενέργειες για την αγιοκατάταξη του π. Γερβασίου και μετά από την γνωμοδότηση της αρμοδίας επί των Δογματικών και Νομοκανονικών ζητημάτων Συνοδικής Επιτροπής και την ομόφωνον Απόφασιν της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, ο Φάκελος απεστάλη στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, για να φθάσουμε στην εύσημον ημέραν, κατά την οποίαν θεία επινεύσει, ο και Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, εισηγήθη στις 16 Νοεμβρίου 2023, στην Αγία και Ιερά Σύνοδο του Πατριαρχείου και απεφασίσθη η επίσημος κατάταξις εις τας δέλτους των Αγίων της κατά Ανατολάς Ορθοδόξου Εκκλησίας, του Αγίου Γερβασίου των Πατρών.
Ο αοίδιμος Άγιος Γερβάσιος των Πατρών
Ο αοίδιμος και όσιος, ο Άγιος Γερβάσιος των Πατρών, είδε του αισθητού ηλίου το φως, στην ορεινή Αρκαδία, στο όμορφο χωριό Γρανίτσα, (Νυμφασία σήμερα), το έτος 1877. Μικρός έζησε την ορφάνια από μητέρα και την καταφρόνια από τους ανθρώπους. Παρηγοριά του η Παναγία, στο Μοναστήρι της Κερνίτσας κοντά στο χωριό του.
Ο μικρός Γεώργιος Παρασκευόπουλος, έφτασε μετά από πολλές περιπέτειες, κακουχίες, δάκρυα και κόπους στην Πάτρα και κτύπησε την πόρτα του αοιδίμου Μητροπολίτου Πατρών Ιεροθέου Μητροπούλου του Αρκάδος, ο οποίος έγινε πλέον ο προστάτης του. Στην κηδεία του Ιεροθέου, την οποία ετέλεσε στην Πάτρα ο Άγιος Νεκτάριος, ο Γεώργιος γνωρίζεται με τον Άγιο Νεκτάριο, σπουδάζει ως διάκονος στην Ριζάρειο, προστατευόμενος υπό του Αγίου Νεκταρίου, τελειώνει την Θεολογική Σχολή και αναδεικνύεται ο σοφός και ιεροφάντωρ Ιερεύς, ο οποίος έλαμψε, ως Ιερεύς του Στρατού στους Βαλκανικούς πολέμους, ως Ιεροκήρυξ των Πατρών, ως Πρωτοσύγκελλος του αοιδίμου Αρχιεπισκόπου Χρυσάνθου, ως προστάτης των ορφανών και χηρών, ως τροφεύς των πενήτων, ως πατήρ και παράκλητος των κατατρεγμένων προσφύγων, ως ιδρυτής των Κατηχητικών Σχολείων, Κατασκηνώσεων, Σχολών δημιουργικής απασχολήσεως, άγρυπνος διδάσκαλος των νέων, ακούραστος πνευματικός και σημειοφόρος με την χάρη του Θεού, εν όσω, ακόμη ζούσε.
Εκοιμήθη ανήμερα των Αγίων Αποστόλων το 1964. Αναπαύεται στον αγαπημένο του χώρο, στην Αγία Παρασκευή στις Κατασκηνώσεις των Συχαινών, που εκείνος ίδρυσε.
Ἃπας ὁ εὐαγής καί ἱερός Κλῆρος τῆς Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως Πατρῶν καί ὁ εὐσεβής, φιλόθεος καί φιλάγιος Λαός, τόν Γερβάσιον τιμῶντες, ἀγαλλομένῃ καρδίᾳ, τόν μακαρίζουν ψάλλοντες:
«Χαίροις Ἀρκαδίας θεῖος βλαστός καί τῆς Ἐκκλησίας ἱερώτατος θησαυρός, χαίροις τῶν Πατρέων διδάσκαλος ὁ θεῖος, Γερβάσιε θεόφρον, σκέπε τά τέκνα σου».
«Κύριε, ταῖς τοῦ Ἁγίου Γερβασίου πρεσβείαις, ἐν ὑγιείᾳ ἀμφιστεφεῖ τόν Οἰκουμενικόν ἡμῶν Πατριάρχην Βαρθολομαῖον εἰς ἒτη μακρά διατήρησον καί πάντας ἡμᾶς ἐλέησον καί σῶσον».