Ο δάσκαλος Χρίστος Τσολάκης – ομότιμος καθηγητής Νεοελληνικής Γλώσσας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΑΠΘ ήταν καλεσμένος στην εκπομπή «Στα Άκρα» την Παρασκευή 10 Ιουνίου του 2011 και μίλησε για την παιδεία, τη μόρφωση, την καλλιέργεια, και για το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Αναφέρθηκε στους δασκάλους του, τους γονείς του, τους εκπαιδευτικούς μας και το σχολειό. Τόνισε πρωτίστως την αγάπη για τα παιδιά και παράλληλα για το γνωστικό αντικείμενο.
Ακούστε τον μαγευτικό του λόγο, γεμάτο νοήματα ενός εκπληκτικού ανθρώπου! Κορυφαίος ΔΑΣΚΑΛΟΣ και εύχομαι τα λόγια του να εμπνέουν όλους τους εκπαιδευτικούς που αγαπούν το λειτούργημα που επιτελούν
Αυτός που αγαπάει δεν κουράζεται..δεν κάμπτεται…τρέφεται με το πνεύμα της θυσίας…
Μόνο με την καρδιά οδηγείται του ανθρώπου η καρδιά…
Για να οδηγήσεις τον άνθρωπο στη ζωή πρέπει να του δώσεις απεριόριστη αγάπη…
Χρίστος Τσολάκης
Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε ένα απόσπασμα από μία συνέντευξη που είχε δώσει…
Πώς είναι για σας ο καλός δάσκαλος και πώς θα τον περιγράφατε;
Τον καλό τον δάσκαλο θα τον περιέγραφα με μία λέξη: αγάπη. Αυτός που αγαπάει τα παιδιά και τη δουλειά του είναι άριστος δάσκαλος, γιατί κάνει το καθετί για να προσφέρει στα παιδιά. Αυτός ο δάσκαλος δεν κουράζεται, διότι τρέφεται με το πνεύμα της θυσίας. Θυσιάζεται για τα παιδιά, για τη δουλειά του, και αυτό που κάνει τον τρέφει ψυχικά, τον μεγαλώνει μέσα του και του δίνει μια ηθική ικανοποίηση. Στο καρπερό έδαφος της αγάπης πέφτει ο σπόρος της γνώσης, και εκεί ριζώνει και φυλλουριάζει και ανθίζει και καρπίζει.
Όταν είσαι μέσα σε ένα σχολείο και έχεις ένα δάσκαλο αυστηρό, τότε οι ψυχούλες των παιδιών σφίγγονται και δεν καρπίζει η γνώση. Όσο σοφός κι αν είναι ο αυστηρός δάσκαλος, δεν μπορεί να μεταδώσει αυτή του τη σοφία.
Ο δάσκαλος ακόμα πρέπει να ανάβει τη σπίθα. Δεν είναι αυτός που θα μεταγγίσει σοφία, γιατί το κεφάλι του παιδιού δεν είναι δοχείο για να το γεμίσουμε με γνώσεις. Είναι σαν την εστία στο τζάκι, που περιμένει το σπίρτο για να πάρει φωτιά.
Λέει ο Τανκόρ, ένας ινδός ποιητής, από τους μεγαλύτερους: «Το φύλλο γίνεται ανθός όταν αγαπάει. Ο ανθός γίνεται καρπός όταν η αγάπη φτάσει στη λατρεία. Τα σκοτεινά σύννεφα του ουρανού γίνονται στολίδια του ουρανού, όταν το δειλινό τα χαϊδέψει το φως της αγάπης του ήλιου». Εγώ, λοιπόν, πιστεύω στο δάσκαλο της αγάπης με μια λέξη. (πηγή: https://www.in.gr/)
Σε συνεργασία με τις υπόλοιπες τάξεις του σχολείου μας στηρίξαμε έμπρακτα ως σχολική κοινότητα τη φιλανθρωπική δράση για τη συγκέντρωση τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης ενόψει των εορτών των Χριστουγέννωνγια τον Εθελοντικό Οργανισμό για τα παιδιά «Το Χαμόγελο του Παιδιού», σύμφωνα με σχετικό έγγραφο του Υπουργείου Παιδείας με αρ. πρ. 128052/Δ2/18-10-2022 εισερχόμενο έγγραφο.
Σκεφτήκαμε ότι τα παιδιά σίγουρα θα χαρούν με το να τους χαρίσουμε παιχνίδια τα οποία πλέον δεν χρειαζόμαστε! Έτσι, φέραμε ο καθένας μερικά παιχνίδια, παζλ, επιτραπέζια και βιβλία τα οποία θα χαρίσουν πολλά χαμόγελα στα παιδάκια!
Τα τρόφιμα και τα παιχνίδια θα διατεθούν από τον οργανισμό για την κάλυψη των αναγκών τόσο των παιδιών που διαμένουν στα σπίτια του Συλλόγου, όσο και των παιδιών και οικογενειών που λαμβάνουν υποστηρικτικές υπηρεσίες μέσω των Κέντρων Στήριξης Παιδιού & Οικογένειας, λόγω των σοβαρών προβλημάτων διαβίωσης που αντιμετωπίζουν.
Οι μαθητές των Α, Β , Ε, Στ, τάξεων συνεργάστηκαν για το πακετάρισμα των τροφίμων και των παιχνιδιών!
Όλοι μαζί βοήθησαν στη μεταφορά των τροφίμων και των παιχνιδιών στο φορτηγό του οργανισμού!
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους μαθητές και τους γονείς τους για την ευγενική και συγκινητική στάση τους στο κάλεσμα για τη συγκέντρωση των παραπάνω ειδών. Καταφέραμε ως σχολική μονάδα να συγκεντρώσουμε 14 μεγάλες πλαστικές τσάντες με τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης και 5 κιβώτια με παιχνίδια!
Η ευαισθησία και η κινητοποίηση των παιδιών που ανταποκρίθηκαν στην έκκληση αναδεικνύει την κοινωνική ευαισθησία και την έννοια της προσφοράς, δημιουργώντας παράλληλα συνθήκες αισιοδοξίας στο σχολικό περιβάλλον.
Με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του παιδιών θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μερικούς προβληματισμούς για τις τιμωρίες που αρκετοί επιλέγουν να δίνουν στα παιδιά για να συνετισθούν και για να αλλάξουν μία άσχημη ή προβληματική συμπεριφορά.
Στο positiveparents.gr διαβάζουμε ότι η τιμωρία δεν φέρνει υπευθυνότητα. Και η τιμωρία είναι αναποτελεσματική για να αλλάξει κάποιος την συμπεριφορά του.
Ας μάθουμε ότι:
1. Εάν τιμωρήσουμε ένα παιδί, θα νιώσει λιγότερο υπεύθυνο για αυτό που κάνει γιατί θα εστιάσει στην τιμωρία και όχι σε αυτό που έκανε. Η τιμωρία δεν διδάσκει την αυτοπειθαρχία αλλά ‘’το φόβο του αστυνομικού’’. Και θέλουμε να είναι υπεύθυνο.
2. Εάν τιμωρήσουμε ένα παιδί, ενεργοποιούμε το κύκλωμα του στρες και το αποτρέπουμε από το να μπορεί να σκεφτεί τι έκανε. Και θέλουμε να σκεφτεί τι έκανε.
3. Η μνήμη του παιδιού αποθηκεύει το στρες, τον φόβο, τον θυμό από την τιμωρία και όχι το αρχικό γεγονός (π.χ. ότι άρπαξε το παιχνίδι από την αδελφή της με αποτέλεσμα να πέσει κάτω και να πονάει). Και θέλουμε να θυμάται τι έκανε.
4. Η τιμωρία κάνει το παιδί να ντρέπεται και η ντροπή μπλοκάρει το υγιές συναίσθημα της υπαιτιότητας που είναι απαραίτητο για να μπορεί να συνειδητοποιήσει το παιδί τι έκανε.
5. Η τιμωρία μας απομακρύνει και μας χαλάει σε ένα βαθμό την εμπιστοσύνη και το δέσιμο που έχουμε μεταξύ μας. Και για μένα η σχέση με τα παιδιά μας είναι το πιο σημαντικό.
6. Ως γονέας, έχω μία ‘’φυσική’’ εξουσία. Και δεν χρειάζομαι τις τιμωρίες.
Ας μάθουμε στα παιδιά να σκέφτονται ότι οι άσχημες πράξεις τους, στην προκειμένη περίπτωση, έχουν συνέπειες και για τις συνέπειες που θα προκληθούν είναι υπεύθυνα να διορθώσουν ότι είναι απαραίτητο και εφικτό να διορθωθεί.
Κατεβάστε τις 10 εναλλακτικές στις τιμωρίες, απειλές και φωνές από εδώ! Δεν είμαστε τέλειοι γονείς αλλά γονείς που βελτιώνονται στο καθημερινό χάος, λίγο λίγο, κάθε μέρα!
Καλή δύναμη, υπομονή και ψυχραιμία σε όλους τους γονείς και τους δασκάλους!
Στις 11 Δεκεμβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού. Είναι η γενέθλια ημέρα της UNICEF – United Nations Children’s Fund (Ταμείο Παιδιών του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών) που ιδρύθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1946 για να βοηθήσει αρχικά τα παιδιά της Ευρώπης, Μέσης Ανατολής και Κίνας μετά το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου.
Βέβαια τα παιδιά όλου του κόσμου
θα έπρεπε να γιορτάζουν κάθε μέρα.
Τα παιδιά όπως και οι ενήλικες έχουν δικαιώματα. Δικαιώματα που κάποιοι που θεωρούνται «έξυπνοι»
τα καταπατούν με τον πιο βάναυσο τρόπο.
Η Χάρτα των δικαιωμάτων του παιδιού αναφέρει:
* Δικαιούμαι να έρθω στη ζωή. Δικαιούμαι να υπάρξω. * Δικαιούμαι να μεγαλώσω σε έναν κόσμο χωρίς βία και φτώχεια. * Δικαιούμαι να ζήσω σε έναν κόσμο που σέβεται και προστατεύει το φυσικό περιβάλλον. * Δικαιούμαι να έχω ελεύθερη πρόσβαση στον μαγικό κόσμο της γνώσης. * Δικαιούμαι να έχω ελεύθερο χρόνο και χώρο για να παίζω. * Δικαιούμαι να μάθω τι είναι καλό για την σωματική και ψυχική μου υγεία. * Δικαιούμαι να περνάω αρκετό χρόνο με τους γονείς μου. * Δικαιούμαι να ζήσω με αθωότητα και ανεμελιά τα παιδικά μου χρόνια. * Δικαιούμαι να ζήσω σε μια κοινωνία που προστατεύει τα προσωπικά μου δεδομένα. * Δικαιούμαι έναν κόσμο ανθρώπινο, δίκαιο και ειρηνικό.
Ας προσπαθήσουμε όλοι μας, από οποιαδήποτε θέση κι αν βρισκόμαστε να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορεί ο καθένας μας για τα παιδιά. Γιατί όλοι θέλουμε να κοιτάμε στα μάτια τα παιδιά και να καθρεπτίζεται μέσα τους η ψυχή μας. Η ψυχή που θα έχουμε προσφέρει για να μπορούν όλα τα παιδικά μάτια να χαμογελούν!
Επιλέγω να κλείσω το άρθρο με το εξαιρετικό ποίημα
Τα «Στάδια της Μάθησης» ή η «Μαθησιακή Ιεραρχία» είναι μια διαβαθμισμένη ακολουθία επιπέδων κατοχής και χρήσης της γνώσης, μέσω της οποίας αποτυπώνεται και συγκεκριμενοποιείται η πορεία που διαγράφει ο μαθητής από την πρώτη επαφή του με ένα γνωστικό αγαθό, μέχρι τη συνειδητή χρήση του αγαθού αυτού σε ποικίλες καταστάσεις (Meese, 2002, οπ. ανάφ. σε Αγαλιώτης, 2011, σελ. 109).
Σύμφωνα με τον Αγαλιώτη (2011), η Μαθησιακή πορεία διακρίνεται σε πέντε στάδια τα οποία είναι ως εξής: Απόκτηση, Ευχέρεια, Διατήρηση, Γενίκευση και Προσαρμογή.
Πιο συγκεκριμένα:
Το στάδιο της Απόκτησης είναι αυτό κατά το οποίο ο μαθητής έρχεται σε επαφή με τη γνώση ή τη δεξιότητα και προσπαθεί να αποκτήσει ακρίβεια στη χρήση της.
Το στάδιο της Ευχέρειας είναι αυτό κατά το οποίο ο μαθητής, διατηρώντας το επίπεδο ακρίβειας του προηγούμενου σταδίου, αυξάνει την ταχύτητα με την οποία χρησιμοποιεί τη γνώση.
Το στάδιο της Διατήρησης είναι αυτό κατά το οποίο ο μαθητής συνεχίζει να κατέχει τα επίπεδα ακρίβειας και ταχύτητας χρήσης μίας γνώσης ή δεξιότητας, παρά το γεγονός ότι έχει παρέλθει ένα χρονικό διάστημα κατά το οποίο δεν έχει δεχθεί σχετική διδασκαλία ή οποιασδήποτε μορφής ενίσχυση.
Το στάδιο της Γενίκευσης είναι αυτό κατά το οποίο ο μαθητής χρησιμοποιεί τις γνώσεις και τις δεξιότητες που έχει στη διάθεσή του, σε πλαίσια και καταστάσεις που διαφέρουν σημαντικά από την αρχική διδασκαλία (από τις συνθήκες απόκτησης).
Το στάδιο της Προσαρμογής είναι αυτό κατά το οποίο ο μαθητής προσπαθεί να επιλύσει προβλήματα της πραγματικής ζωής, χρησιμοποιώντας αυθόρμητα και προσαρμοστικά τις γνώσεις που έχει στη διάθεσή του.
Βιβλιογραφική Αναφορά
Αγαλιώτης Ι. (2011). Εκπαιδευτική αξιολόγηση μαθητών με δυσκολίες μάθησης και προσαρμογής. Το αξιολογικό σύστημα μαθησιακών αναγκών. Αθήνα: Γρηγόρης.
Στο 2ο εργαστήριο δεξιοτήτων του δεύτερου κύκλου των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων «Ενδιαφέρομαι και ενεργώ:Κοινωνική συναίσθηση και ευθύνη» με τίτλο του εργαστηρίου δεξιοτήτων «Γινόμαστε εθελοντές»
και στα πλαίσια της υλοποίησης προγράμματος πολιτιστικών θεμάτων με τίτλο «Γινόμαστε εθελοντές» συμμετείχαμε στο φιλανθρωπικό πρόγραμμα Make-A-Wish (Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος) με κεντρικό μήνυμα «Είσαι το αστέρι μου», στέλνοντας τις δικές μας ευχές στα παιδιά του Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος και να δίνοντάς τους δύναμη να συνεχίσουν τον δύσκολο δρόμο από την ασθένεια στη θεραπεία…
Στην παρακάτω ανάρτηση μπορείτε να δείτε αναλυτικές πληροφορίες για τη συμμετοχή μας.
Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε όλους τους μαθητές που συμμετείχαν κι έδειξαν έμπρακτα την αγάπη τους για τον συνάνθρωπο που βρίσκεται σε δύσκολη θέση… Γιατί όλα τα παιδιά αξίζουν να είναι χαρούμενα κι ευτυχισμένα!!!
Η κα. Όλγα Δαφέρμου– ΠΑ « Τμήμα Αστέρι της Ευχής» του οργανισμού Make-A-Wish (Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος) απέστειλε ευχαριστήρια επιστολή στο σχολείο μας και το πιστοποιητικό υιοθεσίας ευχής του προγράμματος. Μπορείτε να τα διαβάσετε στην επόμενη ανάρτηση:
Στον δεύτερο κύκλο των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων της Α-Β τάξης στο τριθέσιο σχολείο μας, θα ασχοληθούμε με τη θεματική ενότητα «Ενδιαφέρομαι και ενεργώ:Κοινωνική συναίσθηση και ευθύνη» με τίτλο του εργαστηρίου δεξιοτήτων «Γινόμαστε εθελοντές». Επίσης, θα υλοποιήσουμε τρίμηνο πρόγραμμα πολιτιστικών θεμάτων με τίτλο «Γινόμαστε εθελοντές».
Στο 1ο εργαστήριο δεξιοτήτων με τίτλο «Προσεγγίζοντας την έννοια του εθελοντισμού» οι δεξιότητες που θα καλλιεργηθούν είναι οι :
Δεξιότητες μάθησης 21ου αιώνα (4cs). Επικοινωνία Συνεργασία, Κριτική σκέψη, δημιουργικότητα
Δεξιότητες διαμεσολάβησης και κοινωνικής ενσυναίσθησης, ενσυναίσθησης και κοινωνικής ευαισθησίας
και οι στόχοι του εργαστηρίου είναι:
Κατανόηση των εννοιών τουεθελοντισμού και της αλληλεγγύης, καθώς και της στενής σύνδεσής τους με την ιδιότητα του ενεργού πολίτη,
Η καλλιέργεια στάσεων στην κατεύθυνση της μεγαλύτερης κοινωνικής συμμετοχής και της συνειδητής ανάληψης πρωτοβουλιών για συγκεκριμένες δράσεις, ώστε οι μαθητές να «νοιάζονται και να δρουν».
Με αφορμή την 5η Δεκεμβρίου που έχει καθιερωθεί ως «Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντισμού» από τον Ο.Η.Ε. στις 17 Δεκεμβρίου του 1985 με σκοπό να αποδωθεί ο οφειλόμενος φόρος τιμής στα εκατομμύρια των εθελοντών, που βοηθούν τους συνανθρώπους τους, συχνά με κίνδυνο της ζωής τους, προσεγγίσαμε την έννοια του εθελοντισμού.
Ο εορτασμός της ημέρας αυτής μας παρακινεί να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και τις φωνές μας σε ένα πανανθρώπινο μήνυμα για την γνωριμία, τη διάδοση και την ανάδειξη του εθελοντισμού ως την κινητήρια και ελπιδοφόρα προϋπόθεση για έναν καλύτερο κόσμο.
Στη συνέχεια, επεξεργαστήκαμε την παρακάτω ανάρτηση που δημιουργήθηκε πέρυσι για τα εργαστήρια δεξιοτήτων της Ε τάξης.
Είδαμε ένα μέρος από το ντοκιμαντέρ μικρού μήκους που υπογράφει το mykriti.gr (κάμερα, μοντάζ: Βιτωράκης Μιχάλης) και αναφέρεται στη «Συμβολή» που αποτελείται από μια ομάδα εθελοντών που μέσα από το σύλλογο αυτό προσπαθούν να δώσουν, σε όσο το δυνατόν περισσότερα από τα 72 εκατομμύρια παιδιά στην Αφρική που δεν έχουν τη δυνατότητα να πάνε σχολείο, την ευκαιρία να έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση.
Κάθε καλοκαίρι οργανώνονται καλοκαιρινές κατασκηνώσεις με ψυχαγωγικό και εκπαιδευτικό περιεχόμενο. Με τον τρόπο αυτόν προσφέρουν λίγες μέρες ξεγνοιασιάς, παιχνιδιού, άθλησης, φαγητού, καθαρού νερού, ιατρικής περίθαλψης και μαθημάτων υγιεινής κάνοντας χιλιάδες χαμόγελα να ανθίσουν στα πρόσωπα των φτωχών παιδιών στη Μαδαγασκάρη, την Ουγκάντα και από το 2014 στην Ρουάντα και στο Μπουρούντι όπου και πραγματοποιήθηκαν τα γυρίσματα του συγκεκριμένου ντοκιμαντέρ.
Στα σχολικά βιβλία της γλώσσας της Α και της Β δημοτικού υπάρχει το παραμύθι της Ζορζ Σαρρή με τον τίτλο «Το γαϊτανάκι» στο οποίο είναι γραμμένο το υπέροχο ποίημα του Γιάννη Ρίτσου, «Αν όλα τα παιδιά της γης». Το επεξεργαστήκαμε και κάναμε σχετικές δραστηριότητες που υπάρχουν στην επόμενη ανάρτηση.
Γιατί τα παιδιά μόνο από ένα βλέμμα μπορούν και καταλαβαίνουν πολλά. Παρόλα αυτά όμως, δίχως να φέρουν καμία ευθύνη για τα δεινά της ανθρωπότητας, ήταν και δυστυχώς, καθώς φαίνεται, θα εξακολουθούν να είναι τα μεγαλύτερα θύματα των πολέμων, της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Θύματα της αλλοτρίωσης των ενηλίκων, οι οποίοι έχουν διαγράψει από τη μνήμη τους για πάντα την αθωότητα, τη χαρά και το αίσθημα αλληλεγγύης. Αισθήματα που με το πέρασμα των χρόνων αρχίζουν σιγά σιγά να φθίνουν στον άνθρωπο αφήνοντας πίσω το παιδί που κρατούσε τρυφερά το χέρι των γονιών του και ένοιωθε ευτυχισμένο με λίγα και απλά πράγματα.
Από το 2015, η 18η Νοεμβρίου αποτελεί την Ευρωπαϊκή Ημέρα για την Προστασία των Παιδιών ενάντια στη Σεξουαλική Εκμετάλλευση και τη Σεξουαλική Κακοποίηση.
Η Σεξουαλική εκμετάλλευση και η σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών παραμένουν μια τραγική πραγματικότητα για όλες τις κοινωνίες. Πρόκειται για μια σοβαρή παραβίαση των δικαιωμάτων των παιδιών, η οποία έχει διαρκείς και συχνά πολύ αρνητικές συνέπειες για όλη τους τη ζωή.
Παρακολουθήστε τρεις πραγματικές ιστορίες σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών που χειρίστηκε «Το Χαμόγελο του Παιδιού» στην Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή SOS 1056.
Τρεις ιστορίες που περιγράφουν τη φρίκη, την ντροπή και τις ενοχές που βιώνουν τα παιδιά που πέφτουν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης.
Τρεις πραγματικές ιστορίες που πρέπει να φτάσουν στα αυτιά κάθε παιδιού που έχει κακοποιηθεί, λέγοντάς του: «Ποτέ δεν φταις εσύ».
Τρεις από τις εκατοντάδες ιστορίες που έχει χειριστεί «Το Χαμόγελο του Παιδιού» και από τις χιλιάδες συνολικά που «Μένουν μυστικό».
Σε αυτές τις ιστορίες των παιδιών δίνουν φωνή και πρόσωπο οι μαθητές-εθελοντές του YouSmile, θέλοντας έτσι να σταθούν στο πλευρό των συνομηλίκων τους που έχουν κακοποιηθεί. Η ιδέα για τη δημιουργία του βίντεο προέκυψε ως φυσική ανάγκη στην «Ομάδα Δικαιωμάτων του Παιδιού», με αφορμή τα αυξημένα ανησυχητικά περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης που τον τελευταίο καιρό αναδεικνύονται καθημερινά από τη δημοσιογραφική επικαιρότητα.
Ας βοηθήσουμε όλοι να φτάσουν αυτές οι ιστορίες στα παιδιά που βιώνουν τη φρίκη της σεξουαλικής κακοποίησης, ώστε να βρουν το θάρρος να μιλήσουν. Μοιραστείτε το!
Στο σημερινό άρθρο, θα ήθελα να ασχοληθούμε με ένα θέμα που όλοι μας έχουμε έρθει αντιμέτωποι ως γονείς! Με τον θυμό των παιδιών μας!
Ας διαβάσουμε στη συνέχεια τι θα μπορούσε να μας πει το παιδί μας…
Mανούλα μου, Μπαμπάκο μου,
Μου μαθαίνετε πολλά για την ζωή. Θέλω και εγώ να σας μάθω κάτι πολύ σημαντικό. Πάρα πολύ σημαντικό για τη σχέση μας και για την δική μου συναισθηματική υγεία.
Θυμώνω συχνά, φωνάζω και πολλές φορές χτυπιέμαι στο πάτωμα. Δεν σας αρέσει, το ξέρω. Δεν ξέρετε τι να κάνετε, πολλές φορές θυμώνετε και εσείς μετά και όλοι ουρλιάζουμε στο σπίτι.
Πρέπει να σας πω όμως πως έγω βλέπω τα πράγματα…
Είμαι ακόμα μικρό παιδί και δεν έχω άλλο τρόπο να εκφράσω τον θυμό μου.
Ο εγκέφαλός μου δεν είναι ακόμα σαν το δικό σας, είναι υπό κατασκευή. Και όλη η ενέργεια που νιώθω μέσα μου, πρέπει να βγει κάπως.
Δεν έχει να κάνει με εσάς. Δεν το κάνω επίτηδες. Δεν το κάνω για να σας τρελάνω…
Ο θυμός είναι φίλος μου.
Ναι, ναι, αλήθεια σας λέω. Είναι καλό συναίσθημα και έτσι δεν βλέπω γιατί θα έπρεπε να το κρύψω. Έχω προσπαθήσει να το κρύψω για να πω την αλήθεια αλλά ξαναβγήκε κάποια άλλη στιγμή.
Κατάλαβα ότι δεν πρέπει να προσπαθήσω να κρύψω τον θυμό μου. Ποτέ.
Γιατί μόνο εάν εκφράσω τον θυμό μου, θα απελευθερωθώ από αυτόν.
Να ξέρετε ότι με βοηθάει να φωνάζω και να χτυπιέμαι, ότι είναι κάτι φυσιολογικό. Είναι η αντίδρασή μου σε μία αδικία, σε μία ματαίωση που βίωσα.
Όταν είμαι θυμωμένος, λέω την δική μου αλήθεια και χτίζω την ταυτότητά μου.
Θέλω να την ακούτε την αλήθεια μου. Γιατί όταν μπορώ να εκφράσω τον θυμό μου, βάζω τα δικά μου όρια, λέω τι δεν ανέχομαι, χτίζω την ταυτότητά μου ως άνθρωπος.
Ο θυμός δεν είναι βία.
Η βία θα χτυπήσει την πόρτα εάν δεν με αφήσετε να εκφράσω τον θυμό μου όμως.
Αυτό πρέπει να το ξέρετε Μπαμπά και Μαμά μου. Απορώ γιατί δεν σας το έμαθαν στο σχολείο ενώ είναι τόσο ουσιώδες.
Και κάτι άλλο… Εάν μου λέτε να πάω στο δωμάτιό μου ή μου φωνάζετε να σταματήσω, δεν ακούτε το πρόβλημα μου που κρύβεται κάτω από το παγόβουνο.
Ο θυμός είναι αυτό που φαίνεται αλλά κάτι άλλο έχω και προσπαθώ να διαχειριστώ. Και μπερδεύομαι γιατί μετά θυμώνω που δεν με ακούσατε και το πρώτο μου πρόβλημα το καταπίνω και δεν το λύνω.
Χαλάει η σχέση μας όταν δεν ακούτε το θυμό μου.
Αισθάνομαι μόνος μου. Απομακρυνόμαστε.
Και αυτό δεν το θέλω…
Για αυτό θα σας πω μερικά ακόμα πράγματα που μπορείτε να κάνετε όταν θυμώνω.
Για να με βοηθάτε να μεγαλώσω συναισθηματικά. Για να έρθω σε εσάς όταν έχω πρόβλημα.
Θέλω να μου μιλήσετε κατεβαίνοντας στο ύψος μου.
Δεν μου αρέσει καθόλου όταν σας βλέπω από πάνω μου τόσο ψηλοί και δυνατοί, κάπως με φοβίζει και δεν ακούω τίποτα μετά. Και αυτό το τρομακτικό δάκτυλο… με θυμώνει ακόμα περισσότερο, θέλω να ορμήξω σαν λιοντάρι όταν το βλέπω.
Μπορείτε να με πάρετε αγκαλιά.
Μπορεί να χτυπιέμαι και να σας σπρώχνω αλλά να ξέρετε ότι την επαφή ψάχνω. Επιμένετε λοιπόν λίγο γιατί με την αγκαλιά σας μου υπενθυμίζετε ότι ο θυμός μου δεν είναι κακός και ότι με αγαπάτε ακόμα και εκείνη τη δύσκολη στιγμή που μοιάζω τρελαμένο.
Μετά, μπορείτε να μου μιλήσετε αλλά όχι να μου φωνάξετε. Δεν με βοηθάτε καθόλου εάν φωνάζετε και εσείς.
Σκέφτηκα τι θα με βοηθούσε να ακούσω όταν είμαι θυμωμένος.
«Βλέπω ότι είσαι θυμωμένος. Θέλεις να μου πεις τι συμβαίνει; Είμαι εδώ εάν θέλεις να μου πεις «
«Δεν σου αρέσει καθόλου όταν [περιγράψτε την κατάσταση]. Καταλαβαίνω. Είμαι εδώ για να σε ακούσω εάν θέλεις. Αισθανόμαστε καλύτερα όταν μιλάμε. «
«Πρέπει να έχεις έναν καλό λόγο να θυμώνεις. Μπορώ να σε βοηθήσω αν μου μιλήσεις γι ‘αυτό. «
«Είσαι πολύ θυμωμένος βλέπω. Μπορείς να είσαι θυμωμένος. Το να δαγκώνεις ή να πετάς πράγματα δεν βοηθάει να βρούμε λύση, το αντίθετο. Βοηθάει να μιλάμε. Είμαι εδώ για σένα ‘’
Ξέρω, δεν είναι εύκολο αυτό που σας ζητάω. Θέλει υπομονή και εξάσκηση.
Όταν με βλέπετε να πετάω πράγματα, να ουρλιάζω και να χτυπιέμαι, πάρτε μια ανάσα.
Νιώστε την δύναμη του θετικού γονέα μέσα σας.
Αυτός γνωρίζει ότι το να εκφράζω τον θυμό μου είναι σημαντικό για το μέλλον μου γιατί έτσι χτίζω την ταυτότητά μου.
Ξέρει ότι η απάντηση στο θυμό είναι αυτιά που ακούν και χέρια που αγκαλιάζουν με σεβασμό και ενσυναίσθηση.
Δεν θέλω να με σώσετε, ούτε να μου πείτε ποτέ πως να αντιδράσω. Θέλω να είστε δίπλα μου.
Θέλω να με αποδέχεστε όπως είμαι για να μην ψάχνω μία ζωή ποιος είμαι τελικά.
Μη ξεχάστε: δεν με κακομαθαίνετε όταν σέβεστε τα συναισθήματά μου. Μη φοβάστε και μην ακούσετε τους άλλους που σας λένε θεωρίες του 19xx. Από τότε έχουμε μπει μέσα στον εγκέφαλό των παιδιών. Ξέρουμε τι γίνεται, δεν μιλάμε για θεωρίες πια, μιλάμε νευροεπιστημονικά.
Σας έχω εμπιστοσύνη.
Ξέρω ότι με αγαπάτε όσο τίποτε άλλο.
Εξάλλου, όπως το είπε ένας παππούς πολύ σοφός ‘’ Ο θυμός είναι ένα δώρο που μας δίνει την ευκαιρία να αναγνωρίζουμε τις ανάγκες που δεν έχουν καλυφθεί και που είναι η αιτία για την αντίδραση αυτή’’. [Marshal Rosenberg]
Ιζαμπέλ Φιλιοζά – Στην καρδιά των συναισθημάτων του παιδιού., εκδόσεις Ενάλιος, 2000 (Είναι από τα θεμελιώδεις βιβλία για το θέμα, με άλλα λόγια είναι ένα βιβλίο που μπορεί να σου αλλάξει την γονεϊκή σου ζωή και όχι μόνο).
Stephanie Couturier. Aidez votre enfant à gérer ses colères (στα γαλλικά)
Love Teaching 
