Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε , ψυχές!Κι ότι σ’ απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,Μην τ’ αρνηθείς! Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!Χτισ’ το παλάτι, δάσκαλε σοφέ! Κι αν λίγη δύναμη μεσ’ το κορμί σου μένει,Μην κουρασθείς. Είν’ η ψυχή σου ατσαλωμένη.Θέμελα βάλε τώρα πιο βαθειά,Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει. Σκάψε βαθειά. Τι κι’ … Συνεχίστε να διαβάζετε Στον δάσκαλο.
Αντιγράψτε και επικολλήστε αυτόν τον σύνδεσμο στον WordPress ιστότοπο για ενσωμάτωση
Αντιγράψτε και επικολλήστε αυτόν τον κώδικα στον ιστότοπό σας για να ενσωματωθεί