Την Πέμπτη 9 Οκτωβρίου επεξεργαστήκαμε το παραμύθι «Ψέμα πρωταπριλιάτικο» της Σοφίας Γαβριηλίδου, το οποίο είναι ένα τρυφερό και ευφάνταστο κείμενο που μιλά για ένα… ψέμα που γεννήθηκε την Πρωταπριλιά και ξεκίνησε να ταξιδεύει στον κόσμο.
Καθώς το ψέμα περνά από στόμα σε στόμα, φτάνει μέχρι την τηλεόραση και κάνει τον γύρο της γης. Όλοι το πιστεύουν και για λίγο χαίρονται, γιατί το ψέμα είναι όμορφο και καλοσυνάτο — λέει πως ήρθε η ειρήνη σε όλο τον κόσμο, πως σταμάτησαν οι πόλεμοι και πως οι άνθρωποι αγαπιούνται. Όταν όμως μαθαίνουν ότι δεν ήταν αλήθεια, στενοχωριούνται, γιατί θα ήθελαν να είναι αληθινό. Τότε το ψέμα, λυπημένο, αποφασίζει να κοιμηθεί και να περιμένει τη μέρα που θα γίνει αλήθεια.
Εισαγωγή
Αρχικά, ζήτησα από τα παιδιά να μου πουν: «Τι σημαίνει ψέμα; Έχετε πει ποτέ ένα ψέμα; Ποιο ήταν;» και στη συνέχεια με την τεχνική του καταιγισμού ιδεών καταγράφηκαν στην τάξη όσες λέξεις σχετικές με «ψέμα / αλήθεια» φέρουν τα παιδιά.
Επεξεργασία
Αφού διαβάσαμε το κείμενο «Ψέμα πρωταπριλιάτικο», τέθηκαν προς απάντηση απλές ερωτήσεις κατανόησης όπως:
– Πού γεννήθηκε το ψέμα;
– Ποιοι το είδαν και τι τους είπε;
– Ποιο ήταν το ψέμα στο τέλος της ιστορίας;
– Γιατί δεν «έγινε» πραγματικότητα το ψέμα;
Ακολούθησε ανάλυση των σταδίων της ιστορίας: ταξίδι του ψέματος, αντιδράσεις των ανθρώπων, η θετική πλευρά / η σκέψη του ότι «κάποια ψέματα θα θέλαμε να είναι αλήθεια». Παίξαμε το επόμενο κουίζ από την ψηφιακή εφαρμογή wordwall.
Συζητήσαμε και προβληματιστήκαμε αν “Υπάρχει «καλό ψέμα»;” καθώς και ” Πότε ένα ψέμα μπορεί να πληγώσει;”
Δραστηριότητα εμπέδωσης: Τα ψέματα που αγαπώ
Τα παιδιά στο τέλος της διδασκαλίας ως δραστηριότητα ζωγράφισαν το ψέμα που «θα ήθελαν να είναι αλήθεια». Τους ζήτησα να αλλάξουν το ψέμα της ιστορίας σε ένα δικό τους ψέμα που θα έκανε τον κόσμο καλύτερο.
Κατόπιν, έγραψαν μία πρόταση που να συνοδεύει τη ζωγραφιά και ανέφεραν το ψέμα τους στην ολομέλεια της τάξης λέγοντας «Το ψέμα μου είναι … και θα κάνει τον κόσμο καλύτερο γιατί …».
«Γκαλερί ψευδαισθήσεων»
Τέλος, δημιουργήσαμε μία «γκαλερί ψευδαισθήσεων» στην τάξη όπου τα έργα εκτίθενται και τα παιδιά περνούν να τα δείξουν και να τα σχολιάσουν.
Το παραμύθι δείχνει ότι υπάρχουν ψέματα που δεν πληγώνουν, αλλά εκφράζουν ελπίδες και όνειρα. Θυμίζει στα παιδιά πως η αλήθεια είναι σημαντική, αλλά μερικές φορές ένα “καλό ψέμα” μπορεί να δείξει την επιθυμία μας για έναν καλύτερο κόσμο.
