Το άγχος συχνά εκδηλώνεται μέσα από μεταμφιεσμένες συμπεριφορές που πολλές φορές δεν γνωρίζουμε τι σημαίνουν ή τις αγνοούμε και δεν κατορθώνουμε να τις αντιμετωπίσουμε σωστά. Αυτό συμβαίνει επειδή το παιδί, κυρίως μικρής ηλικίας, αδυνατεί να εκφράσει ή να περιγράψει με λόγια τα συναισθήματα του.
Το παιδί μπορεί να παρουσιάζει κάποια από τα παρακάτω:
αναίτια ξεσπάσματα κλάματος
διαταραχές στον ύπνο, όπως άρνηση να πάει για ύπνο, αϋπνία ή υπερυπνία, εφιάλτες, υπνοβασία, τρίξιμο δοντιών
νυχτερινή ενούρηση, μετά τα 5 χρόνια, ή συχνουρία
προβλήματα στη διατροφή, όπως άρνηση να φάει ή βουλιμία
καπρίτσια και απαιτήσεις
ονυχοφαγία (τρώει τα νύχια του)
δακτυλολειχία (πιπιλάει το δάχτυλό του)
τραυλισμό
υπερβολική προσκόλληση στη μητέρα του και άρνηση να απομακρυνθεί έστω για λίγο από κοντά της
αναστάτωση με το παραμικρό
είναι μελαγχολικό
αρνείται να μοιραστεί τα παιχνίδια του ή δυσανασχετεί που τα αγγίζει κάποιος άλλος
απομονώνεται
λέει ψέματα (μετά τα 6-7 χρόνια)
κλέβει μικροαντικείμενα (από τα 6-7 χρόνια)
αντιδρά επιθετικά με την παραμικρή ματαίωση
δείχνει υπερβολική ανησυχία για το σχολείο ή για καθετί που κάνει.
Aπό το βιβλίο της Α. Καππάτου “Οι γονείς κάνουν την διαφορά ”
