“Τα μικρά σχολεία μας σιγά-σιγά θα κλείσουν”. Αυτή είναι μία πολύ δυσάρεστη διαπίστωση που φέτος στο humanstories.gr την ακούμε πολύ συχνά. Τα μικρά σχολεία και οι μικροί μαθητές τους, δε θα αντέξουν. Δεν αντέχουν τη μοναξιά, και βλέπουν την αδυναμία του κράτους να τα στηρίξει. Νιώθουν μόνοι.
Οι εκπαιδευτικοί που αγαπούν τη δουλειά τους και θέλουν να προσφέρουν σε αυτά τα σχολεία, να δώσουν το κάτι παραπάνω στους μαθητές τους, χρειάζεται να παλεύουν καθημερινά ακόμη και για τα πιο απλά. Απογοήτευση νιώθεις όταν βλέπεις προσπάθειες χρόνων να μένουν στο περιθώριο. Νιώθεις λύπη γι΄ αυτά τα όμορφα κτίρια με την τόσο πολύτιμη ιστορία.
Συμμετείχαμε με όλες τις τάξεις του σχολείου μας Ουσιαστικά, στέλνοντας ευχές, κάρτες, ζωγραφιές, βιβλία και μικρά δωράκια στους τρεις μαθητές του μικρού μονοθέσιου Δημοτικού Σχολείου της Θύμαινας. Στον Μηνά Α’ δημοτικού, στη Στέλλα Γ΄ δημοτικού και στη Σταματούλα Ε΄ δημοτικού, βοηθώντας τους να νιώσουν μοναδικοί!
Να γίνουμε όλοι μια μεγάλη παρέα. Να γνωριστούμε. Να μοιραστούμε στιγμές, και εικόνες από τις ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ. Να φέρουμε το “καλοκαίρι” στις καρδιές μας ξανά. Κανένα μικρό σχολείο δεν είναι ΜΟΝΟ ΤΟΥ.
Οι μαθητές της Α και Β τάξης έστειλαν με αγάπη:
Συγχαρητήρια σε όλους τους μαθητές για την αγάπη τους και για το πνεύμα εθελοντισμού που τους διαπνέει!!