Ο Γιώργος Μπόντης (πραγματικό όνομα: Γιώργος Μπαλάνος) γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944.
Εργάστηκε λίγα χρόνια ως φωτογράφος, αργότερα ως καθηγητής ξένων γλωσσών, μέχρι που τα εγκατέλειψε όλα και ασχολήθηκε με την μετάφραση και την συγγραφή βιβλίων. Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων που έχουν ως θέμα τους την έρευνα του Αγνώστου, την Επιστημονική Φαντασία και την αναζήτηση εξωγήινης ζωής. Έχει τιμηθεί με το διεθνές βραβείο μετάφρασης έργων Επιστημονικής Φαντασίας “Κarel” (1984) από την World Science Fiction Association.
Ο Πορκιουπίνος, ένας μικρός σκαντζόχοιρος, όταν έμαθε ότι οι άνθρωποι σκοπεύουν να καταστρέψουν το δάσος όπου έμενε, αποφάσισε να ταξιδέψει μέχρι την πόλη για να τους γνωρίσει και να τους μεταπείσει. Στο κείμενο που ακολουθεί και που ανήκει στο μυθιστόρημα Λαμπερά αγκάθια, τον βλέπουμε να συζητά με ορισμένους από τους κατοίκους του δάσους, πριν από τη μεγάλη κι επικίνδυνη έξοδό του προς το άγνωστο. Πατήστε εδώ για να διαβάσετε το κείμενο.
Αυτή είναι η κεφάτη ιστορία της πιο τρελής και παράδοξης παρέας που υπήρξε ποτέ, μιας παρέας που θέλησε να κυνηγήσει την ομορφιά και το όνειρο σ’ έναν κόσμο ασχήμιας, όπου τα όνειρα θεωρούνται εξωπραγματικά. Είναι η ιστορία του Πορκιουπίνου, ενός μικρού σκαντζόχοιρου που -άγνωστο γιατί- γεννήθηκε με τη μορφή αυτή αντί για την ανθρώπινη. Και είναι ακόμη η ιστορία ενός ανθρώπου που -επίσης άγνωστο γιατί- γεννήθηκε με μαλλιά αντί γι’ αγκάθια. Και, φυσικά, είναι η ιστορία των αμέτρητων ποικιλόμορφων φίλων τους, που βάλθηκαν ν’ αποδείξουν ότι, όταν κυνηγάς την ομορφιά και το όνειρο, δεν έχει καμία σημασία κατά πόσο έχεις μαλλιά, πούπουλα ή αγκάθια. Αρκεί να έχεις κέφι, διάθεση για περιπέτεια και πίστη στην ιδέα ότι τα όνειρα μπορεί να γίνουν πραγματικότητα. Κοντολογίς, είναι μια ιστορία πέρα για πέρα αληθινή.
Η τρυφερότητα και η αθωότητα συνδυάζονται αρμονικά με την περιπλάνηση και την αναζήτηση της αλήθειας και της ζωής.
(ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)
Όμορφα λόγια γεμάτα νόημα…
Η Ντίνκα, η χελώνα, ήξερε ότι κάθε Μεγάλη Αναζήτηση ήταν πέρα από τα λόγια…
Πώς να εξηγήσεις σε όποιον δεν το ‘χει νοιώσει, το γοητευτικό τράβηγμα που σε καλεί να βρεις το τέρμα κάθε δρόμου;
Πώς να εξηγήσεις ότι το φτάσιμο είναι πάντα ένα ξεκίνημα, και κάθε τέρμα τού δρόμου η αρχή ενός άλλου;
Κάποιος πρέπει ν’ ακολουθεί το ουράνιο τόξο, για να δίνει κάποιο νόημα στην ζωή όλων…
Δεν είναι για όλους, αλλά μόνο για ‘κείνους που το αναζητούν…
Το ουράνιο τόξο, που είναι και το λογότυπο του Love teaching by Archodoula, συμβολίζει το όραμα. Συμβολίζει την πρόοδο. Είναι το άγνωστο, αυτό που ο άνθρωπος αγωνίζεται να ανακαλύψει. Σ ‘ αυτή τη διαδικασία για την κατάκτηση του αγνώστου πρωτοστατούν κάποια άτομα χαρισματικά καθώς με την δράση τους αποτελούν παράδειγμα για τους άλλους και δίνουν ελπίδες στην ζωή αυτών που φοβούνται να δράσουν.
Η πρόοδος σε όλους τους τομείς έρχεται πάντα μέσα από την τόλμη και την προσπάθεια κάποιων ξεχωριστών ανθρώπων με μεγάλη αποφασιστικότητα. Αυτοί οι άνθρωποι αποτελούν παράδειγμα για τους άλλους και με τις κατακτήσεις τους δίνουν νόημα στη ζωή όλων μας.
Ποιος είναι ο δικός σου ασημένιος δρόμος;
Ο ασημένιος δρόμος του καθενός είναι τα όνειρα που έχει για την ζωή του, οι φιλοδοξίες και οι στόχοι που έχει θέσει για το μέλλον του.
Οι δρόμοι του Γιάννη και της Δήμητρας
Οι δρόμοι της Αφροδίτης και της Ηλέκτρας
Ο Σον Κόνερι απαγγέλει την Ιθάκη του Καβάφη
O Sean Connery απαγγέλει την Ιθάκη του Καβάφη σε μουσική υπόκρουση Παπαθανασίου. ΚΩΝ/ΝΟΣ ΚΑΒΑΦΗΣ – ΙΘΑΚΗ (1911)
ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Γράμματα του Οκτωβρίου – Νοεμβρίου 1911, όταν ο ποιητής ήταν σαράντα οκτώ ετών. Ανήκει στα διδακτικά ποιήματα του Καβάφη. Πατήστε εδώ για να το διαβάσετε.
Αν θέλεις κάτι πολύ, στο τέλος θα τα καταφέρεις!
Και μη ξεχνάτε…
Το φτάσιμο είναι πάντα ένα ξεκίνημα…
…και κάθε τέρμα του δρόμου η αρχή ενός άλλου….
Τέλος, η Ηλέκτρα μας έφερε να διαβάσουμε στην τάξη το βιβλίο “Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΤΟΥ ΛΑΓΟΥ” της POTTER BEATRIX από το οποίο υπάρχουν οι εικόνες στο κείμενο ” Ο ασημένιος δρόμος” του Ανθολόγιου. Την ευχαριστούμε πολύ για την όμορφη σκέψη της!
