Μιας και η Εθνική μας εορτή της 28ης Οκτωβρίου πλησιάζει δημιούργησα έναν ψηφιακό πίνακα όπου μπορείτε να ενημερωθείτε για τα ιστορικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν, να ακούσετε τραγούδια, να δείτε βίντεο, να ζωγραφίσετε, να επισκεφτείτε ενδιαφέρουσες ιστοσελίδες και άλλα πολλά! Μία επίσκεψη θα σας πείσει! Το padlet εμπλουτίζεται συνεχώς!
Ανδρείοι σεις…
…που πολεμήσατε και πέσατε ευκλεώς, όταν θέλουν οι Έλληνες να καυχηθούνε: Τέτοιους βγάζει το έθνος μας θα λένε και έτσι θαυμάσιος θα είναι ο έπαινός σας.
Τιμή και δόξα στους νεκρούς μας. Τιμή και δόξα στους αγωνιστές της λευτεριάς.
θαλασσοπόρος (ουσ.): γενικά, αυτός που κάνει μακρινά θαλασσινά ταξίδια. Ειδικότερα η λέξη χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει ανθρώπους όπως ο Χριστόφορος Κολόμβος, ο Βάσκο ντα Γκάμα ή ο Φερδινάνδος Μαγγελάνος, που το 15ο και 16ο αιώνα εξερεύνησαν νέους θαλάσσιους δρόμους και στα μακρινά τους ταξίδια ανακάλυψαν νέες περιοχές της Γης.
Κατά τον 15ο και τον 16ο αιώνα, Ευρωπαίοι εξερευνητές ανακαλύπτουν άγνωστες, έως τότε, περιοχές της γης. Ήταν η εποχή των Γεωγραφικών Ανακαλύψεων, που άλλαξαν τη ζωή των ανθρώπων. Τον 18ο αιώνα, με τον Διαφωτισμό, οι αλλαγές επεκτάθηκαν στην επιστήμη και γενικά στην πνευματική ζωή.
Χάρτης την εποχή των Γεωγραφικών Ανακαλύψεων
Μία γρήγορη ματιά στα γεγονότα
Ας προσεγγίσουμε τα σημερινά γεγονότα με τη βοήθεια των παρακάτω παρουσιάσεων
Γεωγραφικές ανακαλύψεις
2. Ο Διαφωτισμός
Το μάθημα με αφήγηση
Ερωτήσεις κατανόησης και εμπέδωσης του μαθήματος
Ήρθε η ώρα του παιχνιδιού !Για να δούμε τι θυμάστε άραγε;
Το Μοιρολόι ή Καταλόι της Παναγιάς είναι ένα εντυπωσιακό μακροσκελέστατο ποίημα, που το συναντάμε σε περίπου 256 παραλλαγές σε όλη την Ελλάδα και χρονολογείται περίπου από τον 14ο – 15ο αιώνα. Προσεγγίζοντας το μαρτύριο του Θεάνθρωπου Ιησού με μια μοναδική ευαισθησία, το στιχούργημα αυτό αποτελεί έναν επιτάφιο θρήνο που περιγράφει κυρίως την άφατη θλίψη της Παναγίας για την άδικη σταύρωση του Μονογενή Της. Μέσα από αυτό οι γυναίκες συμπαραστέκονται στην Παρθένο και ακολουθούν το Χριστό σε όλη την πορεία του από το δικαστήριο εμπρός στον Πιλάτο μέχρι την Ανάσταση. Συνήθως τραγουδιέται από γυναίκες μετά την ακολουθία της Σταύρωσης τη Μεγάλη Πέμπτη, όταν οι γυναίκες μένουν στην εκκλησία να «ξενυχτίσουν το νεκρό» ή μπροστά από τον επιτάφιο τη Μεγάλη Παρασκευή.
Αν και υπάρχουν κατά τόπους διαφορές, σε επί μέρους στοιχεία του τραγουδιού ή στη μελωδική του εκφορά, η δομή και η φόρμα του Μοιρολογιού καθώς και η λειτουργία του παρουσιάζουν εντυπωσιακές ομοιότητες από την Κάτω Ιταλία μέχρι τον Πόντο και την Κύπρο. Είναι χαρακτηριστικό πως σύμφωνα με πληροφορία που καταγράφεται στο βιβλίο του Samuel Baud-Bovy (Δοκίμιο για το Ελληνικό Τραγούδι, Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα, Ναύπλιο 1984), ακόμη και «τουρκόφωνοι Χριστιανοί, οι Καππαδόκες από τα Φάρασα και τα Σύλατα τραγουδούσαν στη τουρκική γλώσσα το Μοιρολόϊ της Παναγίας. Κάποιοι θεωρούν το μοιρολόι της Παναγίας σαν τα θρηνητικά κάλαντα της Μ. Παρασκευής.
Σας παραθέτω δυο εκδοχές για να τις ακούσετε…
Από το Τρίφωνο
Από τη Γλυκερία
Σήμερα μαύρος Ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα,
σήμερα όλοι θλίβουνται και τα βουνά λυπούνται,
σήμερα έβαλαν βουλή οι άνομοι Οβραίοι,
οι άνομοι και τα σκυλιά κι’ οι τρισκαταραμένοι
για να σταυρώσουν το Χριστό, τον Αφέντη Βασιλέα.
Ο Κύριος ηθέλησε να μπει σε περιβόλι
να λάβει δείπνον μυστικόν για να τον λάβουν όλοι.
Κι’ η Παναγιά η Δέσποινα καθόταν μοναχή της,
τας προσευχάς της έκανε για το μονογενή της.
Φωνή τους ήρθ’ εξ Ουρανού απ’ Αρχαγγέλου στόμα:
-Φτάνουν κυρά μου οι προσευχές, φτάνουν κι’ οι μετάνοιες,
το γυιό σου τον επιάσανε και στο φονιά τον πάνε
και στου Πιλάτου την αυλή εκεί τον τον τυραγνάνε.
-Χαλκιά-χαλκιά, φτιάσε καρφιά, φτιάσε τρία περόνια.
Και κείνος ο παράνομος βαρεί και φτάχνει πέντε.
-Συ Φαραέ, που τά ‘φτιασες πρέπει να μας διδάξεις.
-Βάλε τα δυο στα χέρια του και τ’ άλλα δυο στα πόδια,
το πέμπτο το φαρμακερό βάλε το στην καρδιά του,
να στάξει αίμα και νερό να λιγωθεί η καρδιά του.
Κι’ η Παναγιά σαν τάκουσε έπεσε και λιγώθη,
σταμνί νερό της ρίξανε, τρία κανάτια μόσχο
για να της ερθ’ ο λογισμός, για να της έρθει ο νους της.
Κι’ όταν της ηρθ’ ο λογισμός, κι’ όταν της ηρθ’ ο νους της,
ζητά μαχαίρι να σφαγεί, ζητά φωτιά να πέσει,
ζητά γκρεμό να γκρεμιστεί για το μονογενή της.
-Μην σφάζεσαι, Μανούλα μου, δεν σφάζονται οι μανάδες
Μην καίγεσαι, Μανούλα μου, δεν καίγονται οι μανάδες.
Λάβε, κυρά μ’ υπομονή, λάβε, κύρά μ’ ανέση.
-Και πώς να λάβω υπομονή και πώς να λάβω ανέση,
που έχω γυιο μονογενή και κείνον Σταυρωμένον.
Κι’ η Μάρθα κι’ η Μαγδαληνή και του Λαζάρου η μάνα
και του Ιακώβου η αδερφή, κι’ οι τέσσερες αντάμα,
επήραν το στρατί-στρατί, στρατί το μονοπάτι
και το στρατί τους έβγαλε μες του ληστή την πόρτα.
-Άνοιξε πόρτα του ληστή και πόρτα του Πιλάτου.
Κι’ η πόρτα από το φόβο της ανοίγει μοναχή της.
Τηράει δεξιά, τηράει ζερβά, κανέναν δεν γνωρίζει,
τηράει δεξιώτερα βλέπει τον Αϊγιάννη,
Αγιέ μου Γιάννη Πρόδρομε και βαπτιστή του γυιου μου,
μην είδες τον υγιόκα μου και τον διδάσκαλόν σου;
-Δεν έχω στόμα να σου πω, γλώσσα να σου μιλήσω,
δεν έχω χεροπάλαμα για να σου τόνε δείξω.
Βλέπεις Εκείνον το γυμνό, τον παραπονεμένο,
οπού φορεί πουκάμισο στο αίμα βουτηγμένο,
οπού φορεί στην κεφαλή αγκάθινο στεφάνι;
Αυτός είναι ο γυιόκας σου και με ο δάσκαλός μου!
Κι’ η Παναγιά πλησίασε γλυκά τον αγκαλιάζει.
-Δε μου μιλάς παιδάκι μου, δε μου μιλάς παιδί μου;
-Τι να σου πω, Μανούλα μου, που διάφορο δεν έχεις·
μόνο το μέγα-Σάββατο κατά το μεσονύχτι,
που θα λαλήσει ο πετεινός και σημάνουν οι καμπάνες,
τότε και συ, Μανούλα μου, θάχεις χαρά μεγάλη!
Σημαίνει ο Θεός, σημαίνει η γη, σημαίνουν τα Ουράνια,
σημαίνει κι’ η Άγια Σοφία με τις πολλές καμπάνες.
Όποιος τ’ ακούει σώζεται κι’ όποιος το λέει αγιάζει,
Γλυκέ Νυμφίε, που ξαγρυπνάς, μεσ’ στης νυχτός τα βάθη,
στις πόρτες του Νυμφώνα Σου κι ο δούλος Σου όταν θάρθη.
Κάμε, Χριστέ, να μην τις βρει σφιχτομανταλωμένες».
(Γ. Βερίτη)
Κατά την Μεγάλη Τρίτη επιτελούμε ανάμνηση της περί των δέκα παρθένων γνωστής παραβολής του Κυρίου. «Πέντε εξ αυτών ήσαν φρόνιμοι» και είχαν πάρει μαζί με τα λυχνάρια τους και αρκετό λάδι, «πέντε ήσαν μωραί», στις οποίες τα λυχνάρια τους έσβησαν και δεν έγιναν δεκτές στο γαμήλιο δείπνο.
Η Εκκλησία μας καλεί να είμεθα έτοιμοι για να υποδεχθούμε, κρατούντες τις λαμπάδες των αρετών μας, τον ουράνιον Νυμφίο, τον Κύριον Ιησού, ο Οποίος θα έλθει αιφνίδια, είτε ειδικά κατά τη στιγμή του θανάτου μας, είτε γενικά κατά τη Δευτέρα Παρουσία.
Επίσης, αναγιγνώσκεται και η παραβολή των ταλάντων που μας διδάσκει να είμαστε εργατικοί και να καλλιεργούμε και να αυξήσουμε τα πνευματικά μας χαρίσματα.
Το βράδυ ψάλλεται ο όρθρος της Μεγάλης Τετάρτης όπου είναι αφιερωμένη στην αμαρτωλή γυναίκα (Λουκ. 7,47) που μετανιωμένη άλειψε τα πόδια του Κυρίου με μύρο, και συγχωρήθηκε για τα αμαρτήματά της, γιατί έδειξε μεγάλη αγάπη και πίστη στον Κύριο, ενώ ψάλλεται ένα από τα πιο γνωστά και δημοφιλή τροπάρια της θρησκευτικής υμνολογίας.
Και τώρα μερικές δραστηριότητες για τους μεγαλύτερους μαθητές!
1) Τι λέτε; Θέλετε να ακούσετε «Τον νυμφώνα Σου βλέπω» και μετά πατώντας εδώ να κατεβάσετε τους στίχους και να το πείτε κι εσείς;
2)Και τώρα ας κάνουμε το ίδιο για το «Ἰδού ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός». Τους στίχους θα τους βρείτε εδώ!
Για όσους ενδιαφέρονται μπορούν να παρακολουθήσουν από το κανάλι της ΕΚΚΛΗΣΙΑ ONLINE την Μεγάλη Τρίτη, την παραβολή των δέκα παρθένων και τη σημασία της ελεημοσύνης και το Απολυτίκιο της Μεγάλης Τρίτης με το τροπάριο «Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται», από τον Αρχιμανδρίτη της Ιεράς Μητροπόλεως Ρόδου, Αθανάσιο Μισσό.
Τέλος, αν ενδιαφέρεστε μπορείτε να δείτε και τα επόμενα άρθρα για τη Μεγάλη Τρίτη.
Ας σταθούμε σε μερικές κατανυκτικές στιγμές της Μεγάλης Εβδομάδας…
Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής γίνεται η περιφορά του Επιταφίου. Ο Επιτάφιος περνά σε γειτονικούς της Εκκλησίας δρόμους ενώ οι πιστοί, με αναμμένα κεράκια ακολουθούν από πίσω. Συνήθως συνοδεύεται από τη μπάντα του Δήμου (Φιλαρμονική) που παίζει πένθιμα εμβατήρια, και πολλά μαυροντυμένα κορίτσια (μυροφόρες) που κρατούν μύρο και τραγουδούν τα μοιρολόγια.
Δείτε δύο βίντεο από την περιφορά του Επιταφίου στη Ζάκυνθο και στη Σαντορίνη
Το Μεγάλο Σάββατο το πρωί, γίνεται η Πρώτη Ανάσταση και στολίζουν το ναό με κλαδιά δάφνης και γεμίζουν ένα πανέρι με δαφνόφυλλα. Ο ιερέας λέγοντας το «Ανάστα ο Θεός» σκορπά τα δαφνόφυλλα. Την ίδια ώρα οι πιστοί χτυπούν τα πόδια τους στο στασίδι, χτυπούν τις καμπάνες, πυροβολούν και γενικά θορυβούν, για να διώξουν τον θάνατο. (πηγή)
Μέσα στην Εκκλησία γίνεται θόρυβος, κουνούν τους πολυελαίους και γενικότερα ακούγεται φασαρία και θόρυβος, που συμβολίζει την εκκωφαντική διάλυση του Θανάτου (αναπαράσταση σεισμού).
Ανήμερα του Μεγάλου Σαββάτου στην Κέρκυρα με την πρώτη Ανάσταση, έχουμε το έθιμο των μπότηδων.
Με το σήμα της πρώτης Ανάστασης στις 12μμ, οι κάτοικοι της Κέρκυρας πετούν τεράστια κανάτια γεμάτα νερό – τους μπότηδες – από τα μπαλκόνια τους. Οι μπότηδες είναι τα πήλινα κανάτια με στενό στόμιο και δυο χερούλια στο πλάι για τη μεταφορά τους. Τα μπαλκόνια είναι στολισμένα και οι κάτοικοι δένουν στους μπότηδες κόκκινες κορδέλες – το κόκκινο είναι το χρώμα της Κέρκυρας.
To αναστάσιμο φως ταξιδεύει από τους Αγίους Τόπους και φτάνει σε όλον τον κόσμο. Μετά τις 12 ψάλλεται το Χριστός Ανέστη και η φλόγα της Ανάστασης ταξιδεύει από πιστό σε πιστό με τις λαμπάδες τους. Οι πιστοί επιστρέφοντας στο σπίτι «σταυρώνουν» τις κάσες της πόρτας για ευλογία και ανάβουν το καντήλι του σπιτιού με τη λαμπάδα που θα φτάσει άσβηστη (δηλαδή θα ανάψει στην εκκλησία και δε θα σβήσει καθόλου στη διαδρομή).
Εντυπωσιακές εικόνες παίρνουμε κάθε χρόνο από τη Χίο, από το γνωστό έθιμο του ρουκετοπόλεμου.
Μπορείτε να κατεβάσετε στον υπολογιστή σας τις παρακάτω αξιόλογες παρουσιάσεις :
Για την Ανάσταση του Χριστού, παρουσίαση της Αν. Χόλη
Για να παίξουμε λιγάκι!
Το κυνήγι των κρυμμένων αβγών
Πατήστε στην εικόνα και καλή σας επιτυχία!
Δημιουργός: Xrysanthi Kalikantzaros
Αγαπημένοι μου αναγνώστες,
σας εύχομαι μέσα από την καρδιά μου ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ με ΥΓΕΙΑ σωματική, πνευματική και ψυχική. Είθε το φως της Αναστάσεως να φωτίσει τις καρδιές μας, να τις γεμίσει αγάπη, πίστη, ελπίδα, υπομονή και να διώξει από κάθε σπίτι τον φόβο, τον κίνδυνο και την αρρώστια.
Από την Κυριακή των Βαΐων αρχίζει ουσιαστικά η λεγόμενη Μεγάλη Εβδομάδα ή Εβδομάδα των Παθών. Κατά την ημέρα αυτή εορτάζεται η ανάμνηση της θριαμβευτικής εισόδου Tου Ιησού Χριστού στα Ιεροσόλυμα όπου, κατά τους συγγραφείς των Ιερών Ευαγγελίων, οι Ιουδαίοι Tον υποδέχθηκαν κρατώντας βάια ή βάγια (κλάδους φοινίκων) και απλώνοντας στο έδαφος τα ρούχα τους ζητωκραύγαζαν «Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου».
Μπορείτε να πατήσετε για να διαβάσετε απόσπασμα από το παρακάτω βιβλίο Kατηχητικό βοήθημα Ι.Μ.Βεροίας, Ναούσης & Καμπανίας «Η ζωή του Χριστού» για μικρά παιδιά με τα γεγονότα της σημερινής μέρας. Στο τέλος έχει δραστηριότητες!
Την ημέρα της γιορτής οι εκκλησίες μας στολίζονται με βάγια ως ανάμνηση της υποδοχής του Χριστού μας στα Ιεροσόλυμα. Οι ιερείς κατά τη θεία λειτουργία ευλογούν τους σταυρούς από βάγια και στο τέλος της λειτουργίας τους μοιράζουν στους πιστούς. Τους σταυρούς αυτούς οι πιστοί τους βάζουν στα εικονίσματά τους για να προστατεύονται από το κακό.
Επίσης, τη χαρμόσυνη αυτή γιορτή, οι πιστοί «σπάνε» τη νηστεία τρώγοντας ψάρι. Θυμάστε τα κάλαντα του Λαζάρου; «Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια, ήρθε η Κυριακή που τρων’ τα ψάρια».
Παραμυθόφωνο: «Η Είσοδος του Ιησού στα Ιεροσόλυμα»
Παιδική ταινία (κινούμενα σχέδια) Η θριαμβευτική είσοδος του Χριστού στα Ιεροσόλυμα
Ο φοίνικας θεωρείται δέντρο της ζωής και τα κλαδιά του συμβολίζουν τη νίκη κατά του θανάτου. Αυτό ακριβώς πίστευαν και για τον Ιησού, ότι ήταν ο σωτήρας που θα έβαζε τέλος στα βάσανά τους και θα τους χάριζε την αιώνια ζωή.
Τέλος, μπορείτε να διαβάσετε και παλαιότερα άρθρα για τη σημερινή μέρα!
Κατά το Σάββατο του Λαζάρου, γιορτάζουμε την ανάσταση του Λαζάρου. Η ανάσταση του Λαζάρου, αποτελεί ένα ακόμη θαύμα του Ιησού Χριστού.
Στα μικρότερα παιδιά Νηπιαγωγείου και πρώτων τάξεων του Δημοτικού προτείνω να διαβάσουν για την ανάσταση του Λαζάρου πατώντας εδώ !
Τα μεγαλύτερα παιδιά ας διαβάσουν τα παρακάτω γεγονότα:
Ο Λάζαρος, ζούσε στην Βιθυνία της Ιουδαίας. Αρρώστησε κάποια στιγμή βαριά και οι αδελφές του, Μάρθα και Μαρία στην προσπάθειά τους να τον βοηθήσουν απευθύνθηκαν στον Κύριο στην Γαλιλαία.
Ο Ιησούς όμως έφτασε στην Βιθυνία, τέσσερις ημέρες μετά την ταφή του Λαζάρου. Ο Ιησούς προσευχήθηκε για αρκετή ώρα μπροστά από τον τάφο του Λαζάρου και στην συνέχεια ζήτησε να του ανοίξουν την πλάκα του τάφου. Μόλις συνέβη αυτό, Εκείνος είπε: «Λάζαρε δεύρο έξω».
Ο Λάζαρος μετά την εντολή του Κυρίου, σηκώθηκε – αναστήθηκε από τον τάφο. Έζησε για αρκετά χρόνια, όπου στο τέλος της ζωής του στην Κύπρο, έγινε επίσκοπος.
Σύμφωνα με τον θρύλο, λέγεται ότι ο Λάζαρος δεν μίλησε ποτέ για την τετραήμερη παραμονή του στον κάτω κόσμο. Μετά την ανάστασή του, γέλασε μόνο μια και μοναδική φορά και αυτό όταν είδε κάποιον να κλέβει μια πήλινη στάμνα.
Όταν ρωτήθηκε γιατί γελάει, εκείνος απάντησε: «Δείτε, ο πηλός κλέβει τον πηλό,(Το χώμα κλέβει χώμα)» !
Το Σάββατο του Λαζάρου, σε πολλά μέρη της πατρίδας μας, κοπέλες στολίζονται και πηγαίνοντας από σπίτι σε σπίτι, τραγουδούν τον «Λάζαρο».
Δραστηριότητες!
1) Χρωματίζω την εικόνα με τα παιδιά που λένε τα κάλαντα του Λαζάρου. Πατήστε εδώ.
2) Οι μικροί μάγειροι σε δράση ετοιμάζουν τα Λαζαράκια! Πατήστε εδώ για οδηγίες.
3) Φτιάχνω βιβλίο τσέπης με θέμα τον Ιησού που ανασταίνει τον Λάζαρο και μετά πηγαίνει στα Ιεροσόλυμα.
Κάλαντα του Λαζάρου από τον παιδικό χορό Σχολείου Ψαλτικής
Αν θέλετε, μπορείτε να διαβάσετε τα παλαιότερα άρθρα:
Η λέξη «Πάσχα» σημαίνει, το πέρασμα του Χριστού από τον θάνατο στη ζωή. Λέγεται και αλλιώς «Λαμπρή», ονομασία που προήλθε από τους αναστάσιμους κανόνες της εκκλησίας, οι οποίοι ονομάζουν «Λαμπροφόρο» την ημέρα του Πάσχα και συνιστούν στους πιστούς «Αναστάσεως ημέρα λαμπρυνθώμεν λαοί». Το χριστιανικό Πάσχα ή κοινώς «Πασχαλιά», ή ελληνοπρεπώς «Λαμπρή», είναι η μεγαλύτερη εορτή της Ορθοδοξίας. Το Πάσχα, εορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο που ακολουθεί την εαρινή ισημερία της 21ης Μαρτίου μη συμπεριλαμβανομένης, κατά το Ιουλιανό ημερολόγιο στην Ορθόδοξη εκκλησία και κατά το Γρηγοριανό στην Ρωμαιοκαθολική. Εορτάζεται η ανάσταση του Ιησού Χριστού, η οποία πιστεύεται ότι έγινε το 33 μ.Χ.
Το Πάσχα, στον Ιουδαϊσμό καθιερώθηκε ως ανάμνηση της Εξόδου, που ελευθέρωσε τους Εβραίους από την αιγυπτιακή δουλεία. Μεταγενέστερα υιοθετήθηκε ως εορτασμός από τους Χριστιανούς αναφορικά με τον θυσιαστικό θάνατο και την ανάσταση του Ιησού Χριστού.
O όρος Πάσχα προέρχεται από το αραμαϊκό πασά και το εβραϊκό πέσαχ. Κάποιοι μελετητές έχουν προτείνει ως προέλευση του εβραϊκού όρου ξένη ετυμολογία, όπως η ασσυριακή πασαχού (πραύνω) ή η αιγυπτιακή πασ’ (ανάμνηση) ή πεσάχ (πλήγμα). Κάποιοι ερευνητές ανιχνεύουν τις αρχές των εορταστικών εκδηλώσεων του πάσχα σε χαναανιτικές γιορτές που σχετίζονται με την συγκομιδή κριθαριού την άνοιξη. Άλλοι μελετητές πάλι, θεωρούν ότι η ρίζα του Πάσχα βρίσκεται σε γιορτές και ιεροτελεστίες της άνοιξης της προ-ισραηλιτικής εποχής με την έννοια των ποιμένων που υποβάλλουν αίτημα στο θεό για την προστασία του κοπαδιού τους. Ωστόσο, καμία από αυτές τις υποθέσεις δε θεωρείται επαρκώς τεκμηριωμένη. Πάντως, η Βίβλος συσχετίζει το πέσαχ με το ρήμα πασάχ πού σημαίνει είτε χωλαίνω, είτε εκτελώ τελετουργικό χορό γύρω από τη θυσία (Γ’ Βασ. 18:21,26), είτε, μεταφορικά, «ξεφεύγω», «προσπερνώ», «απαλλάσσω». Το Πάσχα, είναι η προσπέραση του αγγέλου του Θεού πάνω από τα σπίτια των Ισραηλιτών, ενώ έπληττε με θάνατο τα πρωτότοκα αγόρια των σπιτιών των Αιγυπτίων.
Σύμφωνα δε με τις Εβραϊκές Γραφές, το Πάσχα αποτελούσε ανάμνηση της εξόδου από την δουλεία της Αιγύπτου υπό την ηγεσία του Μωυσή μέσω θεϊκής παρέμβασης. Το Πάσχα αποτελούσε οικογενειακή εορτή. Εορταζόταν νύχτα, στην πανσέληνο της εαρινής ισημερίας, την 14η του μήνα Αβίβ (που ονομάστηκε Νισάν μετά την Βαβυλωνιακή εξορία) με προσφορά στο νεαρού ζώου, χρονιάρικου, για να ευλογηθεί από το Θεό όλο το κοπάδι. Το σφάγιο ήταν αρνί ή κατσίκι, αρσενικό και αρτιμελές (Εξ. 12:3-6), δεν έπρεπε να σπάσει κανένα κόκαλο του (Έξ. 12:46, Αρ. 9:12) ενώ το αίμα του ως ένδειξη προστασίας, το έβαζαν στην είσοδο κάθε σπιτιού (Εξ. 12:7,22). Οι μετέχοντες στο δείπνο ήταν ντυμένοι, έτοιμοι για ταξίδι (Έξ. 12:8-11). Αυτά τα στοιχεία νομαδικής, οικογενειακής ζωής μας δείχνουν μια πολύ παλαιότερη προέλευση του Πάσχα, που θα μπορούσε να είναι η θυσία που ζήτησαν οι Ισραηλίτες από τον Φαραώ να πάνε να γιορτάσουν στην έρημο (Έξ. 3:18, 5:1 εξ). Παρ’ όλα αυτά όμως, η έξοδος από την Αίγυπτο έδωσε στο Πάσχα την οριστική του σημασία.
Αφού μάθαμε ορισμένα στοιχεία για την προέλευση της γιορτής του Πάσχα πριν τη θυσία και την Ανάσταση του Χριστού μας ας ξεκουραστούμε παίζοντας!
Για να ακούσουμε το τραγούδι για τα έντομα της άνοιξης : Πασχαλίτσα, πεταλούδα και μέλισσα. Το τραγούδι αναφέρει βασικά χαρακτηριστικά του εντόμου και καλεί τα παιδιά να σκεφτούν πιο είναι το έντομο βασιζόμενα στην περιγραφή αλλά και την εικόνα του .
Για να μάθουμε πληροφορίες και να απαντήσουμε σε ερωτήσεις για την πασχαλίτσα!
