Την Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου 2024 είχαμε την τιμή να φιλοξενήσουμε τον επίκουρο καθηγητή «Πολιτικής Ιστορίας» στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων κο.Νίκο Τόμπρο στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου μας. Ο καθηγητής σε μία εξαιρετική και πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία σχετικά με την Ελληνική Επανάσταση του 1821 ξεδίπλωσε γεγονότα και πτυχές της τοπικής ιστορίας της Πάτρας κατά την περίοδο της Επανάστασης του 1821.
Η ομιλία εντάσσεται στο πλαίσιο του μαθήματος της Ιστορίας αναφορικά με την Ελληνική Επανάσταση και της διοργάνωσης της εθνικής εορτής για την επέτειο του 1821 από τους μαθητές της Στ τάξης του σχολείου μας.
Πιο συγκεκριμένα, αναφέρθηκε στους μαθητές της Στ τάξης για την πολιορκία του κάστρου της Πάτρας (1821-1828) το οποίο δεν έπεσε στα χέρια των Ελλήνων συζητώντας με τους μαθητές τους λόγους για τους οποίους συνέβη. Μίλησε επίσης, για την πολιτική συγκρότηση των Αχαιών: Το Αχαϊκόν ή Επαναστατικόν Διευθεντήριον, για την επαναστατική δράση ενός επιφανούς οικονομικού παράγοντα της Πάτρας του Ιωάννη Παπαδιαμαντόπουλου και για την δράση των Αχαιών οπλαρχηγών (Λόντου, Ζαΐμη, Κανακάρη) στην πολιορκία της Πάτρας αποκαθιστώντας την ιστορική αλήθεια σε θρυλούμενα γεγονότα.
Λίγα λόγια για τον Νίκο Τόμπρο
Ο Νίκος Φ. Τόμπρος (Πάτρα, 1968) αποφοίτησε το 1992 από το Τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου, όπου το 2001 υποστήριξε τη διδακτορική διατριβή του στη Νεότερη Ελληνική Ιστορία. Από το 2003 και έως το 2012 δίδαξε Ελληνική Ιστορία στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, στην οποία το 2012 εξελέγη λέκτορας “Πολιτικής Ιστορίας”. Έχει διδάξει διάφορα γνωστικά αντικείμενα στα Πανεπιστήμια Πελοποννήσου, Ιωαννίνων, ΕΑΠ και στο Ιόνιο. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στην πολιτική και κοινωνική ελληνική ιστορία του 19ου και των πρώτων δεκαετιών του 20ου αιώνα.
Έργα του: α) Μονές και Μοναχοί στον Ελλαδικό χώρο, β) Τα σχολεία τα λαϊκά… γ) Ευρετήριο αρχείου καποδιστριακής περιόδου, δ) Αναγνώσεις του ελληνικού Μεσοπολέμου (1922-1940), ε) Από τον Νέο Ελληνισμό στο ανεξάρτητο Ελληνικό Κράτος (1453-1832), στ) ο Μοναχισμός στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος, ζ) Η πόλη πρόνοιας και ο Δήμος Πατρέων. Πρόσφατα εκδόθηκε το έργο του “Η ΠΑΤΡΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ (1821-1828) ΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΛΟΓΟΣ”
Παρουσίαση: Μια από τις πρώτες επαναστατικές εστίες του νότιου ελλαδικού χώρου το 1821, αν όχι η πρωταρχική, υπήρξε αδιαμφισβήτητα η Πάτρα. Οι πρώτες άλλωστε αψιμαχίες στον αστικό χώρο της αχαϊκής πρωτεύουσας σημειώθηκαν την 21η Μαρτίου 1821. Παρόλη όμως τη μακρόχρονη πολιορκία του κάστρου της Πάτρας (1821-1828) από τους επαναστατημένους Έλληνες, εξαιτίας της στρατηγικής του θέσης, αυτό παρέμεινε υπό οθωμανική κατοχή έως και τον Οκτώβριο του 1828, οπότε και οι πολιορκημένοι Οθωμανοί το παρέδωσαν στα γαλλικά στρατεύματα του Nicolas Joseph Maison.
Η παρούσα μελέτη ευελπιστεί, με βάση τις πρωτογενείς και δευτερογενείς πηγές, να αναδείξει πτυχές της πολιορκίας του κάστρου της Πάτρας που ακόμα δεν έχουν τύχει της δέουσας προσοχής από τους ιστορικούς και τους ερευνητές και να αποκαταστήσει την ιστορική αλήθεια σε θρυλούμενα γεγονότα, όπως η υποτιθέμενη σύγκρουση του Π. Πατρών Γερμανού με τον I. Παπαδιαμαντόπουλο τις πρώτες ημέρες της πολιορκίας του πατραϊκού κάστρου. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Παλαιών Πατρών Γερμανός, Ανδρέας Ζαΐμης, Ανδρέας Λόντος, Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος, Δημήτριος Υψηλάντης και πολλοί άλλοι σχετίζονται με τις δράσεις γύρω, μέσα, και για την Πάτρα, κατά τα χρόνια αυτά. Τη δράση των πρωταγωνιστών αυτών, αλλά και των απλούστερων συμμετασχόντων ανατέμνει η παρούσα μελέτη. Σε αυτήν, με νηφάλια και διεισδυτική ματιά, ο συγγραφέας, στηριζόμενος σε πλούσια αρχειακή και βιβλιογραφική τεκμηρίωση, προσεγγίζει τα γεγονότα προσφέροντας ένα αξιόπιστο πλαίσιο ερμηνείας για θέματα μέχρι σήμερα ελλιπώς μελετημένα: η δράση του Αχαϊκού Διευθυντηρίου, του πρώτου συλλογικού οργάνου τοπικής διοίκησης του Αγώνα, αναλύεται εδώ βήμα το βήμα, το ίδιο όπως και η προσωπικότητα και δράση του Ιωάννη Παπαδιαμαντόπουλου, του ευπορότερου προεπαναστατικά κατοίκου της πόλης των Πατρών, και του Παναγιώτη Καρατζά, του θρυλικού πρώην υποδηματοποιού και κάπου, που τόσο καίριο ρόλο έπαιξε στα επαναστατικά πράγματα μέχρι την πολυσυζητημένη και πολυερμηνευμένη δολοφονία του από τους αδελφούς Κουμανιώτη.
(Από τον πρόλογο της Μαρίας Ευθυμίου, καθηγήτριας Ιστορίας ΕΚΠΑ)
