Η απομάκρυνση του Όθωνα οδήγησε στην εκλογή του Δανού πρίγκιπα Γεώργιου, ο οποίος ανακηρύχθηκε βασιλιάς των Ελλήνων (1863).
Ψήφισμα του ΙΓ΄ Ιονίου Κοινοβουλίου για την Ένωση των Ιονίων Νήσων με την Ελλάδα
Την ίδια χρονιά οι Άγγλοι παραχώρησαν τα Επτάνησα στην Ελλάδα, ως δώρο στο νέο βασιλιά.
Η εκλογή Γεωργίου (βίντεο)
Ο Γεώργιος Α’ βασίλεψε για πενήντα περίπου χρόνια.
Η προκήρυξη του Γεωργίου Α΄, αμέσως μετά την άφιξή του στην Ελλάδα
Η πολιτική του Γεωργίου τα πρώτα χρόνια (βίντεο)
Στη διάρκεια της βασιλείας του κατέβαλε προσπάθειες για τον εκσυγχρονισμό της χώρας και την εδαφική της επέκταση. Το 1864 ψηφίστηκε νέο, πιο δημοκρατικό Σύνταγμα που περιόριζε ακόμη περισσότερο την εξουσία του βασιλιά και αναγνώριζε για την Ελλάδα το πολίτευμα της βασιλευομένης δημοκρατίας. Επίσης την εποχή αυτή, εκτός από τα Επτάνησα, ενσωματώθηκε στο ελληνικό κράτος η Θεσσαλία (1881) καθώς και ο σημερινός νομός της Άρτας, με αποτέλεσμα να αυξηθεί ο πληθυσμός αλλά και οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις.
Το Σύνταγμα του 1864 (βίντεο)
Για την προσάρτηση του νομού της Άρτας στην Ελλάδα συνέβαλε αποφασιστικά ο Χαρίλαος Τρικούπης. Ο Τρικούπης, που ήταν νομικός και διπλωμάτης, διετέλεσε υπουργός και αργότερα πρωθυπουργός της χώρας. Γνωρίζοντας καλά τις περιορισμένες δυνατότητες του ελληνικού κράτους, δεν ενθάρρυνε τα ένοπλα επαναστατικά κινήματα στις περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που κατοικούσαν υπόδουλοι Έλληνες. Αντί γι’ αυτό, προτίμησε να τονώσει την ελληνικότητα των αλύτρωτων περιοχών ιδρύοντας σχολεία και εκκλησίες.
“Χαρίλαος Τρικούπης: Έκθεση ιστορικών κειμηλίων της οικογένειας Τρικούπη” Την ευθύνη της οργάνωσης της Έκθεσης ανέλαβε η Διεύθυνση της Βιβλιοθήκης της Βουλής, υπό τη γενική εποπτεία της Διευθύντριας Ευρυδίκης Αμπατζή. Πατήστε στον σύνδεσμο να το κατεβάσετε.
Ο Χαρίλαος Τρικούπης και η εποχή του
«Στη δεκαετία του 1870 έγινε αισθητή η είσοδος στη χώρα των Ελλήνων κεφαλαιούχων της διασποράς. Την προσοχή των ομογενών τράβηξαν κυρίως ο τραπεζικός τομέας και ο δανεισμός του ελληνικού δημοσίου, η αγορά γης, και, σε μικρότερο βαθμό, τα μεταλλεία και η ναυτιλία. Αντίθετα, φάνηκαν απρόθυμοι να επενδύσουν στην εκβιομηχάνιση της οικονομίας, όπως διακαώς επιθυμούσε ο Τρικούπης. Παράλληλα, πολλοί από αυτούς έπαιξαν και πολιτικό ρόλο: τα ονόματα του Συγγρού, του Μπ(Β)αλτατζή, του Ζωγράφου και του Βλαστού βρίσκονταν συχνά στο προσκήνιο της πολιτικής επικαιρότητας.
Οι τοποθετήσεις ομογενειακών κεφαλαίων στον τραπεζικό τομέα δεν ήταν άσχετες με τη χρηματοδότηση των μεγάλων έργων της τρικουπικής περιόδου και την κάλυψη των δανειακών αναγκών του κράτους. Παρά τα μακροπρόθεσμα οφέλη των έργων, ο υπερδανεισμός στάθηκε η γάγγραινα των δημόσιων οικονομικών. Νέα δάνεια συνάπτονταν για την εξυπηρέτηση των παλαιότερων, οδηγώντας τελικά στην πτώχευση του 1893, που, από ειρωνεία της ιστορίας, ανακοινώθηκε από τον πολιτικό εκείνο που είχε θέσει ως πρωταρχικό του στόχο τον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη.»
Πόρτολος Δ. (επιμ.), Ο Χαρίλαος Τρικούπης και η εποχή του, ΕΛΙΑ, Αθήνα 1996, σ.49.
Ο Τρικούπης:
- ενίσχυσε τη δημοκρατία
- ασχολήθηκε κυρίως με την οργάνωση του κράτους
- πραγματοποίησε σημαντικά έργα για τον εκσυγχρονισμό της χώρας, όπως η διάνοιξη της διώρυγας της Κορίνθου και η αποξήρανση της λίμνης Κωπαΐδας, παίρνοντας δάνεια και από το εξωτερικό
- βελτίωσε τις συγκοινωνίες με την κατασκευή οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου.
Ο Ισθμός της Κορίνθου
«Η διάνοιξη του Ισθμού της Κορίνθου, η οποία έχει ήδη εξασφαλισθεί, θα χρησιμεύσει ως μέσο κατάδειξης και πραγμάτωσης της ναυτικής υπεροχής των Ελλήνων. Οι περισσότερο αξιόπιστες στατιστικές αποδεικνύουν σε όλους την αλήθεια αυτή… Τα κέρδη της διώρυγας της Κορίνθου θα υπερβούν, συγκριτικά,τα αντίστοιχα της διώρυγας του Σουέζ και θα αποτελούν μια από τις σημαντικότερες οικονομικές δραστηριότητες της εποχής».
Άρθρο της εφημερίδας Παλιγγενεσία, 28 Ιουνίου 1890, το οποίο περιέχεται στην έκδοση της Βουλής των Ελλήνων, Χαρίλαος Τρικούπης. Η ζωή και το έργο του, τόμ. 1, επιμέλεια Αικατερίνη Φλεριανού, Αθήνα 1999, σ. 740.
Το λιμάνι της Πάτρας, λιμάνι της σταφίδας
Δείτε σχετικά άρθρα:
Καθώς όμως η Ελλάδα είχε δανειστεί μεγάλα ποσά και οι φόροι δεν συλλέγονταν σωστά, τα έξοδα του κράτους ήταν περισσότερα από τα έσοδα. Το 1893 ο Τρικούπης κήρυξε πτώχευση και λίγο αργότερα η χώρα δέχτηκε Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο, προκειμένου να πληρωθεί το υπέρογκο δημόσιο χρέος της.