Η 21η Μαρτίου, η πρώτη μέρα της Άνοιξης, όπου το φως κερδίζει το σκοτάδι και η αισιοδοξία αφήνει πίσω της το πένθος, είναι η Παγκόσμια ημέρα της Ποίησης. Η ιστορία της ξεκινά από την Ελλάδα. Το 1997 ο ποιητής Μιχάλης Μήτρας της “συγκεκριμένης” της “οπτικής” ποίησης- πρότεινε στην Εταιρεία Συγγραφέων να γιορτάζεται η ημέρα της Ποίησης. Η Λύντια Στεφάνου, από τις γνωστές ποιητικές φωνές της Μεταπολεμικής Ποίησης, είπε ότι η πρώτη μέρα της Άνοιξης είναι η κατάλληλη για τη γιορτή της Ποίησης. Και ο Βασίλης Βασιλικός, πρέσβης στην UNESCO, πρότεινε η 21η Μαρτίου η ημέρα να κηρυχτεί η Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης. Στη Γενική Διάσκεψη της UNESCO, τον Οκτώβρη του 1999, η 21η Μαρτίου κηρύχτηκε η Παγκόσμια μέρα της Ποίησης.
Πρώτη σκέψη μου γι΄ αυτή τη μέρα είναι η φίλη μου και ποιήτρια, Γαλάτεια Βέρρα,
η οποία αναφέρει σε παλαιότερη συνέντευξή της ότι ποιητής στην εποχή μας σημαίνει φωνή καθάρια, λαγαρή, έντιμη σε καιρούς υποτελείς. Ακόμη σημαίνει μια γλυκιά και υψηλή επανάσταση υγιούς ανατροπής. Η ποίηση διατηρεί την ουσία σε μία επίπλαστη πραγματικότητα. Συγκεντρώνει τον νου από την πολύμορφη διάσπαση. Ανοίγει ορίζοντες αλήθειας. Τέλος, υποστηρίζει ότι όταν η ποίηση ανάγεται στο ουράνιο, στο ευγενές, στο συνετό τότε δύναται να αλλάξει το τοπίο των ανθρώπων. Όταν όμως υπηρετεί τα πάθη και τις αδυναμίες του σύγχρονου κόσμου τότε δεν βοηθά. Μάλλον επιβαρύνει την λόγια ατμόσφαιρα.
Μπορείτε να διαβάσετε την ενδιαφέρουσα συνέντευξή της στο παρακάτω άρθρο:
Καλωσορίζουμε την άνοιξη τιμώντας την Παγκόσμια ημέρα της Ποίησης, όπου το φως κερδίζει το σκοτάδι με ένα αισιόδοξο ποίημα της Γαλάτειας Βέρρα το οποίο μελοποιήθηκε κι έγινε ένα υπέροχο τραγούδι που γαληνεύει την ψυχή και ηρεμεί το πνεύμα…
Η ΛΕΜΟΝΙΑ ΑΥΤΗ
Η λεμονιά αυτή,
Νύφη ευωδιαστή,
Θα δώσει πλούσιο καρπό
Στον καιρό της.
Άραγε ποιoς αντέχει
Τόση αρχοντιά;
(Από την ποιητική συλλογή, υπερβατική αφή, εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 2017)
Γαλάτεια Ι. Βέρρα
( Μουσικολόγος – εκπαιδευτικός – ποιήτρια)
Για επίλογο στο σημερινό άρθρο θα ήθελα να σας αποχαιρετήσω με τα λόγια της Γαλάτειας στην ερώτηση τι μπορεί να γίνει ποίηση…. Το δάκρυ της απόγνωσης ενός παιδιού. Η αγκαλιά ενός ηλικιωμένου. Η θυσία ενός λαού για ένα στοργικότερο μέλλον. Η αναμέτρηση των ψυχών στο ύψος της δικαιοσύνης.