Το «Εδώ Λιλιπούπολη» ήταν μια παιδική ραδιοφωνική σειρά που ξεκίνησε το 1976 και διήρκεσε 4 χρόνια. Πρόκειται για μια ποιοτική και πρωτότυπη εκπομπή που ακουγόταν στο Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Αυτό σημαίνει ότι τα παιδιά που παρακολουθούσαν την εκπομπή, δεν έβλεπαν, αλλά άκουγαν μόνο τους ήρωες και τις περιπέτειές τους.
Η Λιλιπούπολη ήταν μια φανταστική λιλιπούτεια πόλη στη μέση ενός νησιού. Σε αυτό το νησί υπήρχε επίσης το Λιλιδάσος, το Λιλιβάδι, η Λιλίμνη, ο Γιαουρτοπόταμος, το λιμάνι της περιοχής, το Πόρτο Λίλι κ.ά.
Στη μικρή αυτή πόλη λοιπόν ζούσαν πλάσματα φανταστικά και χρωματιστά που αγαπούσαν τον τόπο τους, τα χρώματα, τις καλές πράξεις. Πάντα θυμόντουσαν τους προγόνους τους, τους Λιλιπούα.
Οι Λιλιπουπολίτες άλλες φορές ήταν αγαπημένοι και άλλες φορές τσακώνονταν. Μερικοί από αυτούς ήταν:
- ο δημοσιογράφος Μπρίνης που έγραφε τα νέα της Λιλιπούπολης,
- ο μάγκας Δυστροπόπιγγας που τα έβαζε με τον απαίσιο δήμαρχο,
- ο Μπιξ-Μπιξ με τη φίλη του τη Μπομπίλα,
- ο ζαχαροπλάστης Γλυκόσαυρος
- ο δήμαροχος Χαρχούδας, που συνέχεια έκανε κακίες
- η φίλη του, η ψηλομύτα Πιπινέζα,
- ο επιστήμονας δόκτωρ Δρακατώρ, κ.ά.
Στην τάξη μας στο μάθημα της γλώσσας Α δημοτικού επεξεργαστήκαμε το κείμενο του Γλυκόσαυρου. Βρήκαμε όλες τις γλυκές λέξεις και τις κυκλώσαμε. Στο ποιηματάκι που έχει το βιβλίο μας τραγουδάει ο Γλυκόσαυρος και μας μιλάει για τις προσπάθειές του. Για να το ακούσουμε παρακάτω!
Το κείμενο προσφέρεται για δραστηριότητες με θέμα τις πέντε αισθήσεις και συνδέθηκε διαθεματικά με τη μελέτη περιβάλλοντος. Έτσι τα παιδιά:
- Έκλεισαν τα μάτια τους και μάντεψαν ήχους που παράγονται από γνωστά αντικείμενα (το κλείσιμο της πόρτας, τσάντας, κουδούνι, παλαμάκια…) και ηχογραφημένους (φωνές ζώων, θόρυβοι πόλης κι εξοχής).
Το παρακάτω βίντεο με ήχους μπορεί να αξιοποιηθεί ώστε τα παιδιά να ακούνε και να αναγνωρίζουν τι ήταν αυτό που άκουσαν.
- Μύρισαν και μάντεψαν μυρωδιές από τα φαγητά που είχαν μαζί τους για το πρωινό τους γεύμα χωρίς να βλέπουν τα τρόφιμα, έχοντας τα μάτια τους δεμένα μ’ ένα μαντήλι.
- Ψηλάφησαν αντικείμενα τοποθετημένα σε αδιαφανή σακούλα και άγγιξαν επιφάνειες με διαφορετική υψή παίζοντας σχετικό επιτράπεζιο παιχνίδι.
Μετά κάναμε ένα διάλειμμα χορεύοντας τη Μπόσα Νόβα του ζαχαροπλαστείου
Ακούσαμε το τραγούδι “Το κόκκινο χρώμα” από το έργο “Εδώ Λιλιπούλη” και στη συνέχεια τα παιδιά κατέγραψαν σε κατάλογο τα υλικά για το δικό τους χρωματιστό γλυκό ή φαγητό.
Φτιάξαμε το δικό μας Γλυκόσαυρο γεμίζοντάς τον ζωγραφιές από γλυκά!
Το πατρόν είναι από το blog Ψηφιακό Σχολείο με υπεύθυνο τον Δημαρά Σεραφείμ.
Και για το τέλος το καλύτερο!!
1 σχόλιο