Κατηγορία: ψυχολογία

Δημοσιεύθηκε στην ψυχολογία

Χόρχε Μπουκάι: Τα 4 στηρίγματα μιας υγιούς οικογένειας

Δημοσιεύθηκε την από Love Teaching by Archodoula

Το σπίτι όπου έζησε το παιδάκι που ήμουν κάποτε, και τα πρόσωπα με τα οποία μοιράστηκα την οικογενειακή μου ζωή υπήρξαν ο βατήρας πάνω στον οποίο πάτησα για να εκτελέσω το άλμα προς την ενήλικη ζωή μου.
Η οικογένεια αποτελεί πάντοτε τον βατήρα, και κάποια στιγμή πρέπει να σταθούμε στην άκρη του και να πραγματοποιήσουμε το άλμα προς τον κόσμο και τη μετέπειτα ζωή.
Αν, καθώς πάω να πηδήξω από τον βατήρα, πιαστώ από κάπου και κρεμαστώ, θα μείνω εκεί να κρέμομαι και δεν θα πραγματοποιήσω το ταξίδι μου ποτέ.
Τι καλά που θα ήταν αν βρίσκαμε το θάρρος να πηδήξουμε από τον βατήρα μ’ έναν θεαματικό τρόπο! Αυτό μπορεί να γίνει αν ο βατήρας είναι υγιής. Αν η οικογενειακή σχέση είναι υγιής. Αν το ζευγάρι των γονιών είναι υποστηρικτικό.
Ο βατήρας αυτός πατάει πάνω σε τέσσερα βασικά στηρίγματα, τόσο σημαντικά, που αν δεν είναι στέρεα κανένα παιδάκι δεν μπορεί να περπατήσει πάνω του χωρίς να πέσει.

Το πρώτο στήριγμα είναι η αγάπη
Ένα παιδί που δεν ένιωσε ότι το αγάπησαν οι γονείς του, έχει μια θλιβερή ιστορία: θα του είναι πολύ δύσκολο να αγαπήσει τον εαυτό του. Η αγάπη για τον εαυτό μας μαθαίνεται μέσα από την αγάπη που δεχόμαστε από τους γονείς μας. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να διδαχτούμε και αλλιώς, λέω απλώς ότι αυτός είναι ο καλύτερος τόπος και τρόπος για να το μάθουμε. Και βέβαια, ένα παιδί που δεν αγαπήθηκε δεν μπορεί ούτε το ίδιο να αγαπήσει, κι αν έτσι έχει συμβεί στη ζωή του, τι μπορεί να κάνει αργότερα στις σχέσεις του με τους άλλους;
Ο βατήρας που δεν έχει αυτό το στήριγμα είναι επικίνδυνος. Είναι δύσκολο να βαδίσει κανείς πάνω του. Είναι ένας βατήρας χωρίς ισορροπία.

Το δεύτερο στήριγμα είναι η εκτίμηση
Αν η οικογένεια δεν έχει ένα καλό απόθεμα αυτοεκτίμησης, αν οι γονείς θεωρούν ότι οι ίδιοι είναι ένα τίποτα, τότε και το παιδί θα αισθάνεται ένα τίποτα. Αν προέρχεται κανείς από ένα σπίτι όπου δεν τον εκτιμούν και δεν θεωρούν ότι αξίζει, δυσκολεύεται να πιστέψει ο ίδιος για τον εαυτό του ότι αξίζει. Τα σπίτια με ένα καλό επίπεδο αυτοεκτίμησης διαθέτουν κατάλληλους βατήρες.
Η Βιρτζίνια Σατίρ λέει: «Στις καλές οικογένειες, η χύτρα της αυτοεκτίμησης του σπιτιού είναι γεμάτη». Που σημαίνει: οι γονείς πιστεύουν ότι είναι αξιόλογοι άνθρωποι, πιστεύουν ότι τα παιδιά τους αξίζουν, ο μπαμπάς πιστεύει ότι η μαμά αξίζει, η μαμά πιστεύει ότι ο μπαμπάς αξίζει, ο μπαμπάς και η μαμά πιστεύουν ότι έχουν μια οικογένεια που αξίζει, και είναι κι οι δύο υπερήφανοι για την ομάδα που έχουν φτιάξει.
Όταν έρχεται σπίτι το παιδί και λέει: «Τι ωραία που είναι αυτή η οικογένεια!» τότε ξέρουμε πως ο βατήρας είναι γερός.
Όταν έρχεται το παιδί σπίτι και λέει: «Μπορώ να πάω να μείνω στο σπίτι της θείας Μαργαρίτας;»… τότε έχουμε πρόβλημα.
Όταν λέει ο πατέρας στο παιδί: «Γιατί τότε δεν πας να μείνεις με τη θεία σου τη Μαργαρίτα;» πάλι κάτι συμβαίνει.

Το τρίτο στήριγμα είναι οι κανόνες
Στην οικογένεια πρέπει να υπάρχουν κανόνες, με τη μόνη προϋπόθεση ότι δεν θα είναι αυστηροί. Οι κανόνες πρέπει να είναι ευέλικτοι, ελαστικοί, αμφισβητήσιμοι, συζητήσιμοι και διαπραγματεύσιμοι. Πάντως, πρέπει να υπάρχουν. Ακριβώς όπως πιστεύω ότι οι κανόνες στην οικογένεια υπάρχουν για να μπορεί κανείς να τους παραβεί και είναι δική μας υποχρέωση να βάζουμε καινούργιους, πιστεύω και ότι η διαδικασία αυτή πρέπει να βασίζεται σε μια χρονική στιγμή που τα παιδιά έχουν μάθει να μεγαλώνουν και να ωριμάζουν σ’ ένα περιβάλλον με ασφάλεια και προστασία.
Αυτό είναι το περιβάλλον της οικογένειας. Οι κανόνες αποτελούν το πλαίσιο ασφάλειας και πρόβλεψης που είναι αναγκαίο για την ανάπτυξη μου. Ένα σπίτι χωρίς κανόνες δημιουργεί έναν βατήρα πάνω στον οποίο το παιδί δεν μπορεί να σταθεί για να κάνει το άλμα του στον κόσμο…

Το τελευταίο στήριγμα είναι η επικοινωνία
Για να μπορέσει να πραγματοποιηθεί το άλμα, είναι αναγκαίο να υπάρχει διαρκής και έντιμη επικοινωνία. Με κανένα άλλο θέμα δεν έχουν ασχοληθεί τόσο πολύ τα εγχειρίδια ψυχολογίας, όσο με αυτό της επικοινωνίας. Να διαβάζετε μαζί σαν ζευγάρι, να κουβεντιάζετε με τα παιδιά σας, να συζητάτε όλοι μεταξύ σας με την τηλεόραση κλειστή… Αυτός είναι ένας τρόπος για να ενισχυθεί η επικοινωνία, όχι όμως ο πιο σημαντικός.
Ουσιαστικό είναι αυτό που ξεκινάει με ερωτήσεις που κάνει κανείς με αληθινό ενδιαφέρον, μέσα από την καρδιά του: Πώς είσαι; Πώς τα πέρασες σήμερα; Θέλεις να κουβεντιάσουμε;
Και σ’ αυτό το στήριγμα —αποκλειστικά σ’ αυτό το στήριγμα—, στηρίζεται η δυνατότητα επανόρθωσης των υπολοίπων.
Αγάπη, εκτίμηση, κανόνες και επικοινωνία: πάνω σ’ αυτόν τον βατήρα στέκεται το παιδί νια να κάνει το άλμα του στη ζωή. Για να βαδίσει, καταρχάς, τον δρόμο της αυτοεξάρτησης και, στη συνέχεια, τον δρόμο της συνάντησης με τους άλλους.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάι «Ο Δρόμος της Συνάντησης» Εκδόσεις OPERA

Δημοσιεύθηκε στην ψυχολογία,Ανάπτυξη παιδιών

Ποιο είναι το καλύτερο δώρο που μπορεί να δώσει ο πατέρας στα παιδιά του;

Δημοσιεύθηκε την από Love Teaching by Archodoula

…να είναι καλός με τη μητέρα του παιδιού του κι όχι τα παιχνίδια,τα υπόλοιπα υλικά αγαθά, οι βόλτες και τα ταξίδια… Αυτά είναι σημαντικά όταν εκπληρώνεται η προϋπόθεση της αγάπης προς τη μητέρα…Ευτυχισμένοι αυτοί οι Πατέρες που το κάνουν, ευτυχισμένα και τα παιδιά τους!

Για να δούμε στη συνέχεια τη συνέντευξη που παραχώρησε παρακάτω ο Ματθαίος Γιωσαφάτ  νευρολόγος –ψυχίατρος- παιδοψυχίατρος, με εκπαίδευση στην ψυχαναλυτική θεραπεία, στην ομαδική ανάλυση και στην Οικογενειακή Θεραπεία.

Κύριε Γιωσαφάτ, υπήρξατε καλός μπαμπάς με τη μοναχοκόρη σας;
Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ ν’ απαντήσω εγώ σε αυτή την ερώτηση, παρά μόνο εκείνη. Θα σου ομολογήσω, όμως, ότι κάποια στιγμή τη ρώτησα. Ήμουν καλός πατέρας για σένα; Ήσουν πάρα πολύ καλός πατέρας … όταν σε έβλεπα, μου απάντησε.

Ποιο πιστεύετε ότι είναι το καλύτερο δώρο που μπορεί να κάνει ένας πατέρας στο παιδί του;
Να είναι καλός με τη γυναίκα του. Με τη μητέρα του παιδιού του. Να την αγαπάει και να της το δείχνει. Μέσα από αυτό θα πάρει το καλύτερο και το παιδί. Η συζυγική δυσαρμονία δημιουργεί πολλά προβλήματα στα παιδιά, τόσο στην παιδική και εφηβική ηλικία αλλά και αργότερα, όταν γίνονται ενήλικες. Και δυστυχώς το 85% των ζευγαριών βιώνει συζυγική δυσαρμονία. Άρα μιλάμε για κάτι όχι και τόσο εύκολο όσο το διατυπώνω.

Πολλοί πάντως από τους σημερινούς μπαμπάδες συμμετέχουν στη φροντίδα του μωρού από την πρώτη στιγμή της γέννησής του. Είναι καλός ένας τέτοιος μπαμπάς;
Παλιότερα πιστεύαμε ότι είναι σημαντικό και γενικά καλό να συμμετέχει στη φροντίδα του μωρού ο μπαμπάς. Να το ταΐζει, να το νανουρίζει, να του αλλάζει πάνες. Κι εγώ άλλαζα πάνες. Σήμερα έχουμε αναθεωρήσει. Γνωρίσουμε ότι είναι πιο ευεργετικό για το παιδί να τα κάνει όλα αυτά μόνο η μητέρα, τουλάχιστον για τον πρώτο χρόνο ζωής. Έτσι το παιδί αναπτύσσει μία καλή σχέση ασφάλειας μαζί της, με το σημαντικό αυτό πρόσωπο, πράγμα που καθορίζει και τον τρόπο που θα κάνει σχέσεις αργότερα στη ζωή του. Είναι καλύτερα, επομένως, ο πατέρας σε αυτή τη φάση να προσφέρει υποστήριξη στη μητέρα σε όλα τα επίπεδα και ίσως λιγότερο σημαντικό ν’ αλλάζει πάνες. Φυσικά, καθώς μεγαλώνει το παιδί, χρειάζεται το ενδιαφέρον, την αποδοχή και τη στοργή και από τον πατέρα.
Οι σύγχρονοι μπαμπάδες είναι σίγουρα καλύτεροι από τους μπαμπάδες των παλαιότερων γενεών. Είναι πιο φροντιστικοί, πιο στοργικοί, εκφράζουν πιο άνετα τα συναισθήματα.

Τι είναι πιο σημαντικό; Το “μπράβο” του μπαμπά ή το “μπράβο” της μαμάς;
Και των δύο η ενθάρρυνση και υποστήριξη προς το παιδί είναι σημαντική. Για την κόρη ο έρωτας για τον μπαμπά ξεκινάει στα τρία και δεν τελειώνει ποτέ! Μεγαλώνοντας, όμως, για τον γιο ίσως έχει μεγαλύτερη σημασία η επιβεβαίωση του πατέρα, καθώς καθορίζει την αυτοεκτίμηση του γιου του, το ποιος είναι και τι θέλει να κάνει στη ζωή του. Αν δεν έχει εισπράξει την αποδοχή του πατέρα, είναι πολύ πιθανό να δυσκολευτεί πάνω σ’ αυτό.

Κι αν σου τύχει ένας δύσκολος μπαμπάς; Ένας π.χ. υπερπροστατευτικός ή νάρκισσος πατέρας ή όχι αρκετά υποστηρικτικός ή επικριτικός ή απόμακρος συναισθηματικά;
Τότε είναι δύσκολα τα πράγματα, επειδή επηρεάζεται η αυταξία σου και δυσκολεύεσαι να δεις ποιος είσαι πραγματικά ή ποιος θα ήθελες να είσαι. Υπάρχει, όμως, τρόπος να βγεις από αυτή τη θέση με σωστή βοήθεια. Η ψυχοθεραπεία βοηθάει πολύ πάνω σ’ αυτό.

Ποια είναι η άποψή σας για τους σύγχρονους μπαμπάδες;
Είναι σίγουρα καλύτεροι από τους μπαμπάδες των παλαιότερων γενεών. Είναι πιο φροντιστικοί, πιο στοργικοί, εκφράζουν πιο άνετα τα συναισθήματα. Με λίγα λόγια, είναι πιο θηλυκοί. Και όταν λέω πιο θηλυκοί, δεν εννοώ με την έννοια της ταυτότητας του φύλου. Εννοώ ότι έχουν στοιχεία πιο τρυφερά, που τα βλέπαμε παλιότερα μόνο στις γυναίκες μαμάδες. Όπως και οι γυναίκες σήμερα προβάλλουν σε πολλά επίπεδα πιο αντρικές συμπεριφορές. Είναι πιο δυναμικές για παράδειγμα. Αυτή η υιοθέτηση τυπικών χαρακτηριστικών συμπεριφοράς του αντίθετου φύλου δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό.

Η πατρότητα κάνει καλό σε έναν άνδρα;
Ένας άνδρας ολοκληρώνεται, όταν γίνεται πατέρας. Βιολογικά ξέρουμε ότι το επιβάλει το γενετήσιο ένστικτο της αναπαραγωγής. Το να επιδιώξει να ”σπείρει” απογόνους είναι ο μόνος τρόπος για να μεταβιβάσει τα γονίδια του και να διασφαλίσει την αθανασία του. Σε ψυχολογικό επίπεδο, όμως, η πατρότητα είναι αλήθεια ότι ωριμάζει τον άνδρα. Είναι ίσως το μοναδικό πράγμα που τον ωριμάζει. Ο άνδρας σταματά να είναι παιδί από τη στιγμή που θα γίνει μπαμπάς.

Τι άλλο κερδίζει ένας άνδρας, όταν γίνεται μπαμπάς;
Μαθαίνει να αγαπάει ουσιαστικά. Σε καμία άλλη σχέση δεν μπορεί να το μάθει αυτό. Σίγουρα όχι στην ερωτική, όπως νομίζουν κάποιοι. Μόνο μέσα από τη σχέση με το παιδί του, του δίνεται η ευκαιρία να μάθει να αγαπάει πραγματικά.

Και για τους άνδρες που διστάζουν ή δε θέλουν να αποκτήσουν παιδιά; Τι έχετε να πείτε;
Κάποιοι μπορεί να έχουν αφιερωθεί ολοκληρωτικά σε έναν σκοπό ή σε κάτι που τους γεμίζει και γι’ αυτό δε θέλουν ή νιώθουν ότι δε χρειάζονται παιδιά. Είναι γεμάτοι. Υπάρχουν όμως κι εκείνοι που φοβούνται τις ευθύνες, ανησυχούν ότι θα σκλαβωθούν από τις γονικές υποχρεώσεις και παραμένουν αιώνια παιδιά.
Μόνο μέσα από τη σχέση με το παιδί του, δίνεται η ευκαιρία σε έναν άντρα να μάθει να αγαπάει πραγματικά.

Καθυστερούν γενικά οι άνδρες να γίνουν μπαμπάδες … έτσι δεν είναι;
Ναι, αλλά ούτε αυτό είναι απαραίτητα κακό. Για έναν άνδρα είναι σημαντική πρώτα η επαγγελματική αποκατάσταση και μετά η σχέση. Ενώ για τις γυναίκες ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Είναι πρώτα η σχέση που έχει σημασία και μετά η επαγγελματική αποκατάσταση. Η αλήθεια πάντως είναι ότι η καλύτερη ηλικία, για να γίνει μπαμπάς ένας άνδρας, είναι γύρω στα 40. Γιατί τότε είναι που του ταιριάζει περισσότερο η συντροφικότητα. Οπότε, εφόσον μπορεί να είναι καλύτερος σύντροφος ένας άνδρας, αυξάνονται και οι πιθανότητες να είναι και καλύτερος πατέρας. Δυστυχώς αυτές οι ηλικίες μπορεί να συμπέσουν με την κρίση της μέσης ηλικίας. Η ηλικιακή κρίση μπορεί να επηρεάσει τόσο πολύ έναν άνδρα, ώστε να κάνει σημαντικές ανατροπές. Να χωρίσει, να αναζητήσει άλλη σύντροφο, να κάνει άλλα παιδιά, να γυρίσει σελίδα στη ζωή του. Οπότε το να πεις ότι είναι προτιμότερο ένας άνδρας να γίνει πατέρας σ’ αυτή την ηλικία δεν είναι μια συνταγή που εξασφαλίζει επιτυχία.

Υπάρχει τέλειος μπαμπάς;
Δεν υπάρχει. Όπως δεν υπάρχει και τέλεια μαμά. Κι όταν δεχόμαστε και ως παιδιά και ως γονείς ότι δεν υπάρχει κάτι τέτοιο, τότε όλα είναι πιο εύκολα. Στόχος ενός άνδρα, όταν γίνει πατέρας, και μιας γυναίκας, όταν γίνεται μητέρα, πρέπει να είναι να εξελιχθούν σε αρκετά καλούς γονείς. Το πρόβλημα όμως είναι ότι πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν πως είναι τέλειοι ως γονείς και προσπαθούν να πείσουν και τους άλλους και ιδιαίτερα τα παιδιά τους γι’ αυτό.
Η συνειδητοποίηση ότι δεν είναι ή δεν μπορεί να είναι τέλειος ένας γονιός είναι ένα πρώτο βήμα, για να εξελιχθεί σε έναν αρκετά καλό μπαμπά ή αρκετά καλή μαμά. Μια αρκετά καλή μαμά κι ένας αρκετά καλός μπαμπάς είναι σημαντική υπόθεση. Το αρκετά καλό είναι κάτι πάρα πολύ καλό στην περίπτωση αυτή.

Πηγή: Dinfo

Δημοσιεύθηκε στην ψυχολογία,Σκέψεις

Ο Δεκάλογος της…σοφίας

Δημοσιεύθηκε την από Love Teaching by Archodoula

Να στέκεσαι:

  1. Στους άλλους χαμογελαστός και καλόκαρδος.
  2. Στον εαυτό σου αυστηρός και προσεκτικός.
  3. Στην ανάγκη γενναίος και ψύχραιμος.
  4. Στην βιοπάλη πρόσχαρος και αισιόδοξος.
  5. Στις αντιξοότητες απτόητος και πιστός στον Θεό.
  6. Στις αρχές σου και στις πεποιθήσεις σου εδραίος.
  7. Στις μικρότητες αγέρωχος και αδιάφορος.
  8. Στους ευτελείς στάσου γενναιόψυχος με αγάπη.
  9. Όταν σε χειροκροτούν και σε κολακεύουν απαθής.
  10. Όταν σφυρίζουν γύρω σου οι μανιασμένοι άνεμοι του κακού στάσου ασάλευτος πιασμένος από τον Σταυρό του Χριστού μας. Αρχιμ.Αθαν.Μισσιος askitikon.eu
Δημοσιεύθηκε στην ψυχολογία

Πώς να προφυλάξω το παιδί μου από αγνώστους;

Δημοσιεύθηκε την από Love Teaching by Archodoula

Δυστυχώς στις μέρες μας, όλο και πιο συχνά ακούμε για εξαφανίσεις παιδιών, όλο και περισσότεροι άγνωστοι προσπαθούν να προσεγγίσουν παιδιά, διαφόρων ηλικιών, για να τα κλέψουν, να τα κακοποιήσουν ή να τα εκμεταλλευτούν. Προσπαθούν να τα ξεγελάσουν, να τα δελεάσουν με τόσο περίτεχνο τρόπο που τα πείθουν σχετικά εύκολα. Συνήθως είναι πρόσωπα, φιλικά, χαρούμενα και χαμογελαστά. Μπορούν ακόμα και εμάς τους γονείς να παραπλανήσουν.

Θα πρέπει να το δούμε πολύ σοβαρά, αυτό το θέμα, γιατί ο κίνδυνος παραμονεύει από παντού. Τα παιδιά μας- αν θέλουμε να είναι ασφαλή- θα πρέπει να γνωρίζουν από πολύ μικρά ποια άτομα είναι γνωστά και ποια άγνωστα, αλλά να γίνει με τέτοιο τρόπο που να το καταλάβουν χωρίς να τρομοκρατηθούν ή φοβηθούν.

Βασικά πράγματα που πρέπει να γνωρίζει το παιδί μας

Θα πρέπει να δώσουμε να καταλάβει το παιδί μας, πώς να ξεχωρίζει τα γνωστά πρόσωπα από τα άγνωστα, από πολύ μικρό από την προσχολική ηλικία, δίνοντας του, παραδείγματα. Λέμε για παράδειγμα η θεία σου είναι γνωστό μας πρόσωπο, έρχεται στο σπίτι μας παίζει μαζί σου, τρώμε συχνά στο σπίτι της, αλλά η φίλη της, η φουρνάρισσα είναι για εμάς άγνωστη. Δεν χρειάζεται ένα άγνωστο πρόσωπο να το αποκαλούμε και κακό, γιατί με αυτόν τον τρόπο μπορεί να το τρομάξουμε. Θα πρέπει το παιδί να καταλάβει, πως πρέπει να εμπιστεύεται μόνο τους γονείς του για αυτά που του λένε και αν πρέπει να υπακούσουν σε κάποιον άλλον, θα το ενημερώσουν πρώτα. Θα πρέπει να μάθουν από εμάς τους γονείς, ποια άτομα να εμπιστεύονται απόλυτα. Ακόμη καλό θα είναι να γνωρίζει την περιοχή που είναι το σπίτι, τη διεύθυνση και το τηλέφωνο των γονιών. Εδώ θα του επισημάνουμε πως αυτές τις πληροφορίες, τις δίνουμε μόνο σε περίπτωση που χαθούμε και μόνο σε αστυνομικό ή σε έναν γονιό που θα δουν εκεί κοντά με το παιδί του.

Πώς να εκπαιδεύσω το παιδί μου να προστατεύεται 

  • Το ενημερώνω πως υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, που προσπαθούν να ξεγελάσουν παιδάκια και θα πρέπει να μην απομακρύνεται μόνο του, να είναι πάντα με παρέα.
  • Του εξηγώ πως δεν πρέπει να παίρνει δώρα και γλυκά από άτομα που δεν γνωρίζει-μεγάλα και μικρά- και αν του τα προσφέρουν, να τρέξει να ενημερώσει γρήγορα κάποιο γνωστό του πρόσωπο που είναι εκεί κοντά του.
  • Το συμβουλεύω, πως δεν δίνουμε ποτέ προσωπικές πληροφορίες –διεύθυνση, τηλέφωνα- σε αγνώστους.
  • Το ενημερώνω πως δεν πρέπει να πιστεύει ποτέ σε κάτι που θα του πει ένας άγνωστος για τους γονείς του, πως έπαθαν κάτι για παράδειγμα. Όταν πρόκειται για κάτι τόσο σοβαρό, θα το ενημερώσει κάποιο γνωστό του πρόσωπο, π.χ. η δασκάλα του.
  • Το συμβουλεύω, πως απαγορεύεται να το αγγίξει ένας άγνωστος, ακόμα και να του  ζητήσει, εκείνος τη βοήθεια του για κάτι, δεν πρέπει να τον πλησιάσει και να τον ακουμπήσει..
  • Δημιουργώ έναν μυστικό κωδικό ή μια μαγική λέξη, που θα τη γνωρίζουμε  μόνο  εμείς οι γονείς, το  παιδί και άτομα απόλυτης εμπιστοσύνης. Όταν θα ακούει  αυτή τη λέξη, θα είναι σίγουρο  πως δεν θα το ξεγελάσουν. Διαβάστε την σχετική  ιστοριούλα της πονηρής καραμελίτσας.
  • Φροντίζω να το ρωτώ καθημερινά, αν είδε κάποιο άγνωστο πρόσωπο , γιατί το παιδί μπορεί να ξεχάσει να μας το πει.
  • Να του μάθω βασικά τηλέφωνα άμεσης ανάγκης (το 100, το 166, το 199).
  • Να του πω, να φωνάξει πολύ δυνατά αν πάει κάποιος άγνωστος να το κυνηγήσει.
  • Του μιλώ για τον κανόνα των εσωρούχων.

Μπορεί να πιστεύουμε πως μπορεί να μη συμβεί ποτέ σε εμάς κάτι τέτοιο ή να είμαστε υπερβολικοί και να ζούμε συνέχεια με αυτόν τον φόβο. Αυτά είναι οι ακραίες περιπτώσεις και δεν πρέπει να είμαστε απόλυτοι, θα πρέπει να έχουμε ένα μέτρο  στο χειρισμό και στην αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων, γιατί είμαστε  γονείς και οφείλουμε να προστατεύουμε σωστά τα παιδιά μας, με κάθε τρόπο.

  Με αγάπη προς τους γονείς και τα παιδιά

Posted By: Ευαγγελία Τσιακίρη
newsfilter.gr

Τέλος, μπορείτε να διαβάσετε και τα παρακάτω σχετικά άρθρα με το θέμα!

2 animation για την πρόληψη της παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης
Η αστυνομία μας συμβουλεύει για τα μέτρα προστασίας απέναντι στους απαγωγείς
Δημοσιεύθηκε στην ψυχολογία,Ανάπτυξη παιδιών

Ο χαρακτήρας των νέων σύμφωνα με τον Αριστοτέλη

Δημοσιεύθηκε την από Love Teaching by Archodoula

Περί των ηθών των νέων

Και τώρα θα μιλήσουμε για τα ήθη. Ας εξετάσουμε σε ποιες ψυχικές καταστάσεις βρίσκονται οι άνθρωποι, ανάλογα με τα πάθη τους, τις ιδιότητες, την ηλικία και την καλή ή κακή τύχη. Ονομάζω πάθη την οργή, την επιθυμία και τα παρόμοια, για τα οποία μιλήσαμε προηγουμένως και ιδιότητες τις αρετές και τις κακίες.

Ασχοληθήκαμε και πρωτύτερα μ’ αυτές και εκθέσαμε τι τάσεις έχουν και τι πράξεις εκτελούν, ανάλογα με τις ιδιότητές τους. Ηλικίες πάλι είναι η νεανική, η ανδρική και η γεροντική. Τέλος ονομάζω τύχη την καταγωγή, τον πλούτο, τις διάφορες ικανότητες, καθώς και τα αντίθετά τους και γενικά την ευτυχία και τη δυστυχία.

Σχετικά με τα ήθη, οι νέοι αισθάνονται σφοδρές επιθυμίες και μπορούν να εκπληρώσουν εκείνο που επιθυμούν. Από τις επιθυμίες πάλι, που σχετίζονται με το σώμα αισθάνονται κυρίως τις ερωτικές και δεν μπορούν να κυριαρχήσουν επάνω τους. Είναι ευμετάβλητοι και γρήγορα χορταίνουν με κείνα που επιθύμησαν και γι’ αυτό ενώ δοκιμάζουν σφοδρές επιθυμίες, πολύ γρήγορα αδιαφορούν. Επειδή η θέλησή τους, ενώ είναι έντονη δεν είναι ταυτόχρονα και μεγάλη ― όπως συμβαίνει στον άρρωστο με την πείνα και με τη δίψα.

Έχουν ροπή προς την οργή, παραφέρονται εύκολα και ακολουθούν εκείνο που αποφάσισαν πάνω στο θυμό τους, χωρίς να μπορούν να συγκρατηθούν. Και τούτο, επειδή από εγωισμό δε δέχονται την περιφρόνηση και αγανακτούν, όταν νομίζουν πως αδικούνται.

Αγαπούν τις τιμές κι ακόμα πιο πολύ τη νίκη, επειδή τα νιάτα θέλουν να υπερέχουν και η νίκη είναι ένα είδος υπεροχής. Αγαπούν αυτά τα δύο πιο πολύ παρά το χρήμα ή ―καλύτερα― δεν τους ενδιαφέρει το χρήμα ολότελα, επειδή ακόμα δεν έχουν δοκιμάσει τι θα πει φτώχεια κι αυτό εκφράζει το γνωστό απόφθεγμα του Πιττακού για τον Αμφιάραο.

«Μα εσύ δεν είχες ακόμα δοκιμάσει τον έρωτα προς το χρήμα, πώς λοιπόν τα χέρια σου ήταν έτοιμα να αρπάξουν;»

Οι νέοι δεν έχουν κακές διαθέσεις. Είναι μάλλον καλοί, επειδή δεν είδαν ακόμη πολλά παραδείγματα διεφθαρμένων ανθρώπων.

Είναι ευκολόπιστοι, επειδή ακόμα δεν τους έχουν εξαπατήσει συχνά.

Είναι γεμάτοι ελπίδες κι αυτό συμβαίνει επειδή η φύση τούς έχει προικίσει με κάποιο είδος θέρμης, σαν εκείνη που νιώθουν αυτοί που έχουνε πιει πολύ κρασί. Αλλά η ιδιότητά τους αυτή οφείλεται και στο ότι δεν έχουν ακόμα δοκιμάσει πολλές αποτυχίες. Ζούνε κυρίως με την ελπίδα, επειδή η ελπίδα αφορά το μέλλον, ενώ η ανάμνηση το παρελθόν.

Και για τους νέους το μέλλον είναι μεγάλο, ενώ το παρελθόν μικρό. Αλήθεια, στην αρχή της ύπαρξης δεν μπορεί να υπάρξει καμιά ανάμνηση, ενώ όλες οι ελπίδες επιτρέπονται. Και γι’ αυτό το λόγο εύκολα εξαπατώνται, επειδή και εύκολα σχηματίζουν ελπίδες.

Και επειδή ρέπουν προς την οργή και προς την ελπίδα, είναι γενναίοι επειδή η μια ιδιότητά τους συντελεί στο να μη φοβούνται, ενώ η άλλη τους δίνει θάρρος. Αλήθεια, κανένας δε φοβάται όταν είναι θυμωμένος, ενώ η ελπίδα της επιτυχίας μάς κάνει θαρραλέους.

Είναι ντροπαλοί, επειδή ξέρουν μόνο εκείνα που έχουν διδαχθεί σύμφωνα με τους νόμους και δεν υποθέτουν πως υπάρχουν κι άλλα ευχάριστα πράγματα.

Είναι μεγαλόψυχοι, επειδή δεν τους ταπείνωσε ακόμα ο αγώνας της ζωής, ούτε δοκίμασαν ανάγκες. Εξάλλου όποιος πιστεύει πως είναι άξιος μεγάλων πραγμάτων είναι και μεγαλόψυχος. Αυτό όμως το πιστεύουν όσοι έχουν πολλές ελπίδες.

Προτιμούν να κάνουν ό,τι τους φαίνεται ωραίο παρά ό,τι τους συμφέρει, επειδή οι πράξεις τους υπαγορεύονται πιο πολύ από την καρδιά παρά από τον ψυχρό υπολογισμό, κι ενώ αυτός, λογαριάζει το συμφέρον, η αρετή λογαριάζει το ωραίο.

Οι νέοι αγαπούν τους φίλους τους και τους συντρόφους τους πιο πολύ, παρά όσοι βρίσκονται σε μεγαλύτερη ηλικία και τούτο, επειδή νιώθουν μεγάλη ευχαρίστηση να ζουν μαζί με τους άλλους κι ακόμα δεν έχουν αρχίσει να σχηματίζουν κρίσεις με βάση το συμφέρον τους για κανένα πράγμα, λοιπόν ούτε και για τους φίλους τους. Όλα τα σφάλματά τους προέρχονται από την υπερβολή, επειδή οι νέοι δεν τηρούν το λόγο του Χίλωνα (μηδέν άγαν).

Αλήθεια, υπερβάλλουν σε όλα. Αγαπούν υπερβολικά, μισούν υπερβολικά και το ίδιο συμβαίνει και για όλες τις άλλες πράξεις τους.

Πιστεύουν πως ξέρουν τα πάντα κι ανακατεύονται στα πάντα και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο είναι υπερβολικοί. Αν συμβεί να διαπράξουν κάποιο αδίκημα, αυτό οφείλεται στην αυθάδεια και όχι σε κακία. Αισθάνονται εύκολα οίκτο, επειδή θεωρούν όλους τους ανθρώπους απλούς και ενάρετους. Αλήθεια κρίνουν τους άλλους με τη δική τους αθωότητα και γι’ αυτό πιστεύουν ότι, κάτι που παθαίνει κάποιος άλλος, δεν αξίζει να το πάθει.

Αγαπούν τα γέλια και γι’ αυτό τους αρέσουν τα πειράγματα, όπου με ευγένεια στρέφονται κατά των άλλων.

Μτφρ. Η.Φ. Ηλιού. 1984. Η Ρητορική του Αριστοτέλη. Αθήνα: Κέδρος. – Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

Δημοσιεύθηκε στην ψυχολογία

Η Αθηνά χάθηκε στο πάρκο!

Δημοσιεύθηκε την από Love Teaching by Archodoula

Τι θα κάνει ένα παιδί όταν χαθεί; Πώς πρέπει να αντιδράσει; Τι πρέπει να γνωρίζει; Οι γονείς τι πρέπει να κάνουν; Πώς συμπεριφέρονται τα παιδιά που έχουν χαθεί όταν τα πλησιάζει κάποιος γνωστός, οικογενειακός φίλος, συγγενής ή και δάσκαλος;;;;

Η Αθηνά χάθηκε στο πάρκο, μια δημιουργία – παραγωγή του www.juniorsclub.gr

Photo by Kaboompics .com on Pexels.com


Η ταινία δημιουργήθηκε για να διδάξουμε στα παιδιά:
-Πώς θα θυμούνται το τηλέφωνο της μαμάς και του μπαμπά
-Πώς θα θυμούνται τη διεύθυνση του σπιτιού τους
-Τι πρέπει να ξέρουν όταν βρίσκονται εκτός σπιτιού με τους γονείς ή κάποιον άλλον συγγενή
-Πώς θα αντιδράσουν αν χαθούν από τους γονείς τους σε εξωτερικό χώρο
-Πώς θα μάθουν και θα θυμούνται τηλέφωνα (αστυνομίας, πυροσβεστικής, ΕΚΑΒ)
-Τι θα πρέπει να κάνουν όταν τους προσεγγίσει και τους πει ότι θα τα βοηθήσει κάποιος γνωστός ή συγγενής, ενώ έχουν χαθεί από τη μαμά ή τον μπαμπά τους

Δείτε και το τρέιλερ της πρώτης παιδικής ταινίας κινουμένων σχεδίων

Για την υλοποίηση της ταινίας συνεργάστηκαν: 

  • Ελένη Βασιλοπούλου, Δημοσιογράφος – Διευθύντρια www,juniorsclub.gr και Υπεύθυνη προγραμμάτων STAY SAFE RKM – Υπεύθυνη για την ταινία Κινουμένων Σχεδίων
  • Κέλλυ Ιωάννου, Διευθύντρια Διεθνούς Ινστιτούτου  Κυβερνοασφάλειας (CSI Ιnstitute)- Κλινική Εγκληματολόγος & Τrauma Coach
  • Γιώργος Μιμμής, Υπεύθυνος σε θέματα ασφαλείας – Εκπαιδευτής αυτοάμυνας Raptor Krav Maga
  • Αμάντα Τσουτσάνη, Κοινωνική Λειτουργός – Επιμελήτρια Ανηλίκων 
  • Κατερίνα Βασιλοπούλου, Νηπιαγωγός – Ειδική Παιδαγωγός MSc
  • Χρήστος Παπαμέτης, ειδικός στα γραφικά – εφέ  
  • Πρωταγωνιστούν τα παιδιά: Μαριλένα Χαντζή 5 ετών και Δημήτρης Κωλέτης 10 ετών 
Δημοσιεύθηκε στην ψυχολογία,Σκέψεις

Κουράστηκα να θέλετε «το καλό» μου…

Δημοσιεύθηκε την από Love Teaching by Archodoula

Κουράστηκα να προσπαθείτε να με προστατεύσετε με κάθε τρόπο. Με κάθε μέσο. Με κάθε πρακτική.
Δε σας πιστεύω. Λυπάμαι…

Από μικρός έμαθα, ότι, όταν θέλεις το καλό κάποιου ανθρώπου θυσιάζεσαι για αυτόν. 

Έτσι αποδεικνύεις έμπρακτα την αγάπη σου.
Έτσι μας έμαθε εμάς, ο κύρης ο Χριστός μας.

Όπως η μάνα θυσιάζεται για το μικρό παιδί. Όπως ο ερωτευμένος άνθρωπος για τον σύντροφό του…

Το μόνο που βλέπω από εσάς είναι φίμωση, φωνές, απειλές, προσαγωγές, πρόστιμα, τρομοκρατία. Ακόμα και αν δεχθώ ότι οι προθέσεις σας είναι καλές, ο κόσμος από κάτω δε μπορεί πλέον να αναπνεύσει.
Λόγω ιδιότητος, έμαθα πως οι χειριστικές συμπεριφορές έχουνε 3+1 χαρακτηριστικά.

  • Επίκληση στο συναίσθημα, 
  • επίθεση και 
  • ενοχές. 
  • Και την απομάκρυνση του προσώπου από το σύνολο. 

Από το υποστηρικτικό του περιβάλλον…

Και έχω την αίσθηση, ότι αυτές οι πρακτικές εφαρμόζονται ανελλιπώς ένα χρόνο τώρα.

Δε σας θυμώνω. Αλήθεια. Εύχομαι να σας συγχωρέσει ο Θεός. Να σας συγχωρέσει και να σας φωτίσει. Και σας, και μένα. Γιατί «καλό κουμάσι» είμαι και εγώ…

Αυτά για απόψε…

Αυτά, και ένα «καλό κουράγιο» σε όλους μας. Γιατί όλοι δοκιμαζόμαστε. Από αρρώστια, από οικονομικά, από ψυχολογικά…

Καλό κουράγιο και την Παναγία από το φουστάνι.

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

Δημοσιεύθηκε στην ψυχολογία,Σκέψεις

Δεν θέλει το καλό σου…

Δημοσιεύθηκε την από Love Teaching by Archodoula

Όποιος σε φοβίζει, δεν θέλει το καλό σου.
Όποιος σε τρομοκρατεί, δεν θέλει το καλό σου.
Όποιος σε κατηγορεί, δεν θέλει το καλό σου.

Όποιος σε μειώνει, όποιος υποτιμά τη νοημοσύνη σου μπροστά στα μάτια σου, όποιος μειδιά σε κάθε σου σκέψη, σε κάθε σου λόγο, δεν θέλει το καλό σου.
Ακόμα και αν λέει ότι το κάνει για να σε προστατέψει. Ακόμα και αν λέει ότι σε νοιάζεται. Ακόμα και αν λέει ότι ενδιαφέρεται για σένα. Όποιος σου περιορίζει την ελευθερία για το καλό σου, δεν θέλει το καλό σου.
Να είσαι σίγουρος.

Όταν ο ίδιος ο Θεός σε έπλασε ελεύθερο, ποιος άνθρωπος αλήθεια έχει το δικαίωμα αυτήν σου την ελευθερία να την περιορίσει;
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος, Ψυχολόγος M.Sc.

Δημοσιεύθηκε στην ψυχολογία,Ανάπτυξη παιδιών

Υπάρχει ανισότητα στις γονικές ευθύνες;

Δημοσιεύθηκε την από Love Teaching by Archodoula


Για πολλά ζευγάρια, σύμφωνα με άρθρο του Relationship Loft, η ανισότητα στην ανατροφή των παιδιών είναι ένα σοβαρό θέμα . Το κυρίαρχο θέμα μεταξύ των γυναικών είναι η ανισότητα στις κοινές γονικές ευθύνες με τους συζύγους τους. Χωρίς καλά σχεσιακά εργαλεία για την καταπολέμηση αυτού του ζητήματος, η δυσαρέσκεια μπορεί να δημιουργήσει και να προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερη απομάκρυνση μεταξύ των συντρόφων . Ο στόχος πρέπει πάντα να είναι να πλησιάζουμε ο ένας τον άλλον και να εξελισσόμαστε ως ζευγάρι και να το κάνουμε αυτό και για τα παιδιά μας.

Επομένως, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε την προέλευση αυτής της ανισορροπίας, πώς εμφανίζεται και τι μπορούμε να κάνουμε για αυτό εάν συμβεί στον γάμο μας.


Τι σημαίνει ανισότητα στην ανατροφή των παιδιών;
Βασικά, σημαίνει ότι ο ένας γονέας φέρει πολύ περισσότερο την ευθύνη του παιδιού από τον άλλον και υπάρχει ανισορροπία στις γονικές ευθύνες.


Οι κοινές γονικές ευθύνες περιλαμβάνουν:
Το συναισθηματικό και διανοητικό φορτίο: Επενδύετε στο να είστε συναισθηματικά συνδεδεμένοι, διαθέσιμοι και παρόντες στο παιδί σας.

  • Το μεγαλώνετε συνειδητά και με πρόθεση.
  • Τη Διαπαιδαγώγηση
  • Τον Προγραμματισμό γευμάτων
  • Τα Ψώνια
  • Το Μαγείρεμα
  • Το Καθάρισμα
  • Το Μπάνιο
  • Την Αλλαγή πάνας
  • Την Σίτιση
  • Το Παιχνίδι
  • Την Μεταφορά /Μετακίνηση
  • Τις Εξωσχολικές δραστηριότητες
  • Τα Οικιακά καθήκοντα
  • Το Πλυντήριο
  • Τις Εργασίες για το σπίτι
  • Την Ωρα ύπνου
  • Την Ωρα για παραμύθι
  • Να ξυπνήσει κάποιος νωρίς και να τα προετοιμάσετε όλα..
  • ΚΑΙ ΤΑ ΛΟΙΠΑ…

Στην ιδανική περίπτωση, τα ζευγάρια αποφασίζουν μαζί ποιος θα είναι ο πιο δίκαιος και ρεαλιστικός διαχωρισμός αυτών των ευθυνών ανάλογα με τον τρόπο ζωής τους και τι λειτουργεί καλύτερα για αυτούς. Το πρόβλημα είναι ότι τα περισσότερα ζευγάρια δεν κάνουν αυτού του είδους τις συζητήσεις ή δεν προαποφασίζουν για το πώς θα γίνει αυτός ο διαχωρισμός ευθυνών πριν αποκτήσουν παιδιά. Επομένως, εάν βρίσκεστε σε αυτό το στάδιο , πρέπει να ξεκινήσετε αυτήν τη συνομιλία τώρα.
Η ουσία είναι ότι τα παιδιά χρειάζονται συνεπή φροντίδα, παρουσία, προσοχή, φροντίδα και προστασία όσο το δυνατόν περισσότερο και από τους δύο γονείς, προς όφελος της ανθρώπινης ανάπτυξής τους.


Βρισκόμαστε στο έτος 2021 και συχνά ρωτάμε γιατί η ανισότητα στην ανατροφή των παιδιών εξακολουθεί να αποτελεί ακόμη πρόβλημα στον πολιτισμό μας σήμερα;
Ας αναλύσουμε γιατί:


ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ : όσο και αν μας στεναχωρεί , ζούμε ακόμα σε αυτό που αποκαλούμε «Τα κατάλοιπα της Πατριαρχίας». Δηλαδή, έχουμε διανύσει πολύ δρόμο, αλλά αυτά τα ξεπερασμένα ιδανικά εξακολουθούν να είναι πολύ ριζωμένα σε πολλούς ανθρώπους και έχουμε ακόμη πολύ δρόμο να διανύσουμε.
ΡΟΛΟΙ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ : Ναι, είμαστε το 2021, αλλά με την Πατριαρχία ακόμα ζωντανή, οι γυναίκες εξακολουθούν να αντιμετωπίζονται από πολλούς άνδρες, ως αυτές που είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνες για την ανατροφή των παιδιών. Οι μητέρες των τελευταίων γενεών όμως ζητούν όλες την ίση συμμετοχή των πατεράδων στην ανατροφή . Οι γυναίκες έχουν αρχίσει να εξελίσσονται και περισσότερες γυναίκες έχουν καθημερινά άνοδο, διεκδικώντας τις επιθυμίες τους και κάνοντας τις φωνές τους να ακουστούν. Δεν είμαστε οι μητέρες μας και οι γιαγιάδες μας. Θέλουμε περισσότερα από τις σχέσεις μας σήμερα περισσότερο από ποτέ.
ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ : Δεν παίρνουμε στη ζωή αυτό που θέλουμε. Παίρνουμε αυτό που αναμένουμε. Και οι προσδοκίες μας για την αγάπη, τον γάμο και τη γονεικότητα προέρχονται από την ανατροφή μας, είτε ήταν δυσλειτουργική είτε όχι. Είμαστε προγραμματισμένοι υποσυνείδητα και γινόμαστε αυτό που έχουμε ως πρότυπο .
ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ : Τα περισσότερα ζευγάρια δεν μιλούν για αυτά τα πράγματα επειδή δεν ξέρουν ΠΩΣ να μιλούν γι ‘αυτά με τρόπο παραγωγικό. Με την πάροδο του χρόνου, η δυσαρέσκεια της εύρεσης λύσεων συσσωρεύεται και η διαβίωση με περιφρόνηση και αδιαφορία γίνεται τρόπος ζωής και προκαλεί πολλές χρόνιες διαφωνίες, συγκρούσεις και τελικά απόσυρση ο ένας από τον άλλο.
ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑΣ : Από την πλευρά οποιουδήποτε ατόμου επιλέγει να είναι παθητικός σύντροφος και γονέας, ωθώντας την πλειονότητα της ανατροφής του παιδιού στον άλλο γονέα .Το άτομο αυτό δεν επενδύει συναισθηματικά και είναι μη διαθέσιμο για τα παιδιά του.
ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗΣ : Από μέρους οποιουδήποτε ατόμου φέρει το μεγαλύτερο μέρος του φορτίου της ανατροφής, το οποίο δεν μιλάει και δεν υποστηρίζει τα θέλω του και δεν θέτει τα αιτήματα του στο άλλο μέλος της δυάδας.
ΧΩΡΙΣ ΟΡΑΜΑ : Ακριβώς όπως χρειάζεστε ένα όραμα για τη ζωή σας και τον γάμο σας , το σχέδιο ανατροφής χρειάζεται ένα όραμα . Χωρίς όραμα, είμαστε σαν ένα πλοίο στη θάλασσα χωρίς πηδάλιο και δεν έχουμε κατεύθυνση. Χωρίς ένα όραμα, δεν μπορεί να υπάρχει κοινό συμβόλαιο γονέων που να αποτελείται από τις κοινές μας αξίες ως ζευγάρι.
———————————
Ως νεόνυμφοι, είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε τους συντρόφους μας ως γονείς ,πριν γίνουν γονείς. Έτσι, πολλές φορές δεν ξέρουμε πώς θα λειτουργήσει αυτό το ταξίδι στην γονεικότητα μέχρι να το ζήσουμε ή δεν ξέρουμε τι είδους γονέας θα είναι οι σύντροφοί μας.
Κανείς από εμάς δεν έχει κρυστάλλινη σφαίρα.


Παρακάτω αναφέρονται έξι συμπτώματα γονικής ανισότητας στην ανατροφή των παιδιών, ώστε να μπορείτε να αναγνωρίσετε εάν υπάρχει πρόβλημα στο γάμο σας …
ΠΙΚΡΙΑ : Ένας σύντροφος αισθάνεται σαν να φέρει το μεγαλύτερο μέρος του φορτίου της ανατροφής του παιδιού, και αυτό προκαλεί δυσαρέσκεια που είναι καταστροφική για τη σχέση του ζευγαριού και τελικά οδηγεί σε επαναλαμβανόμενους κύκλους σύγκρουσης . Εάν είστε άτομο που συνήθως παραμένει σιωπηλό για να αποφύγει τη σύγκρουση, κινδυνεύετε να γεμίσετε συναισθήματα πικρίας και τελικά να εκραγείτε. Η δυσαρέσκεια είναι δηλητηριώδης για το γάμο γιατί τελικά οδηγεί σε περιφρόνηση και η περιφρόνηση είναι τοξική.
ΠΟΛΥ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ : Ακούγεται πολύ συχνά από τις γυναίκες ότι οι άντρες, ιδιαίτερα, αποσπώνται από τα βιντεοπαιχνίδια / τηλέφωνα / φορητούς υπολογιστές / σπορ / τηλεόραση και ότι απομακρύνονται και αποσύρονται από τους συντρόφους και τα παιδιά τους. Αυτή είναι μια στάση που μπορεί να οδηγήσει σε συναισθήματα μοναξιάς και εγκατάλειψης σε γυναίκα και παιδιά , αν και οι σύζυγοι-άντρες είναι σωματικά παρόντες. Η συνειδητή ανατροφή των παιδιών απαιτεί να είμαστε παρόντες και πρόθυμοι για ενδοσκόπηση του εαυτού μας.
ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ : Οι άνδρες πιστεύουν ότι επειδή είναι οι πιο μισθολογικά κερδοφόροι, έχουν το ελεύθερο να κάνουν ό, τι θέλουν και ότι η σύζυγος πρέπει απλώς να «το διαχειριστεί ». Αυτό είναι κομμάτι του πατριαρχικού μοντέλου που δυστυχώς υπάρχει ακόμα και σήμερα. Παραδείγματα αυτού θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν την παραμονή αργά στα μπαρ ή το συχνό ποτό με τους φίλους , η επιστροφή στο σπίτι αργά, τα κλαμπ, τα τυχερά παιχνίδια, οι χρόνιες συναισθηματικές / σεξουαλικές σχέσεις εκτός γάμου , το να είστε ανώριμοι συναισθηματικά και ανεύθυνοι ενώ η σύντροφός σας είναι »κολλημένη» στο σπίτι με τα παιδιά μόνη.

ΚΟΥΒΑΛΩΝΤΑΣ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟ ΦΟΡΤΙΟ ΤΗΣ ΓΟΝΕΙΚΟΤΗΤΑΣ : Το νοητικό και συναισθηματικό φορτίο της ανατροφής του παιδιού ωθείται σε έναν γονέα. Αυτό δημιουργεί άγχος στον γονέα που αναλαμβάνει μόνος του , αλλά επίσης δεν είναι δίκαιο για τα παιδιά . Τα παιδιά μας πρέπει να ανατρέφονται εξίσου και από τους δύο γονείς και όταν τα παιδιά δεν λαμβάνουν συναισθηματική διαθεσιμότητα και από τους δύο γονείς, μερικές φορές αισθάνονται ότι δεν τα υποστηρίζουν , νιώθουν ανασφαλή ή σαν να μην τους φροντίζουν.
ΚΟΥΒΑΛΩΝΤΑΣ ΤΟ ΣΩΜΑΤΙΚΟ ΦΟΡΤΙΟ ΤΗΣ ΓΟΝΕΙΚΟΤΗΤΑΣ : Το φυσικό φορτίο της ανατροφής των παιδιών ωθείται σε έναν γονέα. Το μαγείρεμα, η καθαριότητα , ο προγραμματισμός γευμάτων, τα ψώνια, το πλυντήριο, το μπάνιο, η εργασία στο σπίτι, η μεταφορά, η σίτιση, κ.λπ.… ΠΡΕΠΕΙ να γίνονται από κοινού.
TRIGGERS -ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΜΗ ΚΑΛΥΜΜΕΝΕΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ : Όταν έχουμε έναν σύντροφο, ο οποίος δεν συνδέεται με τις ανάγκες μας ή τις ανάγκες των παιδιών μας και δεν τις καλύπτει , πρόκειται φυσικά να πυροδοτήσει όλες τις ανεκπλήρωτες παιδικές μας ανάγκες και ανασφάλειες.


Μπορείτε να συσχετιστείτε με κάποιο από τα παραπάνω ; Έχει εμφανιστεί κάποιο από αυτά τα θέματα στη ζωή σας;
Εάν ναι, τότε αυτό που μπορείτε να κάνετε,είναι :
Σας προσκαλούμε και τον σύντροφό σας να βγείτε από τη «περιφρόνηση» και να αρχίσετε να ζείτε μια μη βίαιη ζωή ανάμεσα σε εσάς και τον σύντροφό σας και ανάμεσα στα παιδιά σας. Η περιφρόνηση είναι βίαιη, ανεξάρτητα από το πώς εμφανίζεται. Δεν είναι ενέργεια που θέλετε στο σώμα σας, στο σπίτι σας ή στην οικογένειά σας, ειδικά με παιδιά γύρω. Είναι τόσο τοξική.
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ : Ειλικρινά και ανοιχτά. Πρέπει να κάνετε check-in ο ένας με τον άλλο τακτικά. Μην υποθέτετε ποτέ τι σκέφτεται ο σύντροφός σας .
ΡΩΤΗΣΤΕ . Τα παιδιά είναι μια τεράστια πρόκληση. Δεν ζούμε πλέον σε μια εποχή που μας αναγκάζει να είμαστε σιωπηλοί ως σύντροφοι .
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΑΡΟΝΤΕΣ : Ο ένας για τον άλλον ως σύντροφοι . Για τα παιδιά σας. Εκτιμήστε τα και εκτιμήστε ό, τι έχετε. Αποφασίστε να είστε προσανατολισμένοι στις λύσεις αντί να εστιάζετε σε όλα τα προβλήματα που αναμένεται να εμφανιστούν στη ζωή.
ΟΡΑΜΑ : Δημιουργήστε ένα όραμα . Ποιες είναι οι κοινές αξίες σας ; Ποια είναι τα κοινά όνειρά σας για την οικογένειά σας ; Ακριβώς όπως εσείς, ο γάμος σας χρειάζεται όραμα, το ίδιο ισχύει και για την διαπαιδαγώγηση των παιδιών σας .
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΣΥΜΒΑΣΗΣ : Αποφασίστε μαζί ως ζευγάρι πώς ακριβώς θα διαιρεθούν οι ευθύνες και, στη συνέχεια, να είστε ανοιχτοί και ευέλικτοι για να αλλάξετε τα πράγματα όταν πρέπει να αλλάξουν.


Μετάφραση και απόδοση: Διαπροσωπικές Σχέσεις

Δημοσιεύθηκε στην ψυχολογία

Τι θέλουν να μας πουν τα «άτακτα» παιδιά;

Δημοσιεύθηκε την από Love Teaching by Archodoula

Το ξέρετε το ρητό «Σπίτι χωρίς άτακτο παιδί προκοπή δεν θα δει;;;»
Ίσως, γιατί είναι η ταμπέλα που δίνουμε πιο εύκολα από τις υπόλοιπες στα παιδιά μας. Σχεδόν όλοι οι γονείς έχουμε ένα άτακτο παιδί. Κάθε ένας για τον δικό του λόγο.
Η Μαρία είναι «άτακτη», γιατί χαλάει το παιχνίδι του μεγαλύτερου αδελφού της (ξεχνάμε, όμως, την ανάγκη της για εξερεύνηση και μάθηση).

Το δικό σας παιδί, γιατί είναι άτακτο?

Photo by Trinity Kubassek on Pexels.com

Όπως αναφέρει και η Κούκουρακη Χαρά (Συμβουλευτική και Εκπαίδευση Αποτελεσματικού Γονέα (Πιστοποίηση Gordon Hellas) έχουμε τη συνήθεια να χαρακτηρίζουμε συμπεριφορές που μας ενοχλούν ως «άτακτες», δίνοντας αυτομάτως στο παιδί μας μια αρνητική ταμπέλα. Και η κάθε ταμπελοποίηση δημιουργεί αισθήματα ενοχής, ευθύνης, αποτυχίας και ανικανότητας στο παιδί.

Όμως, ξεχνάμε πως τα μικρά παιδιά δεν έχουν μάθει ακόμα να κατανοούν και να εκφράζουν την σκέψη και το συναίσθημα τους. Αντιδρούν με όλες αυτές τις «άτακτες» συμπεριφορές προσπαθώντας να μας πουν :

«ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΕ ΝΑ ΤΗΝ ΕΚΠΛΗΡΩΣΩ,

ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΚΦΡΑΖΩ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ.

ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΤΑΚΤΟΣ.

ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ»

  1. Μελετήσετε ξανά τα αναπτυξιακά στάδια του παιδιού σας.
  2. Μεταφράστε σε λόγια το συναίσθημα του παιδιού σας.
  3. Μιλήστε του για αυτό.
  4. Εξασκήστε την Ενεργητική Ακρόαση.
  5. Δείξτε Ενσυναίσθηση, Κατανόηση, Αποδοχή και Υπομονή.

Μην απορρίπτετε το άτακτο παιδί. Είναι απλά ένα παιδί που προσπαθεί να επικοινωνήσει.

Photo by Hannah Nelson on Pexels.com