Η ΕΞΟΔΟΣ του Μεσολογγίου αποτελεί, ίσως, την κορυφαία και την πλέον συγκινητική στιγμή του Αγώνα του Έθνους μας για λευτεριά. Συγκαταλέγεται, δε, στις σημαντικότερες στιγμές της παγκόσμιας ιστορίας. Όλα αυτά έγιναν τη νύχτα του Λαζάρου στις 10 του Απρίλη του 1826, ξημερώματα Κυριακής των Βαΐων.
Σύντομο βίντεο σχετικά με τις μέρες πριν και μετά την Μεγάλη Έξοδο του Μεσολογγίου
Ας διαβάσουμε:
Τη νύχτα του Λαζάρου, στις 10 του Απρίλη του 1826, ξημερώματα της Κυριακής των Βαΐων…
Λένε, πως έτρωγαν άλογα, σκυλιά, γάτες και ποντίκια για να επιβιώσουν.
Λένε, πως οι μάνες έσφαζαν τα μωρά τους, για να μη πέσουν στα χέρια του οχτρού, και μετά αυτοκτονούσαν με το ίδιο ματωμένο μαχαίρι.
Λένε, πως ένας Τούρκος πήγε να σκυλέψει το άψυχο κορμί ενός παιδιού και η μάνα, αφού έβγαλε το μαχαίρι που είχε χώσει πριν λίγο στο στήθος της, τον έσφαξε.
Λένε, πως ο ήχος της έκρηξης από την ανατίναξη ακούστηκε στον Άδη και τάραξε τον Χάρο.
Γιατί ο Χάρος άκουσε την έκρηξη και περίμενε τους Μεσολογγίτες, μα πιότεροι Τούρκοι κατρακύλησαν κάτω εκεί θαρρώ.
Λένε, πως κάποιος πρόδωσε την ΕΞΟΔΟ.
Λένε, πως τη νύχτα του Λαζάρου το Μεσολόγγι ανέστησε την Ελλάδα.
Λένε, πως τα βόλια και οι οβίδες, που χάλασαν οι οχτροί, μπορούσαν να καλύψουν τη γη ολάκερη τρεις φορές, μα πάλι το Μεσολόγγι δεν έπεφτε.
Λένε, πως τις νύχτες οι Μεσολογγίτισες τραγουδούσαν τραγούδια θάρρους για τους άντρες τους.
Λένε, πως οι γενναίοι έβγαιναν από τα τείχη και κορόιδευαν τους απεκεί για να τους εκνευρίσουν.
Λένε, πως ο Βύρωνας αγάπησε τόσο πολύ το Μεσολόγγι που εδώ άφησε την τελευταία του ανάσα. Γιατί εδώ θεώρησε πως είναι η πατρίδα του πλέον.
Λένε, πως μετά την ΕΞΟΔΟ θέριεψε το φιλελληνικό κίνημα.
Λένε, πως από τους 11.000 περίπου Μεσολογγίτες που ήταν μέσα από τα τείχη, οι 3.500 μπορούσαν να πολεμήσουν. Κι όμως…
Λένε, πως κάθε μέρα πέθαιναν 150 από τους δικούς μας.
Στη μπαρουταποθήκη κάτω από τον προμαχώνα του Μάρκου Μπότσαρη, ο Χρήστος Καψάλης (Έλληνας προύχοντας και πολεμιστής) συγκέντρωσε 400 ψυχές (γυναίκες, παιδιά, ασθενείς και γηραιούς). Αποφάσισαν να μην παραδοθούν, αλλά να θυσιαστούν. Όλη τη νύχτα έψελναν νεκρικές ακολουθίες. Ο Καψάλης κρατούσε σφιχτά στο χέρι ένα αναμμένο δαδί όλη νύχτα. Τα χαράματα, όταν οι Τούρκοι μπήκαν στην Ιερή Πόλη, ο Καψάλης αναφώνησε «Μνήσθητι μου Κύριε» και άφησε το δαδί πάνω στα βαρέλια με το μπαρούτι……
Πέρασαν στην αιωνιότητα.
Και η πομπή του Σαββάτου, η αναπαράσταση της ανατίναξης και η πομπή της Κυριακής, δεν είναι γιορτές.
Είναι μνημόσυνο.
Ο αγώνας ήταν άνισος.
Ήταν άνισος για τους οχτρούς.
Γιατί εκείνοι ήταν πολύ ”λίγοι” σε σχέση με εμάς.
Πολύ ”λίγοι”.
Και η ιστορία το έγραψε.
Και ολάκερος ο ντουνιάς το έμαθε.
Και η γης ήπιε το αίμα των νεκρών.
Και οι νεκροί δοξάστηκαν ως Έλληνες.
Γιατί, αν είσαι τέτοιος Έλληνας, είσαι και ήρωας.
Ελεύθεροι Πολιορκημένοι
Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι είναι από τα κορυφαία έργα του Σολωμού και της νεοελληνικής ποίησης γενικότερα. Μπορούμε επίσης να πούμε ότι είναι το έργο ζωής του Σολωμού, αφού, όπως φαίνεται, τον απασχόλησε σε όλη τη διάρκεια της ώριμης ποιητικής του περιόδου. Θέμα του είναι ο ηρωικός αγώνας των Μεσολογγιτών κατά τη δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου (1825-1826) ως την απεγνωσμένη έξοδο, την παραμονή των Βαΐων. Ο ποιητής ξεκινώντας από το συγκεκριμένο ιστορικό γεγονός ανάγεται στον αγώνα του ανθρώπου για την ηθική, την εσωτερική του ελευθερία. Το έργο όμως ποτέ δεν ολοκληρώθηκε και έφτασε σ’ εμάς σε χειρόγραφα «αποσπάσματα» συγκροτημένα σε τρία Σχεδιάσματα.
Στην ουράνια γαλήνη, όπου υψώνει ο Σολωμός τους Πολιορκημένους, έτσι που «όλα τους τα έργα τα λόγια και οι στοχασμοί να παρομοιάζονται με το ωραιότερο και τερπνότερο γέννημα της φύσης» (Σχεδ. Γ’, απόσπ. 2, στ. 1-3) αντιπαρατάσσεται η άγρια ζωική δύναμη του βαρβάρου που περιπαίζει την αδυναμία τους (Σχεδ. Β’, απόσπ. 3), αλλά τελικά, ταπεινωμένος, αδημονεί που δεν μπορεί να τους καταβάλει. Έτσι οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι θριαμβεύουν και μέσα στην ψυχή των εχθρών τους.
Ελεύθεροι Πολιορκημένοι – Οι γυναίκες
Πατήστε εδώ για να διαβάσετε περισσότερες πληροφορίες για τη δεύτερη πολιορκία και την έξοδο του Μεσολογγίου από το www.sansimera.gr
Πατήστε εδώ για να διαβάσετε μία νοηματική πρόσεγγιση από την evangeliametaxaki.weebly.com
Διαβάστε από τον N. Kασομούλη, Eνθυμήματα στρατιωτικά της επαναστάσεως των Eλλήνων, τις τελευταίες ημέρες πριν την έξοδο πατώντας εδώ.
193η Επέτειος της Εξόδου του Μεσολογγίου
Κάθε χρόνο, την Κυριακή των Βαΐων, το Μεσολόγγι τιμά την ηρωική Έξοδο των Ελεύθερων Πολιορκημένων, το μοναδικό ιστορικό γεγονός της ομόφωνης απόφασης των πολιορκημένων Μεσολογγιτών να μην παραδοθούν στον κατακτητή, επιλέγοντας τον θάνατο.
Η Έξοδος του Μεσολογγίου, 1853 του Βρυζάκη
Βρυζάκης Θεόδωρος (1814 ή 1819 – 1878)
Πατήστε εδώ για να διαβάσετε την ανάλυση του πίνακα “Η Έξοδος του Μεσολογγίου, 1853” του Βρυζάκη Θεόδωρου που βρίσκεται στην Εθνική Πινακοθήκη. Η σύνθεση αναπτύσσεται κατακόρυφα, χωρίς βάθος, και χωρίζεται σε δύο επίπεδα: στην ουράνια και την επίγεια ζώνη. Οι Έλληνες πίστευαν ότι στον δίκαιο αγώνα τους είχαν την ευλογία του Χριστού. Είναι σαν να ακούμε την κλαγγή των όπλων και τις κραυγές των πληγωμένων. Ο ζωγράφος απεικόνισε τη σκηνή με ακρίβεια και επιμέλεια, προσέχοντας κάθε λεπτομέρεια. Πρόκειται για έναν πίνακα ρομαντικό στο πνεύμα, αλλά με εκτέλεση ακαδημαϊκή, καλλιγραφική, προσεκτική.