1,3K
Στα πλαίσια της συμμετοχής μας στην ευρωπαϊκή δράση Teachers4europe με το project “Με το δάσος οδηγό, δράττω, δρω, δημιουργώ” και στα πλαίσια της υλοποίησης του περιβαλλοντικού προγράμματος “Δρω στη φύση κι εξερευνώ τη βιοποικιλότητα” με παράλληλη συμμετοχή μας στο ευρωπαϊκό δίκτυο eco-schools “Μαθαίνω για τα δάση” διαβάσαμε και στη συνέχεια παρακολουθήσαμε σε animation, για να ευαισθητοποιηθούμε, ένα από τα καλύτερα διαχρονικά παραμύθια του Σελ Σιλβερστάιν “Το δέντρο που έδινε”.
εκδόσεις Δωρικός, Αθήνα 1989
«Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια μηλιά. . . κι αγαπούσε ένα αγοράκι». Έτσι αρχίζει το όμορφο παραμύθι που το διάβασμά του αφήνει τη γεύση μιας αξέχαστης ευαισθησίας. Κάθε μέρα το αγόρι πήγαινε στη μηλιά κι έτρωγε τα μήλα της, έκανε κούνια απ’ τα κλαδιά της, σκαρφάλωνε στον κορμό της… κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη. Μα όσο το αγόρι μεγάλωνε, τόσο περισσότερα ζητούσε απ’ το δέντρο και το δέντρο έδινε, έδινε, έδινε αδιάκοπα.
Είναι μια συναισθηματική ερμηνεία του χαρίσματος που έχουν εκείνοι που ξέρουν να δίνουν κι εκείνοι που ξέρουν να ανταποδίδουν με αγάπη.
Με δυνατά μηνύματα για το “δόσιμο”, τη γενναιοδωρία, την πλεονεξία, την ακόρεστη μανία που οδηγεί στην ανικανοποίητη και αχόρταγη απαίτηση για όλο και περισσότερα, μέχρι που η ζωή φτάνει στο τέλος…
Animation
Cotsidimos Production
Ψηφιακή αναπαράσταση του παραμυθιού
Ακολούθησαν δραστηριότητες των μαθητών,
οι οποίες θα αναρτηθούν τις επόμενες μέρες.
