Τέλος, τον Οκτώβριο με αφορμή το μάθημα «Η ευγνωμοσύνη του μικρού μυρμηγκιού»που διδαχθήκαμε στο Ανθολόγιο στη Β τάξη οι μαθητές διάβασαν ένα μύθο του Αισώπου που διάλεξαν και στη συνέχεια έβαλαν τη φαντασία τους και τη δημιουργικότητά τους σε δράση για να εικονογραφήσουν τον μύθο!!! Ο Απόστολος διάλεξε τον μύθο «Η αλεπού και το κοράκι» . Πατήστε στην επόμενη ανάρτηση για να δείτε την ζωγραφιά του!
Στο παραμύθι της Ζορζ Σαρρή με τον τίτλο «Το γαϊτανάκι» υπάρχει το υπέροχο ποίημα του Γιάννη Ρίτσου, «Αν όλα τα παιδιά της γης». Για να ακουσούμε το παραμύθι παρακάτω!
Το ποίημα μελοποιήθηκε και έγινε ένα χαρούμενο τραγούδι!Ας το ακούσουμε!
Αν όλα τα παιδιά της γης φωνάζαν τους μεγάλους κι αφήναν τα γραφεία τους και μπαίναν στο χορό, ο κύκλος θα γινότανε ακόμα πιο μεγάλος και δυο φορές τη Γη μας θ’ αγκάλιαζε θαρρώ.
Heaven Music Kids Παιδική Χορωδία Σπύρου Λάμπρου – Άν Όλα Τα Παιδιά Της Γης Μουσική: Αγγελική Καψάσκη Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος Άλμπουμ: «Αν Όλα Τα Παιδιά Της Γης»
Πιαστήκαμε χέρι-χέρι και χορέψαμε!
Έργο του μαθητή Γιάννη Π.
Η Γιώτα Αγαπητούστο άρθρο της αναφέρει ότι αν όλα τα παιδιά της γης πιάνανε γερά τα χέρια αυτός ο κόσμος θα μπορούσε να γίνει καλύτερος. Λόγω της αθωότητας και του αισθήματος αλληλεγγύης που τα διακατέχει, ίσως αυτό ν’ απέτρεπε πολλά από τα δεινά αυτού του κόσμου. Όμως τα παιδιά όση γλυκύτητα και τρυφερότητα εκπέμπουν, άλλο τόσο σκληρά μπορούν να γίνουν. Τόσο σκληρά όσο και η αλήθεια. Εξάλλου δεν ανέχονται το ψέμα, όχι μόνο από τους μεγάλους, αλλά και τους συνομήλικούς τους.
Γι’ αυτό και ο Διονύσης Σαββόπουλος σ’ ένα στίχο του τονίζει: «Πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά, έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα…»
Γιατί τα παιδιά μόνο από ένα βλέμμα μπορούν και καταλαβαίνουν πολλά. Παρόλα αυτά όμως, δίχως να φέρουν καμία ευθύνη για τα δεινά της ανθρωπότητας, ήταν και δυστυχώς, καθώς φαίνεται, θα εξακολουθούν να είναι τα μεγαλύτερα θύματα των πολέμων, της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Θύματα της αλλοτρίωσης των ενηλίκων, οι οποίοι έχουν διαγράψει από τη μνήμη τους για πάντα την αθωότητα, τη χαρά και το αίσθημα αλληλεγγύης. Αισθήματα που με το πέρασμα των χρόνων αρχίζουν σιγά σιγά να φθίνουν στον άνθρωπο αφήνοντας πίσω το παιδί που κρατούσε τρυφερά το χέρι των γονιών του και ένοιωθε ευτυχισμένο με λίγα και απλά πράγματα.
Σήμερα, στο μάθημα της γλώσσας της Β δημοτικού, αφού ολοκληρώσαμε την 6η ενότητα, προσεγγίζουμε από το Ανθολόγιο το παραμύθι του Μάνου Κοντολέων «Ο σπουργίτης και το ουράνιο τόξο».
Στην ιστορία του, ο Μάνος Κοντολέων μας περιγράφει τις περιπέτειες ενός σπουργιτιού ώσπου να φτάσει στο μέρος που κατοικούσε το ουράνιο τόξο. Μετά από διάφορα μέρη που πέρασε και ζώα που συνάντησε κατάφερε να πραγματοποιήσει το όνειρό του!
GEORGIA MARAGKOU Παραμύθι του Μάνου Κοντολέων από το Ανθολόγιο της Α΄ και Β΄ Δημοτικού. Πηγή ήχου: «Τα παραμύθια της Γαλάζιας Γραμμής» Μουσική Θάνος Μικρούτσικος – Διαβάζει η Μάνια Τεχριτζόγλου
Στη συνέχεια, συζητάμε και επεξεργαζόμαστε το παραμύθι:
Ποια ζώα ρώτησε ο σπουργίτης για το ουράνιο τόξο;
Τι έψαχνε να βρει ο σπουργίτης;
Τι είδε ο σπουργίτης στη μεγάλη θάλασσα;
Με ποιον μίλησε ο σπουργίτης στη μεγάλη έρημο;
Πώς ήταν η πεδιάδα που κατοικούσε το ουράνιο τόξο;
Ο σπουργίτης όταν έφτασε στην πεδιάδα με το ουράνιο τόξο είπε ότι άξιζε η κούραση. Γιατί;
Έχεις δει ποτέ ουράνιο τόξο; Τι χρώματα είχε; Θυμάσαι πότε σχηματίστηκε, πριν ή μετά τη βροχή;
Αν συναντούσες τον σπουργίτη, τι θα του έλεγες;
Απαντώ αν είναι σωστές ή λανθασμένες οι παρακάτω φράσεις:
Η κουκουβάγια πίστευε ότι ο σπουργίτης θα τα καταφέρει να κάνει αυτό το μακρινό ταξίδι.
Στο μεγάλο δάσος ένα λιοντάρι είπε στο σπουργίτη ότι καλά πάει για το μέρος που είναι το ουράνιο τόξο.
Στη μεγάλη έρημο ο σπουργίτης είδε την άμμο, τα φοινικόδεντρα, τις καμήλες και μίλησε σε ένα σκαθάρι.
Το ουράνιο τόξο βρισκόταν σε μια πεδιάδα γεμάτη από λουλούδια.
Ο σπουργίτης όταν κοιμήθηκε είδε όνειρα γεμάτα με τα χρώματα του ουράνιου τόξου.
Βρίσκω τη σωστή απάντηση: α) Η σοφή κουκουβάγια είπε στον σπουργίτη ότι:
Είναι πολύ μακριά το ουράνιο τόξο και θα κουραστεί.
Θα τα καταφέρει να γνωρίσει το ουράνιο τόξο.
Δεν είναι ωραίο το ουράνιο τόξο και καλύτερα να μην το βρει.
β) Όταν ο σπουργίτης έφτασε στη μεγάλη θάλασσα είδε:
Τα κύματα, τους ψαράδες, τις βάρκες και τους αστερίες
Τα κύματα, τα ψάρια, τα καράβια και τους γλάρους.
Τις ομπρέλες, τα κρεβατάκια, τα παιδιά και τα κουβαδάκια.
γ) Ο σπουργίτης στο τέλος:
Δεν κατάφερε να βρει το ουράνιο τόξο.
Είχε κουραστεί και δε συνέχισε το ταξίδι για να βρει το ουράνιο τόξο.
Κατάφερε να γνωρίσει το ουράνιο τόξο.
Βρίσκω από το κείμενο έξι ζώα, τρία πουλιά και ένα δέντρο.
Πώς δημιουργείται το ουράνιο τόξο; 🌈
Πώς δημιουργείται ένα ουράνιο τόξο;🌈 Γιατί έχει τόσα πολλά και διαφορετικά χρώματα; Όλα τα ουράνια τόξα είναι ίδια μεταξύ τους; Γνωρίζετε ότι υπάρχει ένας θρύλος που λέει ότι στο τέλος του ουράνιου τόξου υπάρχει ένας πολύτιμος θησαυρός; Σε όλα αυτά τις ερωτήσεις και σε ακόμα περισσότερες θα δώσει απαντήσεις το αγαπημένο μας ρομποτάκι, o ΡΟΜΠερτ!
Έξυπνος, τρυφερός, πονετικός, τίμιος, γενναίος έχει όλα τα χαρίσματα για να πάρει μια θέση στο μαγικό κόσμο της τέχνης. Στο dioti.gr αναφέρονται τα παρακάτω:
Ο Γιάννης Ρίτσος συνδέει τα πουλιά με τους ποιητές:
“Κάποτε οι ποιητές μοιάζουνε με πουλιά μες στο δάσος τού χρόνου, κάποτε σα σπουργίτια μες στο χιόνι ή σαν αητοί ψηλά σ απόκρημνα Ιδανικά.”
(Το χρέος των ποιητών.Ποιήματα [Ε’ Τόμος] (1978)
Κι ο Οδυσσέας Ελύτης γοητευμένος απ’ το κελαηδητό τους επισημαίνει:
Χθες όλη μέρα έβρεχε! Για να δούμε σήμερα τι καιρό θα κάνει…
Πώς θα ένιωθες αν ήσουν μπαλόνι σε μια χώρα που βρέχει πινέζες; Μμμμ….ας τρέξω να κρυφτώ!!!
Για να διαβάσουμε από το ανθολόγιο στις σελίδες 60-61, την Πινεζοβροχή, τη χιουμοριστική και διασκεδαστική ιστορία του Ευγένιου Τριβιζά! Ας δούμε,στη συνέχεια,το παραμύθι από το βιβλίο στο επόμενο βίντεο!
Στη συνέχεια, βρήκαμε στο παραμύθι λέξεις που αρχίζουν από «πινεζο-…» και «μπαλονο-…». Μετά, σχηματίσαμε δικές μας λέξεις που ν’αρχίζουν με τον ίδιο τρόπο!
΄Επειτα, σκεφτήκαμε μια χώρα φανταστική και δημιουργήσαμε μία βροχή…από τι; Γράψαμε το δικό μας ποίημα!!
Ζωγραφίσαμε την μπαλονοχώρα την ώρα που έπεφτε η πινεζοβροχή!
Ύστερα μεταμορφωθήκαμε σε μπαλόνια, βάλαμε μουσική και χορέψαμε στο πάρτι των μπαλονιών!
Δραματοποίησαμε την ιστορία ακούγοντας το τραγούδι της Πινεζοβροχής!Και γινόμαστε κατά το θεατρικό παιχνίδι μπαλόνια οι μισοί και πινέζες οι υπόλοιποι. Και ορμάμε κατά πάνω τους αλλά οι ομπρέλες τα σώζουν.
Παίξαμε το ρόλο του γιατρού, του τραυματισμένου μπαλονιού και του αφηγητή.
Φυσήξαμε δυνατά,φουσκώνοντας μπαλόνια!
Κάναμε τον ήχο της βροχής.
Μιμηθήκαμε τον ήχο του ασθενοφόρου.
Σκάσαμε μπαλόνια, την ώρα που ακούγεται το «ΜΠΑΜ»!
Και εννοείται ότι τραγουδήσαμε όλοι μαζί την Πινεζοβροχή!
Στο τέλος, στην τάξη μας, μας περίμενε μία έκπληξη!!!Έβρεξε μία πολύ γλυκιά βροχή!!!Καραμελοβροχή!!! Τι ωραία να βρέχει πάντοτε καραμέλες!!
Στο 6ο Εργαστήριο δεξιοτήτων «Ας πούμε αυτές τις λέξεις» του πρώτου κύκλου με τίτλο A και Β όλοι μαζί μία ομάδα!, ξεκινήσαμε διαβάζοντας το υπέροχο και διδακτικό παραμύθι «Ας πούμε αυτή τη λέξη» της Κουτσανοπούλου Μαρίας για το πώς κάποιες λέξεις μπορούν να δώσουν χρώμα στη ζωή μας! Μικρές λέξεις με μεγάλη δύναμη!
Αν θέλετε να το διαβάσετε και να το ακούσετε κι εσείς μπορείτε να δείτε το παρακάτω βίντεο!
Μέσα από ένα ιδιαίτερο εύρημα, ενός μικρού γκρίζου παπαγάλου, που θέλει να γίνει κι αυτός πολύχρωμος, η Μαρία Κουτσανοπούλου μας υπενθυμίζει ότι οι λέξεις μπορούν να κάνουν τη ζωή μας ομορφότερη! Έτσι κι εμείς, σε πολύχρωμους κύκλους γράψαμε λέξεις και φράσεις που ομορφαίνουν τη ζωή μας και μας δίνουν χαρά, κουράγιο, αγάπη και αισιοδοξία! Στη συνέχεια, τις κάναμε ένα ομαδικό κολάζ και τις κρεμάσαμε στην τάξη μας!
Έπειτα, διαβάσαμε το εξαιρετικό παραμύθι με τίτλο «η πιο δυνατή λέξη» της Ρουμπίνης Λευθεριώτη από τις εκδόσεις έαρ. Ένα βιβλίο που διδάσκει στις παιδικές ψυχές τη δύναμη της λέξης «Συγγνώμη».
Εικονογραφήσαμε το τραγουδάκι της ιστορίας και το μάθαμε απ’έξω!
Με τη συγγνώμη η καρδιά είναι χαρούμενη ξανά όλους μπορεί να αγαπά και μέσα της να τους χωρά!
Μέσα στα πλαίσια του εορταστικού κλίματος των Χριστουγέννων φτιάξαμε χριστουγεννιάτικες κάρτες για όσους την περίοδο των γιορτών θα νοσηλεύονται σε ένα νοσοκομείο, συμμετέχοντας στη δράση «Επισκεπτήριο Αγάπης» για τρίτη συνεχή χρονιά από το WinCancer.
Γράψαμε αισιόδοξα μηνύματα και στείλαμε τις ευχές μας και την αγάπη μας!
Η ομάδα του WinCancer θα αναλάβει να τις παραδώσει με ασφάλεια στα ογκολογικά νοσοκομεία της χώρας. Γινόμαστε όλοι μαζί μια μεγάλη αγκαλιά αγάπης και συμπαράστασης!
Παίξαμε το εκπαιδευτικό παιχνίδι τα «Αστεράκια της ευγένειας» όπου κάθε μαθητής διάλεγε τυχαία ένα αστεράκι από το ροζ υφασμάτινο τσαντάκι και στη συνέχεια διάβαζε τη φράση χωρίς να την αποκαλύψει στους συμμαθητές του. Στη συνέχεια, διηγόταν μία μικρή ιστοριούλα, η οποία θα περιείχε τη φράση αυτή και οι μαθητές είχαν στόχο να ανακαλύψουν την ευγενική φράση!
Με αφορμή το παραμύθι με τίτλο «η πιο δυνατή λέξη» της Ρουμπίνης Λευθεριώτη όπου τα παιδιά μάζευαν κουκουνάρια κι έπαιζαν παιχνίδια μ’ αυτά αποφασίσαμε να φτιάξουμε χριστουγεννιάτικες κατασκευές με κουκουνάρια!!!
Στη σημερινή μας εορτή για την επέτειο των γεγονότων του Πολυτεχνείου διαβάσαμε το παραμύθι «Η Κυρά Δημοκρατία» της Αρμενιακού Κωνσταντίνας που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος.
Την κυρά Δημοκρατία όλοι την αγαπούν στο μικρό χωριό, γι’ αυτό την διάλεξαν για αρχηγό. Τι θα συμβεί όμως όταν η κυρία Ρία η Δικτατορία πάρει με τη βία όλη την εξουσία; Μπορούν οι άνθρωποι να ζήσουν ευτυχισμένοι χωρίς τη Δημοκρατία;
Ένα παραμύθι για να εξηγήσουμε στα παιδιά την αξία της Δημοκρατίας και για να θυμόμαστε ότι: ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟΙ!
Είδαμε και ακούσαμε το παραμύθι στο παρακάτω βίντεο οπτικοποιημένο.
Χαίρετε σε όλους! Η σημερινή μας αναρτησούλα αφορά τα κωφά άτομα τα οποία μπορούν πλέον να απολαμβάνουν ωραία παραμύθια!
Οι Ιστορίες στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα περιέχουν αφήγηση στην ΕΝΓ και δημιουργήθηκαν στα πλαίσια του προγράμματος ΣΕΠΠΕ «Διδασκαλία της Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας ως Πρώτης Γλώσσας και Εξατομικευμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα για Κωφά Παιδιά» ΝΟΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. Περιλαμβάνει επιλεγμένες ιστορίες από τα Ανθολόγια της Δ΄ και της Ε΄ Δημοτικού, που είναι βασισμένες στην προφορική παράδοση, μύθους του Αισώπου και ανέκδοτα, την απόδοση μιας ιστορίας χωρίς λόγια και ιστορίες με εικόνες. Οι ιστορίες εμπλουτίζονται συνεχώς.
Επιλέξτε το κάθε παραμύθι πατώντας πάνω στην αντίστοιχη εικόνα.
Σήμερα, στο μάθημα της γλώσσας της Α δημοτικού ασχοληθήκαμε με το παραμύθι της Γεωργίας Ταρσούλη «Το τρομαγμένο χελιδονάκι» όπουένα χελιδόνι τρομαγμένο και ζαλισμένο έπεσε μπροστά στα πόδια της μικρής Κατερίνας. Η Κατερίνα το πήρε κοντά της και με τη στοργή και τη φροντίδα της το χελιδονάκι άνοιξε τα φτερά του και πέταξε χαρούμενο προς τη θάλασσα για να βρει τους δικούς του.
Πριν το διαβάσουμε προσπαθήσαμε να μαντέψουμε γιατί μπορεί να είναι τρομαγμένο το χελιδονάκι…
Ακολούθησαν οι παρακάτω ερωτήσεις κατανόησης του κειμένου:
Ποιοι είναι οι ήρωες του κειμένου;
Πού βρίσκονται; Γιατί;
Γιατί κατέβηκε στον κήπο του ξενοδοχείου η Κατερίνα;
Τι βρήκε εκεί; Τι είδους χελιδόνι ήταν;
Γιατί ήταν τρομαγμένο το χελιδονάκι;
Τι έκανε με το χελιδόνι η Κατερίνα;
Τι της πρότεινε η γιαγιά; Τι πρότεινε η Κατερίνα;
Πού έβαλαν τελικά το χελιδονάκι;
Τι κυνηγούσε ο Παναγιώτης για να δώσει στο χελιδονάκι;
Τι ήθελε να κάνει η Κατερίνα με το χελιδονάκι όταν θα έφευγαν και τι της εξήγησε η γιαγιά;
Πώς ήταν την επόμενη μέρα το χελιδονάκι;
Τι έκανε το χελιδονάκι, αφού πρώτα ανέβηκε στην παλάμη
της Κατερίνας;
Με ποια λόγια αποχαιρέτησε το χελιδονάκι η Κατερίνα;
Πώς ένιωσε που το αποχαιρετούσε;
Δραματοποίηση του παραμυθιού
Φανταστήκαμε ότι το χελιδονάκι μπορούσε να μιλήσει. Τι θα έλεγε άραγε στην Κατερίνα;
Στη συνέχεια, φανταστήκαμε έναν διάλογο μεταξύ τους και τον δραματοποιήσαμε στην τάξη μας. Ένας μαθητής ήταν το χελιδονάκι και ο άλλος η Κατερίνα.
Στο τέλος, κάναμε υποθέσεις για το τι μπορεί να είπαν μεταξύ τους την ώρα του αποχαιρετισμού.
Εκμάθηση υποκοριστικών
Στον τίτλο του παραμυθιού υπάρχει η λέξη «χελιδονάκι», που είναι το υποκοριστικό της λέξης «χελιδόνι». Υποκοριστικά είναι οι λέξεις που μας δείχνουν ότι κάτι είναι μικρό. Βρήκαμε, από το κείμενο, και γράψαμε στον πίνακα εφτά υποκοριστικά.
Περιγραφή χελιδονιού
Περιγράψαμε το χελιδονάκι γράφοντας ωραίες προτασούλες.
Δημιουργική γραφή
Φτιάξαμε ζωγραφιές με πρωταγωνιστές τρομαγμένα ζωάκια που επιλέξαμε. Σκεφτήκαμε και γράψαμε μια μικρή ιστορία για τη ζωγραφιά μας με τον αντίστοιχο τίτλο πχ «Το τρομαγμένο σκυλάκι».
Το έθιμο του χελιδονίσματος
Η Δ’ Τάξη του 16ου Δημοτικού Σχολείου Νέας Ιωνίας (Αθήνα) παρουσιάζει το έθιμο του χελιδονίσματος, αναβιώνοντας την παράδοση για τον ερχομό της άνοιξης με τη βοήθεια της τεχνολογίας.
Love Teaching 