Καλημέρα σας! Εύχομαι να είστε όλοι καλά!
Σήμερα, σκέφτηκα ότι είναι καλή ιδέα να γνωρίσουμε τη ζωή του πιο πολύτιμου εντόμου του πλανήτη!! Τη ζωή της μέλισσας!!!
Πατήστε στην παρακάτω εφαρμογή για να δείτε εκπαιδευτικά βίντεο, εικόνες, να παίξετε παζλ και παιχνίδια και για να ακούσετε τραγούδια για τη μέλισσα!
Διαβάστε και τα παρακάτω άρθρα αν θέλετε καθώς περιέχουν πληροφορίες για τις μέλισσες!
Πατήστε στην εικόνα για να δείτε πίνακες ζωγραφικής για τον Μάιο!
2) Παροιμίες του Μάη, online αντιστοίχιση για τις Α’ και Β’ τάξεις πατήστε εδώ !
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ: «Εξοχική Λαμπρή», «Παιδική Πασχαλιά», «Χωρίς στεφάνι». «Καλά το έλεγεν ο μπαρμπα- Μηλιός, ότι το έτος εκείνο εκινδύνευον να μείνουν οι άνθρωποι οι χριστιανοί, οι ξωμερίτες, την ημέραν του Πάσχα αλειτούργητοι. Και ουδέποτε πρόρρησις έφθασε τόσον εγγύς να πληρωθή, όσον αυτή’ διότι δις εκινδύνευσε να επαληθεύση, αλλ’ ευτυχώς ο Θεός έδωκε καλήν φώτισιν εις τους αρμοδίους και οι πτωχοί χωρικοί, οι γεωργοποιμένες του μέρους εκείνου, ηξιώθησαν και αυτοί να ακούσωσι τον καλόν λόγον και να φάγωσι και αυτοί το κόκκινο αυγό…» (Εξοχική Λαμπρή).
«… Γλυκεία Πασχαλιά! Η μήτηρ της χαράς! Γλυκεία μήτηρ! της Πασχαλιάς η ενσάρκωσις. Άλλ’ ο Χριστός υπεσχέθη να πίη με τους εκλεκτούς του καινόν το γέννημα της αμπέλου εν τη βασιλεία του Πατρός του, και οι υμνωδοί έψαλλαν: «Ω Πάσχα το μέγα και ιερώτατον, Χριστέ! Δίδου ημίν εκτυπώτερον σου μετασχείν εν τη ανεσπέρω ημέρα της Βασιλείας Σου!» (Παιδική Πασχαλιά)
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΡΚΑΒΙΤΣΑΣ: «Πάσχα στα Πέλαγα» και «Πειράγματα». «…- Χρόνια πολλά κύριοι!… Χρόνια πολλά παιδιά μου!… ευχήθηκε άμα τελείωσε τον ψαλμό, γυρίζοντας πρώτα στους επιβάτες κι έπειτα στο πλήρωμα ο πλοίαρχος. – Χρόνια πολλά, καπετάνιε! Χρόνια πολλά!… απάντησαν εκείνοι ομόφωνοι. – Και του χρόνου στα σπίτια σας, κύριοι! Και του χρόνου στα σπίτια μας, παιδιά! Ξαναείπε ο πλοίαρχος, ενώ ένα μαργαριτάρι φάνηκε στην άκρη των ματιών του. – Και του χρόνου στα σπίτια μας, καπετάνιε! Έπειτα πέρασε ένας- ένας, πρώτα οι επιβάτες έπειτα το πλήρωμα, πήραν από το χέρι του το κόκκινο αβγό και το λαμπροκούλουρο και άρχισαν πάλι οι ευχές και τα φιλήματα: – Χριστός Ανέστη.
– Αληθινός ο Κύριος. – Και του χρόνου σπίτια μας…»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΡΗΣΤΟΒΑΣΙΛΗΣ: «Η Πασχαλιά της Λευτεριάς» «Ετέλειωσε η εκκλησιά. Ο παπάς στεκότανε μπροστά στην Ωραία Πύλη κι αντί δι’ ευχών των αγίων πατέρων ημών… έλεγε Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω… Όλο το χωριό σταυροκοπιόταν και διπλή χαρά ζωγραφίζονταν στο πρόσωπό του. Τέτοιαν χαρούμενη Λαμπρή δε θυμόνταν κανείς να έχει δει εκεί- πέρα. Τελειώνοντας ο παπάς το τελευταίο του Χριστός ανέστη είπε: Χριστός ανέστη, χωριανοί! Και του χρόνου να είμαστε καλά. Κι ο Μεγαλοδύναμος να μας φέρει καλά τ’ αδέλφια μας που πολεμάνε στο γεφύρι της Πλάκας, στο Λούρο, στην Πρέβεζα και στα Πέντε Πηγάδια..»
ΣΤΡΑΤΗΣ ΜΥΡΙΒΗΛΗΣ: «Η Κεροδοσιά της Λαμπρής» «…Λοιπόν, θα μας έλεγε ο Τζανής όλη την Ακολουθία του Πάσχα, και θα ψέλναμε όλοι μαζί το Χριστός ανέστη. Θ’ ανάβαμε και τα σπαρματσέτα, να κάμουμε την κεροδοσιά να φεγγοβολήσει τ’ αμπρί. Δεύτε λάβετε φως εκ του ανέσπερου φωτός!…»
ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΕΤΣΑΛΗΣ- ΔΙΟΜΗΔΗΣ: «Τη νύχτα της Εξόδου» «Ένα χρόνο βαστούσε κιόλας η πολιορκία. Σε λίγες μέρες κλείνει ο χρόνος. Απρίλης μήνας πάλι…Ξημέρωσε Σάββατο του Λαζάρου. Τι να δεις; Όλες οι γυναίκες φορτωμένες τραβούσαν κατά τις ντάπιες… …- Καλή ψυχή, παιδιά! – Καλή ψυχή! Αποκρίθηκαν όλοι. – Να ζει το Μεσολόγγι! Έμπηξε κάποιος μια κραυγή. – Να ζει το Μεσολόγγι! Απάντησαν όλοι. Ο γερο- Καψάλης έβαλε φωτιά στο φιτίλι».
Ι.Μ.ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: «Μακρινή Ανάσταση» «… Για όλα τούτα, και για άλλα δε θυμούμαι καλά αυτή τη στιγμή, καμάρωνα κι όλο καμάρωνα στο λαμπριάτικο τραπέζι. Κι ήταν η γλυκύτερη αμοιβή της αγρύπνιας μου ο στοργικός λόγος που έπεσε από τα χείλη της μητέρας, καθώς κοίταζε τα μικρότερα αδέλφια, που είχανε σχεδόν αποκοιμηθεί στα καθίσματά τους: – Και του χρόνου, παιδί μου. Εσύ μεγάλωσες πια! Ναι, είχα μεγαλώσει μέσα σε μια νύχτα. Κι ήταν η νύχτα της Λαμπρής».
ΑΝΝΑ ΚΩΣΤΑΚΟΥ- ΜΑΡΙΝΗ: «Το Πάσχα της Αννούλας» (Εκδ. «Αρμός»). «…Λάβετε, φάγετε… όλοι πλησιάζαμε με χαρά και σεβασμό να κοινωνήσουμε το αναστημένο σώμα και αίμα του Χριστού. Μετά το αντίδωρο φεύγαμε παρέες παρέες με αναμένες λαμπάδες για να μεταφέρουμε το άγιο φως στο σπίτι, ν’ ανάψουμε το καντήλι στις εικόνες. Η Καλαμάτα στην αναστάσιμη δόξα της. Άνοιξη, ανοιχτές οι καρδιές. Παιδικό ή νεανικό Πάσχα με κρύο, ή βροχή δεν θυμάμαι’ ούτε λύπη σ’ αυτή την πιο μακριά μέρα του χρόνου, που άρχιζε στις 12 της προηγούμενης νύχτας. Στην πλατεία χωρίζαμε με την Ελένη, για να ξανασυναντηθούμε τα’ απόγευμα στον εσπερινό της αγάπης».
Τέλος, σας προτείνω ένα quiz ερωτήσεων για το Πάσχα!
Πατήστε στην εικόνα και καλή σας επιτυχία!
Διαβάζουμε εδώ αποσπάσματα απο το βιβλίο «Η Μεγάλη Εβδομάδα του Νικόλα» της Μαρίνας Παλιάκη-Μπόκια από τις εκδόσεις Άθως.
Η Μεγάλη Εβδομάδα , παρουσίαση για μικρούς μαθητές από την Ι.Μ Λεμεσσού! Πατήστε παρακάτω για να κατεβάσετε το αρχείο!
Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής γίνεται η περιφορά του Επιταφίου. Ο Επιτάφιος περνά σε γειτονικούς της Εκκλησίας δρόμους ενώ οι πιστοί, με αναμμένα κεράκια ακολουθούν από πίσω. Συνήθως συνοδεύεται από τη μπάντα του Δήμου (Φιλαρμονική) που παίζει πένθιμα εμβατήρια, και πολλά μαυροντυμένα κορίτσια (μυροφόρες) που κρατούν μύρο και τραγουδούν τα μοιρολόγια.
Δείτε δύο βίντεο από την περιφορά του Επιταφίου στη Ζάκυνθο και στη Σαντορίνη
Το Μεγάλο Σάββατο το πρωί, γίνεται η Πρώτη Ανάσταση και στολίζουν το ναό με κλαδιά δάφνης και γεμίζουν ένα πανέρι με δαφνόφυλλα. Ο ιερέας λέγοντας το «Ανάστα ο Θεός» σκορπά τα δαφνόφυλλα. Την ίδια ώρα οι πιστοί χτυπούν τα πόδια τους στο στασίδι, χτυπούν τις καμπάνες, πυροβολούν και γενικά θορυβούν, για να διώξουν τον θάνατο. (πηγή)
Μέσα στην Εκκλησία γίνεται θόρυβος, κουνούν τους πολυελαίους και γενικότερα ακούγεται φασαρία και θόρυβος, που συμβολίζει την εκκωφαντική διάλυση του Θανάτου (αναπαράσταση σεισμού).
Ανήμερα του Μεγάλου Σαββάτου στην Κέρκυρα με την πρώτη Ανάσταση, έχουμε το έθιμο των μπότηδων.
Με το σήμα της πρώτης Ανάστασης στις 12μμ, οι κάτοικοι της Κέρκυρας πετούν τεράστια κανάτια γεμάτα νερό – τους μπότηδες – από τα μπαλκόνια τους. Οι μπότηδες είναι τα πήλινα κανάτια με στενό στόμιο και δυο χερούλια στο πλάι για τη μεταφορά τους. Τα μπαλκόνια είναι στολισμένα και οι κάτοικοι δένουν στους μπότηδες κόκκινες κορδέλες – το κόκκινο είναι το χρώμα της Κέρκυρας.
To αναστάσιμο φως ταξιδεύει από τους Αγίους Τόπους και φτάνει σε όλον τον κόσμο. Μετά τις 12 ψάλλεται το Χριστός Ανέστη και η φλόγα της Ανάστασης ταξιδεύει από πιστό σε πιστό με τις λαμπάδες τους. Οι πιστοί επιστρέφοντας στο σπίτι «σταυρώνουν» τις κάσες της πόρτας για ευλογία και ανάβουν το καντήλι του σπιτιού με τη λαμπάδα που θα φτάσει άσβηστη (δηλαδή θα ανάψει στην εκκλησία και δε θα σβήσει καθόλου στη διαδρομή).
Εντυπωσιακές εικόνες παίρνουμε κάθε χρόνο από τη Χίο, από το γνωστό έθιμο του ρουκετοπόλεμου.
Μπορείτε να κατεβάσετε στον υπολογιστή σας τις παρακάτω αξιόλογες παρουσιάσεις :
Η Σταύρωση του Χριστού της Αν.Χόλη
Για την Ανάσταση του Χριστού, παρουσίαση της Αν. Χόλη
Το κυνήγι των κρυμμένων αβγών
Πατήστε στην εικόνα και καλή σας επιτυχία!
Αγαπημένοι μου αναγνώστες,
σας εύχομαι μέσα από την καρδιά μου ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ με ΥΓΕΙΑ σωματική, πνευματική και ψυχική. Είθε το φως της Αναστάσεως να φωτίσει τις καρδιές μας, να τις γεμίσει αγάπη, πίστη, ελπίδα, υπομονή και να διώξει από κάθε σπίτι τον φόβο, τον κίνδυνο και την αρρώστια.
Αν θέλετε, μπορείτε να διαβάσετε τα παλαιότερα άρθρα:
Η λέξη «Πάσχα» σημαίνει, το πέρασμα του Χριστού από τον θάνατο στη ζωή. Λέγεται και αλλιώς «Λαμπρή», ονομασία που προήλθε από τους αναστάσιμους κανόνες της εκκλησίας, οι οποίοι ονομάζουν «Λαμπροφόρο» την ημέρα του Πάσχα και συνιστούν στους πιστούς «Αναστάσεως ημέρα λαμπρυνθώμεν λαοί». Το χριστιανικό Πάσχα ή κοινώς «Πασχαλιά», ή ελληνοπρεπώς «Λαμπρή», είναι η μεγαλύτερη εορτή της Ορθοδοξίας. Το Πάσχα, εορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο που ακολουθεί την εαρινή ισημερία της 21ης Μαρτίου μη συμπεριλαμβανομένης, κατά το Ιουλιανό ημερολόγιο στην Ορθόδοξη εκκλησία και κατά το Γρηγοριανό στην Ρωμαιοκαθολική. Εορτάζεται η ανάσταση του Ιησού Χριστού, η οποία πιστεύεται ότι έγινε το 33 μ.Χ.
Το Πάσχα, στον Ιουδαϊσμό καθιερώθηκε ως ανάμνηση της Εξόδου, που ελευθέρωσε τους Εβραίους από την αιγυπτιακή δουλεία. Μεταγενέστερα υιοθετήθηκε ως εορτασμός από τους Χριστιανούς αναφορικά με τον θυσιαστικό θάνατο και την ανάσταση του Ιησού Χριστού.
O όρος Πάσχα προέρχεται από το αραμαϊκό πασά και το εβραϊκό πέσαχ. Κάποιοι μελετητές έχουν προτείνει ως προέλευση του εβραϊκού όρου ξένη ετυμολογία, όπως η ασσυριακή πασαχού (πραύνω) ή η αιγυπτιακή πασ’ (ανάμνηση) ή πεσάχ (πλήγμα). Κάποιοι ερευνητές ανιχνεύουν τις αρχές των εορταστικών εκδηλώσεων του πάσχα σε χαναανιτικές γιορτές που σχετίζονται με την συγκομιδή κριθαριού την άνοιξη. Άλλοι μελετητές πάλι, θεωρούν ότι η ρίζα του Πάσχα βρίσκεται σε γιορτές και ιεροτελεστίες της άνοιξης της προ-ισραηλιτικής εποχής με την έννοια των ποιμένων που υποβάλλουν αίτημα στο θεό για την προστασία του κοπαδιού τους. Ωστόσο, καμία από αυτές τις υποθέσεις δε θεωρείται επαρκώς τεκμηριωμένη. Πάντως, η Βίβλος συσχετίζει το πέσαχ με το ρήμα πασάχ πού σημαίνει είτε χωλαίνω, είτε εκτελώ τελετουργικό χορό γύρω από τη θυσία (Γ’ Βασ. 18:21,26), είτε, μεταφορικά, «ξεφεύγω», «προσπερνώ», «απαλλάσσω». Το Πάσχα, είναι η προσπέραση του αγγέλου του Θεού πάνω από τα σπίτια των Ισραηλιτών, ενώ έπληττε με θάνατο τα πρωτότοκα αγόρια των σπιτιών των Αιγυπτίων.
Σύμφωνα δε με τις Εβραϊκές Γραφές, το Πάσχα αποτελούσε ανάμνηση της εξόδου από την δουλεία της Αιγύπτου υπό την ηγεσία του Μωυσή μέσω θεϊκής παρέμβασης. Το Πάσχα αποτελούσε οικογενειακή εορτή. Εορταζόταν νύχτα, στην πανσέληνο της εαρινής ισημερίας, την 14η του μήνα Αβίβ (που ονομάστηκε Νισάν μετά την Βαβυλωνιακή εξορία) με προσφορά στο νεαρού ζώου, χρονιάρικου, για να ευλογηθεί από το Θεό όλο το κοπάδι. Το σφάγιο ήταν αρνί ή κατσίκι, αρσενικό και αρτιμελές (Εξ. 12:3-6), δεν έπρεπε να σπάσει κανένα κόκαλο του (Έξ. 12:46, Αρ. 9:12) ενώ το αίμα του ως ένδειξη προστασίας, το έβαζαν στην είσοδο κάθε σπιτιού (Εξ. 12:7,22). Οι μετέχοντες στο δείπνο ήταν ντυμένοι, έτοιμοι για ταξίδι (Έξ. 12:8-11). Αυτά τα στοιχεία νομαδικής, οικογενειακής ζωής μας δείχνουν μια πολύ παλαιότερη προέλευση του Πάσχα, που θα μπορούσε να είναι η θυσία που ζήτησαν οι Ισραηλίτες από τον Φαραώ να πάνε να γιορτάσουν στην έρημο (Έξ. 3:18, 5:1 εξ). Παρ’ όλα αυτά όμως, η έξοδος από την Αίγυπτο έδωσε στο Πάσχα την οριστική του σημασία.
Αφού μάθαμε ορισμένα στοιχεία για την προέλευση της γιορτής του Πάσχα πριν τη θυσία και την Ανάσταση του Χριστού μας ας ξεκουραστούμε παίζοντας!
Γεια σας παιδιά! Σήμερα, θα μάθουμε πληροφορίες για τα έντομα που συναντάμε καθημερινά στη φύση όταν κάνουμε βόλτες!!!
Πατήστε παρακάτω για να μαντέψετε τα αινίγματα για τα έντομα!
Για να ακούσουμε το τραγούδι για τα έντομα της άνοιξης : Πασχαλίτσα, πεταλούδα και μέλισσα. Το τραγούδι αναφέρει βασικά χαρακτηριστικά του εντόμου και καλεί τα παιδιά να σκεφτούν πιο είναι το έντομο βασιζόμενα στην περιγραφή αλλά και την εικόνα του .
Για να μάθουμε πληροφορίες και να απαντήσουμε σε ερωτήσεις για την πασχαλίτσα!
Έφτασε η ώρα του παιχνιδιού!
Αρχικά, θα παίξουμε ένα παιχνίδι με τον τροχό για τα έντομα!!!
ΚΑΝΟΝΕΣ
Γυρνάμε τον τροχό
Αν τύχουμε έντομο που πετάει 👉 πετάμε κι εμείς στο χώρο
Αν τύχουμε έντομο που πηδάει 👉 πηδάμε κι εμείς στο χώρο
Αν τύχουμε έντομο που περπατάει 👉 περπατάμε στο χώρο
Αν τύχουμε κάτι που δεν είναι έντομο👉 κάνουμε πως κοιμόμαστε
Πατήστε στην εικόνα για να παίξετε με τον τροχό!
(Δημιουργός: Irini Petridou )
Τέλος, πατήστε στην εικόνα για να παίξετε αρκετά διαδραστικά παιχνίδια με τα έντομα!
Καλή σας διασκέδαση!
Ουπς…ξεχάσαμε κάτι! Την κατασκευή!
Το διαδραστικό παραμύθι τέχνης που ακολουθεί είναι η πασχαλινή περιπέτεια ενός μικρού αβγού που δεν ήθελε να βαφτεί κόκκινο , όπως τα υπόλοιπα αβγά του κοτετσιού και αποφασίζει με την βοήθεια των χελιδονιών να ταξιδέψει σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Σκοπός είναι τα παιδιά να γνωρίσουν με διασκεδαστικό τρόπο διάσημους ζωγράφους αλλά και να ζωγραφίζουν κάθε φορά το χάρτινο αβγό τους όπως ο καλλιτέχνης που θα μαθαίνουν μέσα από το παραμύθι. Πατήστε στην εικόνα για να αρχίσει το ταξίδι!
Διαδραστικά πασχαλινά παιχνίδια
Ας γνωρίσουμε την παράδοση μας και τα Πασχαλινά έθιμα της πατρίδας μας!
