Το ξέρετε το ρητό “Σπίτι χωρίς άτακτο παιδί προκοπή δεν θα δει;;;”
Ίσως, γιατί είναι η ταμπέλα που δίνουμε πιο εύκολα από τις υπόλοιπες στα παιδιά μας. Σχεδόν όλοι οι γονείς έχουμε ένα άτακτο παιδί. Κάθε ένας για τον δικό του λόγο.
Η Μαρία είναι “άτακτη”, γιατί χαλάει το παιχνίδι του μεγαλύτερου αδελφού της (ξεχνάμε, όμως, την ανάγκη της για εξερεύνηση και μάθηση).
Το δικό σας παιδί, γιατί είναι άτακτο;
Όπως αναφέρει και η Κούκουρακη Χαρά (Συμβουλευτική και Εκπαίδευση Αποτελεσματικού Γονέα (Πιστοποίηση Gordon Hellas) έχουμε τη συνήθεια να χαρακτηρίζουμε συμπεριφορές που μας ενοχλούν ως “άτακτες”, δίνοντας αυτομάτως στο παιδί μας μια αρνητική ταμπέλα. Και η κάθε ταμπελοποίηση δημιουργεί αισθήματα ενοχής, ευθύνης, αποτυχίας και ανικανότητας στο παιδί.
Όμως, ξεχνάμε πως τα μικρά παιδιά δεν έχουν μάθει ακόμα να κατανοούν και να εκφράζουν την σκέψη και το συναίσθημα τους. Αντιδρούν με όλες αυτές τις “άτακτες” συμπεριφορές προσπαθώντας να μας πουν :
“ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΕ ΝΑ ΤΗΝ ΕΚΠΛΗΡΩΣΩ,
ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΚΦΡΑΖΩ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ.
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΤΑΚΤΟΣ.
ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ”
- Μελετήσετε ξανά τα αναπτυξιακά στάδια του παιδιού σας.
- Μεταφράστε σε λόγια το συναίσθημα του παιδιού σας.
- Μιλήστε του για αυτό.
- Εξασκήστε την Ενεργητική Ακρόαση.
- Δείξτε Ενσυναίσθηση, Κατανόηση, Αποδοχή και Υπομονή.
Μην απορρίπτετε το άτακτο παιδί. Είναι απλά ένα παιδί που προσπαθεί να επικοινωνήσει.
