Η Παναγία των Χαιρετισμών ή του Ακάθιστου

Στο μάθημα της ιστορίας, που μπορείτε να δείτε στην παρακάτω ανάρτηση, ασχοληθήκαμε με το ιστορικό γεγονός που συνδέεται άμεσα με την δοξολογία της Παναγίας και τον Ακάθιστο Ύμνο που γράφτηκε προς ευχαριστία της.

Σύµφωνα µε επιγραφή που βρίσκεται σε ασηµένια πλάκα στο πίσω µέρος της παραπάνω εικόνας , η εικόνα αυτή δωρήθηκε από τον αυτοκράτορα Αλέξιο Κοµνηνό στον όσιο Διονύσιο κτήτορα της µονής κατά την επίσκεψή του στην Τραπεζούντα, είναι δε εκείνη µε την οποία ο Πατριάρχης Σέργιος εµψύχωνε τους στρατιώτες στα τείχη της Κωνσταντινουπόλεως κατά την πολιορκία της από τους Πέρσες το 626 µ.Χ. Μπροστά της, µετά τη θαυµατουργική νίκη των Βυζαντινών, ψάλθηκε για πρώτη φορά ο Ακάθιστος Ύµνος.

Η εικόνα είναι µικρών διαστάσεων µε πολύ αµαυρωµένο και δυσδιάκριτο το σχέδιο και φυλάσσεται στο οµώνυµο παρεκκλήσι, όπου και διαβάζονται καθηµερινά οι
Χαιρετισµοί.

Ο ύμνος αυτός μας αγγίζει όχι μόνον ως Χριστιανούς, αλλά και ως Έλληνες. Επειδή
παρουσιάζει την Παναγία να προστατεύει όχι μόνον τον κάθε Χριστιανό αλλά και την πατρίδα μας από βάρβαρους εχθρούς κάθε εποχής. Αγαπήθηκε σε κάθε εποχή και ιδιαίτερα σε εποχές πολέμων της Ελλάδας με εχθρούς κάθε προελεύσεως. Ακάθιστος Ύμνος επικράτησε να λέγεται επειδή οι πιστοί κατά τη διάρκεια της ψαλμωδίας του στέκονταν όρθιοι.

Ο Ακάθιστος Ύμνος θεωρείται ως ένα αριστούργημα της βυζαντινής υμνογραφίας. Είναι γραμμένος πάνω στους κανόνες της ομοτονίας, ισοσυλλαβίας και εν μέρει της ομοιοκαταληξίας. Η γλώσσα του είναι σοβαρή και ποιητική και πλουτίζεται από κοσμητικά επίθετα και πολλά σχήματα λόγου (αντιθέσεις, μεταφορές, κλπ). Το θέμα του είναι η εξύμνηση της ενανθρώπισης του Θεού μέσω της Θεοτόκου, πράγμα που γίνεται με πολλές εκφράσεις χαράς και αγαλλίασης, οι οποίες του προσδίδουν θριαμβευτικό τόνο.

Παρακάτω μπορείτε να κατεβάσετε μία παρουσίαση όπου αναλύονται με συντομία οι χαιρετισμοί στην Παναγία!

Ο πρώτοι δώδεκα οίκοι του (Α-Μ) αποτελούν το ιστορικό μέρος. Εκεί εξιστορούνται τα γεγονότα από τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου μέχρι την Υπαπαντή, ακολουθώντας τη διήγηση του Ευαγγελιστή Λουκά. Αναφέρεται ο Ευαγγελισμός, η επίσκεψη της εγκύου Παρθένου στην Ελισάβετ, οι αμφιβολίες του Ιωσήφ, η προσκύνηση των ποιμένων και των Μάγων, η Υπαπαντή και η φυγή στην Αίγυπτο.
Οι τελευταίοι δώδεκα (Ν-Ω) αποτελούν το θεολογικό ή δογματικό μέρος, στο οποίο ο μελωδός αναλύει τις βαθύτερες θεολογικές και δογματικές προεκτάσεις της Ενανθρώπισης του Κυρίου και το σκοπό της, που είναι η σωτηρία των πιστών.

«Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια,
ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια,
ἀναγράφω σοι ἡ Πόλις σου Θεοτόκε.
Ἀλλ’ ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητο
ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον,
ἵνα κράζω σοι
Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε»

Η ιστορία πίσω από τον Ακάθιστο Ύμνο

Αυτά τα γεγονότα μάς φέρνει στη μνήμη κάθε χρόνο η ακολουθία των Χαιρετισμών. Θυμίζοντας σε όλους μας ότι στις πιο απελπισμένες στιγμές, όταν δεν υπάρχει καμιά ανθρώπινη βοήθεια, δεν μας ξεχνάει ο Θεός. Αρκεί να πιστέψουμε σε Αυτόν. Γι’ αυτό και ο ελληνικός λαός που γνώρισε αυτοκράτορες σαν τον Ηράκλειο εύχεται οι ηγέτες του να δείχνουν την ίδια ευσέβεια όπως εκείνος…

Πατήστε στο αρχείο για να διαβάσετε περισσότερα για την ιστορία της Παναγίας του Ακάθιστου.

Τέλος, δύο υπέροχες ζωγραφιές για τον ελεύθερο χρόνο σας!

Αν ενδιαφέρεστε μπορείτε να δείτε και την επόμενη ανάρτηση!