8η Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού «Το Σχολείο σε Κίνηση: Αθλούμαστε δημιουργικά»

Στο πλαίσιο του εορτασμού της Ευρωπαϊκής Ημέρας Σχολικού Αθλητισμού στις 24 Σεπτεμβρίου 2021, καθώς και της 8ης Πανελλήνιας Ημέρας Σχολικού Αθλητισμού υλοποιήθηκαν στο προαύλιο του σχολείου μας παρουσία όλων των τάξεων αθλητικές δραστηριότητες με κοινό σύνθημα: «Το Σχολείο σε Κίνηση: Αθλούμαστε δημιουργικά»

Η προώθηση της δημιουργικότητας μέσω του αθλητισμού, η προαγωγή της υγείας και της ευεξίας, η ενθάρρυνση της κοινωνικής ενσωμάτωσης και της ανάπτυξης κοινωνικών δεξιοτήτων, καθώς και η σύνδεση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες αποτέλεσαν τους υπό έμφαση στόχους του εν λόγω εορτασμού.

Ο αθλητισμός είναι η συστηματική σωματική καλλιέργεια που προβλέπει στη δημιουργία ισχυρού σώματος και την καλλιέργεια ηθικών και πνευματικών χαρισμάτων. Η λέξη προέρχεται από το άθλος (αγώνας) και το άθλον (βραβείο).
Από την αρχαιότητα ο αθλητισμός αποτέλεσε μια ενασχόληση που συνδέθηκε με την κίνηση, τη ζωή, την ενεργητικότητα και τη δράση. Από την αρχή συνδέθηκε με τη διάκριση, την πρωτιά και την επιβράβευση. 

Στη συνέχεια, μετά την υλοποίηση των αθλητικών δράσεων από τους μαθητές στον εξωτερικό χώρο του σχολείου στην τάξη μας ασχοληθήκαμε με διδακτικές ιστορίες που έχουν σχέση με τον αθλητισμό και συζητήσαμε εποικοδομητικά για τη σημασία και το πνεύμα του “ευ αγωνίζεσθαι”. Ας δούμε τις διδακτικές ιστορίες:

Αγγλία – Ποδόσφαιρο (1971)

Ο Στηβ Κέμπερ ήταν αρχηγός της αγγλικής ομάδας Κρύσταλ Πάλας, όταν κατά τη διάρκεια κάποιου αγώνα ποδο­σφαίρου ρωτήθηκε από το διαιτητή αν κατά τη γνώμη του η ομάδα του έβαλε γκολ. Ο επόπτης είχε σημειώσει ότι η μπάλα πέρασε τη γραμμή του τέρματος.
Ο Στηβ είχε να αντιμετωπίσει ένα φοβερό δίλημμα αν έλεγε ναι, η ομάδα του θα κέρδιζε και οι οπαδοί της Κρύσταλ Πάλας θα πανηγύριζαν χαρούμενοι. Αλήθεια, τι πιο απλό για τον Στηβ να απαντήσει καταφατικά και να χαρίσει στην ομάδα του στη νίκη.
Κι όμως ο Στηβ ήξερε ότι αυτό δεν ήταν αλήθεια και πώς θα συνέχιζε την αθλητική του καριέρα με ένα τέτοιο ψέμα. Οι συμπαίκτες του και οι φίλαθλοι όλο αγωνία και προσμονή περίμεναν την απάντηση του.
Χωρίς τον παραμικρό δισταγμό ο Στηβ κοίταξε το διαιτητή καλά μέσα στα μάτια και απάντησε, προς έκπληξη όλων, ότι δεν ήταν γκολ. Ο Στηβ έχασε μια νίκη, αλλά καταξιώθηκε στη συνείδηση όλων μας ως ένας υπηρέτης του αθλητισμού κι ένας γνήσιος φίλαθλος.

Θέματα για συζήτηση
– Γιατί ο Στηβ αποκάλυψε στο διαιτητή ότι η μπάλα δεν πέρασε τη γραμμή   του τέρματος;
– Ποιο ήταν το δίλημμα που αντιμετώπισε;
– Τι θα κέρδιζε αν είχε απαντήσει καταφατικά;
– Γνωρίζεις κάποια άλλη ιστορία όπου αθλητής να έχει παραδεχτεί το σφάλμα   του ή το σφάλμα της ομάδας του, ενώ μπορούσε να κάνει το αντίθετο. Αν   ναι, διηγήσου την ιστορία αυτή στους συμμαθητές σου.
– Έτυχε μήπως ποτέ να κάνεις το ίδιο κι εσύ;

Αίγυπτος – Τζούντο (1984)

Ο Μωχάμεντ Άλι, ένας αθλητής του τζούντο,ήταν έκτος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 1979 και πέμπτος το 1983. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες έφτασε στον τελικό, όπου αντιμετώπιζε τον παγκόσμιο πρωταθλητή Γιασουχίρο Γιαμασίτα. Ο Γιαμασίτα βρισκόταν σε πολύ δύσκολη θέση. Στο δεύτερο γύρο των προκριματικών είχε τραυματιστεί βαριά και περπατούσε κουτσαίνοντας.
Ο Μωχάμεντ Άλι μπορεί εύκολα να κερδίσει αρκεί να χτυπήσει το Γιαμασίτα στο πληγωμένο πόδι του. Παρ' όλα αυτά δεν επιθυμεί να εκμεταλλευτεί το μειονέκτημα του αντιπάλου του και τον χτυπά στην άλλη πλευρά.
Ο Ιάπωνας σιγά-σιγά ξεπερνά τον πόνο του, μαζεύει όλες του τις δυνάμεις και με την τεράστια εμπειρία που δια­θέτει καταφέρνει να κερδίσει. Ο Μωχάμεντ Άλι κέρδισε τελικά το χάλκινο μετάλλιο.
Αργότερα, όταν οι Ιάπωνες τον ρώτησαν γιατί δεν εκμεταλλεύτηκε τον τραυματισμό του αντιπάλου του, απάντησε ότι κάτι τέτοιο θα ήταν ενάντια στις αρχές του.

Θέματα για συζήτηση
– Τι εννοούσε ο Μωχάμεντ Άλι με τη φράση “κάτι τέτοιο θα ήταν ενάντια στις αρχές μου”;
– Ποιες είναι κατά την άποψη σου οι θεμελιώδεις αρχές του αθλητισμού;

ΤΟ ΦΙΛΑΘΛΟ ΠΝΕΥΜΑ ΝΙΚΑ

Τα παρακάτω παραδείγματα συμπεριφορών “φιλάθλου πνεύματος”, που δόθηκαν από τόσο νεαρά άτομα, είναι μια πολύτιμη ενθάρρυνση για όλους εκείνους που πιστεύουν ότι σήμερα τα παιδιά εξακολουθούν να έχουν βαθιά αίσθηση της δικαιοσύνης και της γενναιοδωρίας.

Μάλτα - Ιστιοπλοΐα (1976)
Ο Κρις Ρίπαρντ, ένα δωδεκάχρονο αγόρι που συμμετείχε σε διεθνή αγώνα, συμφωνεί με τον κριτή ότι ο αντίπαλος του δε θα έπρεπε να αποκλειστεί. Αρχικά ο κριτής είχε την αντίθετη άποψη, γιατί πίστευε ότι ο αντίπαλος του Κρις είχε παραβεί τους κανόνες.
Ο Κρις, λέγοντας την αλήθεια, ήξερε πολύ καλά ότι θα χάσει την πρώτη θέση, η οποία θα του επέτρεπε να συμμε­τάσχει σε διεθνή αγώνα λεμβοδρομιών στο εξωτερικό. Τον ενδιέφερε όμως περισσότερο να αγωνιστεί τίμια παρά να νικήσει κρύβοντας την αλήθεια.
Κλασσικός αθλητισμός (1983)
Ο ενδεκάχρονος Βίκτωρ Μπόρι παίρνει μέρος στα 800μ. σε αγώνες που διοργάνωσε το σχολείο του στη Βουδαπέστη. Ξαφνικά βλέπει κάποιον αγωνιζόμενο να πέφτει. Σταματάει τον βοηθάει να σηκωθεί και τότε μόνο συνεχίζει τον αγώνα του. Η τελική του επίδοση, όπως ήταν επόμενο, δεν ήταν καλή. Παρ' όλα αυτά ο μικρός Μπόρι ξέρει ότι έκανε το σωστό.
Αργεντινή - Σκοποβολή (1984)
Στο εθνικό πρωτάθλημα σκοποβολής ένας νεαρός μαθητής, ο Τζωρτζ Λούις Σετόλα, είπε στους κριτές ότι ένα "δε­κάρι", που είχε επιτευχθεί στο στόχο του δεν είχε επιτευχθεί από τον ίδιο.
Εάν δεν είχε μιλήσει, θα είχε πετύχει το μεγαλύτερο σκορ, αλλά προτίμησε την ειλικρίνεια. Η Εθνική Ομοσπονδία του απένειμε ειδικό βραβείο και η Εθνική Ολυμπιακή Επιτροπή του απένειμε μια ειδική διάκριση με την ευκαιρία του εορτασμού της Ολυμπιακής Ημέρας.

Τι θρίαμβος, τα μικρά αυτά παιδιά να ξεπεράσουν την επιθυμία της προσωπικής προβολής τους μπροστά στην αγάπη για τον αθλητισμό και το σεβασμό προς τους αντιπάλους τους.

ΤΟ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ TOY ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗ

To Σεπτέμβρη του 490 π.Χ. οι Πέρσες έφταναν στο Μαραθώνα. Η Αθήνα και όλη η Ελλάδα ήταν σε μεγάλο κίνδυνο. Τότε οι Αθηναίοι αποφάσισαν να ζητήσουν βοήθεια από τη Σπάρτη.
Έστειλαν λοιπόν τον αγγελιοφόρο του στρατού το Φειδιππίδη να καλέσει επειγόντως βοήθεια. Η απόσταση ήταν στα αλήθεια τεράστια - 246 χιλιόμετρα - το ίδιο και η ευθύνη.
Ο Φειδιππίδης, μοναδική ελπίδα για την πατρίδα του, δε δίστασε ούτε στιγμή. Ξεκίνησε με την ανατολή του ηλίου το δύσκολο και μακρύ δρόμο του για τη Σπάρτη.
Τελικά, καταβάλλοντας υπεράνθρωπες προσπάθειες, έφτασε στη Σπάρτη την άλλη μέρα με τη δύση του ηλίου και έφερε το μήνυμα στους Σπαρτιάτες. Με αυταπάρνηση και κουράγιο κατόρθωσε το ανέλπιστο!
Η ιστορία αυτή θεωρήθηκε μύθος των Ελλήνων, ένα καλό παραμύθι για παιδιά.
Το 1982 όμως μία ομάδα Βρετανών της πολεμικής αεροπορίας, που είχε μεγάλη λατρεία στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, έτρεξε την απόσταση και τα κατάφερε. Η ιστορία ήταν λοιπόν αληθινή.
Από τότε εις μνήμη αυτού του ιστορικού γεγονότος γίνεται κάθε χρόνο το "Σπάρταθλον". Οι αθλητές ξεκινούν τον αγώνα δρόμο από τον Ιερό βράχο της Ακρόπολης και τερματίζουν την επόμενη στο άγαλμα του Λεωνίδα στη Σπάρτη. Από τα πέρατα του κόσμου έρχονται οι αθλητές, για να διαγωνιστούν. Ο νικητής στεφανώνεται με στεφάνι από κλαδιά αγριελιάς, τον "κότινο". Πολλές φορές λαμβάνουν μέρος και Πέρσες, για να αποτίσουν φόρο τιμής στο μεγαλείο του Φειδιππίδη και να δικαιώσουν την Ελλάδα.

Θέματα για συζήτηση
– Γιατί, κατά τη γνώμη σου, ο Φειδιππίδης δεν εγκατέλειψε την προσπάθεια, παρ’ όλες τις   δυσκολίες;
– Προσπάθησε με τη φαντασία σου να μπεις στη θέση του Φειδιππίδη. Θα σταματήσεις ή θα   συνεχίσεις την προσπάθεια;
– Η ιστορία αυτή θεωρήθηκε μύθος. Μπορείς να σκεφτείς το λόγο;

ΜΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΙΣ ΠΟΤΕ

Ο Μάραϊ Χάλμπεργκ από τη Νέα Ζηλανδία είναι ένα φωτεινό παράδειγμα, που δείχνει γιατί κάποιος δεν πρέπει ποτέ να εγκαταλείπει την προσπάθεια του.
Όταν ήταν δεκαεφτά χρονών, τραυματίστηκε σοβαρά στον ώμο σε έναν αγώνα ράγκμπι. Από τη στιγμή εκείνη και μετά δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει τον αριστερό ώμο του. Τι τραγικό για έναν αθλητή!
Έμαθε πάλι από την αρχή να ντύνεται να τρώει, να γράφει σαν να ήτανε ένα μωρό... Δεν μπόρεσε φυσικά να ξαναπαίξει ράγκμπι. Το χέρι του κρεμόταν απλώς στο πλάι του σώματος του.
Όμως ο Μάραϊ δεν το έβαλε κάτω. Λάτρευε τον αθλητισμό. Άρχισε να προπονείται σκληρά παρά τις δυσκολίες στο τρέξιμο. Το πείσμα του και η θέληση του να αγωνίζεται ήταν απερίγραπτα.
Δέκα χρόνια μετά, το 1960, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης, κατάφερε να κερδίσει το χρυσό μετάλλιο στα 5.000 μ. κι έδειξε σε όλο τον κόσμο ότι δεν πρέπει να εγκαταλείπεις την προσπάθεια σου ποτέ. Η πίστη στον εαυτό του δεν τον πρόδωσε.

Ερωτήσεις
– « Η πίστη στον εαυτό του δεν τον πρόδωσε». Τι σημαίνει αυτή η έκφραση για σένα;
– Ανέφερε παραδείγματα όπου το πείσμα και η πίστη στον εαυτό σου έφεραν θετικό     αποτέλεσμα.

Τέλος, πραγματοποιήσαμε δραστηριότητες σε ομαδικό επίπεδο για τις οποίες οι μαθητές συνεργάστηκαν με βιωματικό τρόπο τις οποίες θα τις δείτε σε νεότερη ανάρτηση.

Οποιος έχει όρεξη μπορεί να δει παλαιότερες δράσεις μας για την Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού.