Η 5η Οκτωβρίου καθιερώθηκε το 1994 από την UNESCO ως Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών για να μας υπενθυμίζει τον καθοριστικό ρόλο που παίζει ο δάσκαλος στην κοινωνία.
Εύχομαι σε όλους τους συναδέλφους που αγαπούν τα παιδιά και το λειτούργημά μας να έχουν δύναμη, αγάπη και σεβασμό για να επιτελούν το καθημερινό δημιουργικό και σημαντικό έργο τους!
Θα ήθελα να κλείσω το άρθρο με τα παρακάτω λόγια μίας μητέρας ενός μαθητή μου…Τα λόγια της με συγκίνησαν και μου έδωσαν τη δύναμη για να συνεχίσω… παρά τις αντιξοότητες της σημερινής εποχής…
Δε θα ευχηθώ καλή σχολική χρονιά γιατί είναι βέβαιο ότι θα την έχετε. Θα ευχηθώ να αφήνετε πάντα το στίγμα σας, όπως ξέρετε να κάνετε!!!
Ευχαριστώ πολύ τη μητέρα για τα όμορφα λόγια της, όπως και όλους τους μαθητές μου και τους γονείς τους για την εκτίμηση και την αγάπη που μου δείχνουν. Εύχομαι σε όλους σας κάθε χαρά και ευλογία στη ζωή σας!
Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2022, στις 7 το βράδυ Ζωντανά από την πλατφόρμα ΖΟΟΜ των εκδόσεων ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
Παρόλο που οι οθόνες είναι πολύ σημαντικές στη ζωή μας και πλέον απαραίτητες στην καθημερινότητα, πρέπει όλοι μας, και κυρίως τα παιδιά, να βάλουμε ένα όριο στη χρήση τους. Ιδιαίτερα μετά την πανδημία, η χρήση τους, ακόμα και από πολύ μικρή ηλικία, αυξήθηκε, με συνέπειες στην ψυχοκοινωνική και μαθησιακή ανάπτυξη. Κάθε οικογένεια πασχίζει να κρατήσει μια ισορροπία ανάμεσα στον ψηφιακό κόσμο και στον πραγματικό κόσμο που μας περιβάλλει. Όμως, αυτό δεν είναι τόσο εύκολο. Θέλετε να κάνετε το πρώτο βήμα, ώστε τα παιδιά σας να περιορίσουν τον χρόνο που περνούν μπροστά στις οθόνες, και έτσι να εκμεταλλευτούν και να απολαύσουν στο έπακρο τόσο την ώρα που αφιερώνουν σε αυτές όσο και τον χωρίς οθόνες χρόνο τους;
τον επιτρεπτό χρόνο οθόνης ανάλογα με την ηλικία του παιδιού
τα θετικά και τα αρνητικά της χρήσης των οθονών
τις απαραίτητες ενέργειες που πρέπει να κάνουν οι γονείς ώστε τα παιδιά να είναι ασφαλή όσο βρίσκονται στο διαδίκτυο
τα υγιή όρια που πρέπει να τίθενται και
τη λεπτή γραμμή μεταξύ χρήσης και κατάχρησης.
Με απλές και ξεκάθαρες προτάσεις και συμβουλές, με ενσυναίσθηση και ενθάρρυνση, θα εξεταστεί η επίτευξη ποιοτικού/έξυπνου χρόνου χρήσης της οθόνης και θα ακουστούνε υγιείς και ελκυστικές εναλλακτικές που μπορούν να εφαρμοστούν, καθώς και τρόποι για να παραμείνουμε χαρούμενοι και ασφαλείς όταν βρισκόμαστε στο διαδίκτυο. Έτσι μόνο θα πετύχουμε την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας.
# Ο εθισμός είναι μια προσπάθεια ρύθμισης ενός νευρικού συστήματος που έχει κολλήσει σε χρόνια πάλη ή φυγή.
# Είναι μια μορφή αυτο-κατάχρησης. Όταν είμαστε κακοποιημένοι ή συναισθηματικά παραμελημένοι ως παιδιά, μπορούμε να γίνουμε θύτες του εαυτού μας. Είναι το μόνο που ξέρουμε. Ο εγκέφαλός μας επιδιώκει να επαναλάβει το οικείο.
# Ο εθισμός είναι μια προσπάθεια να φιμωθούν οι «σκοτεινές» σκέψεις που παίζουν και ξαναπαίζουν (σαν σπασμένος δίσκος) τη φωνή του επικριτικού γονέα.
# Ο εθισμός αναγκάζει ένα άτομο να συμμετάσχει σε συμπεριφορές που βασίζονται στην επιβίωση που διαφορετικά δεν θα έκαναν, όπως: εξαπάτηση, κακοποίηση, κλοπή ή προδοσία.
Ο εθισμός είναι ένας αργός πνευματικός θάνατος που κανένας άνθρωπος δεν επιλέγει συνειδητά.
Η μέρα για την τρίτη ηλικία υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ πριν από 32 χρόνια, το 1990, για να αποτίσει φόρο τιμής στους ηλικιωμένους, αλλά και να επισημάνει τα προβλήματα, που αντιμετωπίζουν.
Έχω μαγικό παππούλη που ’ναι λούνα παρκ τρελό έχει γόνατα αλογάκια δίνω μια και καβαλώ κάνω κούνια σε δυο χέρια και τσουλήθρα σ’ αγκαλιά παίζω ένα βουβό ταμπούρλο τη μεγάλη του κοιλιά φέγγουν πάνω του λαμπιόνια μάτια πίσω από γυαλιά τραγουδάει βραχνή κασέτα και λαλεί σοφή μιλιά έχει τσέπες μαγαζάκια νύχτα μέρα ανοιχτά παίρνω τσίκλες σοκολάτες κι ό,τι θες χωρίς λεφτά μα πληρώνω εισιτήριο κι είναι ακριβό πολύ για να μπω στο λούνα παρκ μου δίνω σφυριχτό φιλί.
Οι καρτούλες μας για τις γιαγιάδες και τους παππούδες μας!
Χρόνια πολλά με υγεία και χαρές στους παππούδες και στις γιαγιάδες!!Τους ευχαριστούμε για την υπέρμετρη αγάπη που δίνουν στα εγγονάκια τους!!Τους ευχαριστούμε που στέκουν πάντα δίπλα μας ως παππούδες, ως γονείς, ως δάσκαλοι όλα αυτά τα χρόνια στηρίζοντάς μας σε κάθε δυσκολία.
Στη συνέχεια, οι μεγαλύτεροι μπορείτε να διαβάσετε το επόμενο γράμμα και να δείτε τη μικρή ταινία.
Μην ξεχνάτε τους γονείς σας.. Δείξτε τους ότι τους σκέφτεστε, ότι τους αγαπάτε κι ότι δεν είναι μόνοι τους…Τα χρόνια περνούν…Δώστε αξία στην κάθε μέρα και χαρείτε μαζί τους όμορφες στιγμές!!!
Γράμμα του πατέρα στο γιο του….
«Εάν μια μέρα με δεις «γέρο»… εάν λερώνομαι όταν τρώω και δεν μπορώ να ντυθώ… έχε υπομονή. Θυμήσου πόσο καιρό μου πήρε για να σου τα μάθω…
Εάν όταν μιλάω μαζί σου επαναλαμβάνω τα ίδια πράγματα, μην με διακόπτεις, άκουσε με. Oταν ήσουν μικρός κάθε μέρα σου διάβαζα το ίδιο παραμύθι μέχρι να σε πάρει ο ύπνος.
Όταν δεν θέλω να πλυθώ μην με μαλώνεις και μην με κάνεις να αισθάνομαι ντροπή… Θυμήσου όταν έτρεχα από πίσω σου και έβρισκες δικαιολογίες όταν δεν ήθελες να πλυθείς. Όταν βλέπεις την άγνοιά μου στις νέες τεχνολογίες, δώσε μου χρόνο και μη με κοιτάς ειρωνικά, εγώ είχα όλη την υπομονή να σου μάθω το αλφάβητο.
Όταν κάποιες φόρες δεν μπορώ να θυμηθώ ή χάνω τον συνειρμό των λέξεων, δώσε μου χρόνο για να θυμηθώ και εάν δεν τα καταφέρνω μην θυμώνεις… Το πιο σπουδαίο πράγμα δεν είναι εκείνο που λέω αλλά η ανάγκη που έχω να είμαι μαζί σου και κοντά σου και να με ακούς.
Όταν τα πόδια μου είναι κουρασμένα και δεν μου επιτρέπουν να βαδίσω μην μου συμπεριφέρεσαι σαν να ήμουν ένα «βάρος», έλα κοντά μου με τα δυνατά σου μπράτσα, όπως έκανα εγώ όταν ήσουν μικρός και έκανες τα πρώτα σου βήματα.
Όταν λέω πως θα ήθελα να «πεθάνω»… μη θυμώνεις, μια μέρα θα καταλάβεις τι είναι αυτό που με σπρώχνει να το πω. Προσπάθησε να καταλάβεις πως στην ηλικία μου δεν ζεις, επιβιώνεις. Μια μέρα θα ανακαλύψεις ότι παρόλα τα λάθη μου πάντοτε ήθελα το καλύτερο για σένα, για να σου ανοίξω τον δρόμο.
Βοήθησέ με να περπατήσω, βοήθησέ με να τελειώσω τις ημέρες μου με αγάπη και υπομονή.
Το Πανεπιστήμιο Πατρών διοργανώνει για 16η συνεχή χρονιά, τη “Βραδιά του Ερευνητή” μια ετήσια γιορτή για την Επιστήμη, η οποία θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2022, στις 18:00 στο Επιμελητήριο Αχαΐας και στον πεζόδρομο της Ρήγα Φεραίου.
Ο χαρακτήρας της εκδήλωσης είναι πανευρωπαϊκός και πραγματοποιείται ταυτόχρονα σε 300 περίπου πόλεις σε όλη την Ευρώπη με πληθώρα εκδηλώσεων. Στόχος της εκδήλωσης είναι να φέρει πιο κοντά το ευρύ κοινό και συγκεκριμένα τους νέους (φοιτητές, μαθητές), αλλά και όσους συνδέονται με την έρευνα (εκπαιδευτικούς και εκπροσώπους της τοπικής/περιφερειακής αυτοδιοίκησης) με την επιστημονική κοινότητα και το σημαντικό έργο το οποίο επιτελούν οι ερευνητές. Στη χώρα μας διοργανώνονται ταυτόχρονα εκδηλώσεις σε έξι πόλεις: Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Λάρισα, Ηράκλειο και Ρέθυμνο.
Η είσοδος είναι δωρεάν. Στους/στις μαθητές/τριες θα δοθούν αναμνηστικά και souvenir.
Το «Πρωινό Άστρο» είναι το ποίημα που έγραψε ο Γιάννης Ρίτσος για το κοριτσάκι του, όταν έγινε πατέρας. Είναι το ποίημα της πατρικής στοργής και της λυρικής φαντασίας. Είναι ένα ποίημα «που μόνο ένας παλμογράφος θα μπορούσε να «οπτικοποιήσει» και να καταγράψει τους παλμούς της εκπληκτικής ευαισθησίας του. Ο ίδιος ο Ρίτσος το χαρακτηρίζει «Μικρή εγκυκλοπαίδεια υποκοριστικών» για την κορούλα του.
Ολόκληρο το ποίημα, γραμμένο μ’ έναν άκρατο λυρισμό και με μιαν άμετρη ευαισθησία, απευθύνεται από την αρχή μέχρι το τέλος στο λατρεμένο, νεογέννητο μωρό… Έτσι, ο λόγος του ποιητή, σε όλη τη σύνθεση, είναι γραμμένος κυρίως στο β΄ πρόσωπο: Κοιμήσου, κοριτσάκι…, Να μεγαλώσεις γρήγορα…, Κράτησέ με, κοριτσάκι…, Ανοίγεις τα ματόφυλλα…, Έτσι παιδί που μ’ έκανες, παιδί μου…, Έλα να σου συστήσω ένα τριαντάφυλλο / να παίξετε μαζί στον κήπο…, Πώς άλλαξες τον κόσμο, κοριτσάκι… Και βέβαια σε όλο το έργο επαναλαμβάνεται συχνά, σαν ηχώ επίμονη κι ατελεύτητη ή σαν το ρεφρέν της πιο γλυκιάς μελωδίας, η προσφώνηση Κοριτσάκιή Κοριτσάκι μου, με την οποία άλλωστε αρχίζει (Κοριτσάκι μου, θέλω να σου φέρω…) και τελειώνει (Περπάτα, κοριτσάκι) η σύνθεση. Βέβαια, κάποιες φορές, συναντάμε τη χρήση του α΄ προσώπου, καθώς ο ποιητής επιθυμεί να εξάρει αυτή την ιερή, την πρωτόγνωρη χαρά που του έχει προξενήσει η γέννηση του παιδιού του…
Βρίσκομαστε στο ξεκίνημα της Α τάξης του δημοτικού σχολείου και είναι πολύ σημαντικό να αναπτυχθεί σωστά η λειτουργική λαβή του μολυβιού από τους μαθητές. Η ανώριμη λαβή μολυβιού επηρεάζει:
την ποιότητα του γραφικού χαρακτήρα,
την ταχύτητα εκτέλεσης της γραπτής εργασίας και
την αντοχή του παιδιού κατά τη γραφοκινητική δραστηριότητα.
Στη συνέχεια, μπορείτε να δείτε μία αναλυτική εικόνα που παρουσιάζει τα πρότυπα σύλληψης μολυβιού.
πηγή: Θεραπαίζοντας: Κέντρο ειδικών θεραπειών
Οι μαθητές που παρουσιάζουν ανώριμη λαβή συνήθως:
Δεν έχουν εκπαιδευτεί σωστά στον τρόπο σύλληψης του μολυβιού.
Δεν έχουν αναπτύξει τις απαραίτητες δεξιότητες λεπτής κινητικότητας στα χέρια.
Αντιμετωπίζουν αισθητηριακές δυσκολίες.
Η πιο συνηθισμένη λαβή είναι η δυναμική τριποδική και αναπτύσσεται στην ηλικία των 4-6,5 περίπου. Οι ειδικοί έχουν παρατηρήσει διάφορα είδη λαβών που χρησιμοποιούνται από τους μαθητές. Για πολλά χρόνια υποστηρίζονταν ότι για να μπορέσει το παιδί να χειριστεί σωστά το μολύβι και να σχηματίσει ευανάγνωστα γράμματα πρέπει να αναπτύξει την δυναμική τριποδική λαβή (Schneck & Amundson, 2013. Ziviani & Wallen, 2006).
Πρόσφατες έρευνες δείχνουν, όμως, ότι υπάρχει ποικιλία εναλλακτικών, αποδεκτών και επαρκών λαβών. Πέρα, λοιπόν, από την δυναμική τριποδική είναι η πλευρική τριποδική, η δυναμική τετραποδική και η πλευρική τετραποδική, κατά την οποία παρατηρείται και μια ελαφριά κάμψη του καρπού (Schneck & Amundson, 2013. Ziviani & Wallen, 2006). Και τα δυο είδη τετραποδικής λαβής έχουν αποδειχθεί λειτουργικά και ώριμα πρότυπα σύλληψης προσφέροντας σταθερότητα και επιτρέποντας τον έλεγχο της κίνησης των δαχτύλων (Schneck & Amundson. Ziviani & Wallen, 2006).
Για το κράτημα του μολυβιού συνεργάζονται τρία δάκτυλα, ο αντίχειρας, ο δείκτης και το μεσαίο δάκτυλο. Το μεσαίο δάκτυλο μπαίνει κάτω από το μολύβι, σαν μαξιλαράκι, και τα άλλα δύο κρατούν τις δύο πλευρές του μολυβιού χωρίς να σκεπάζει το ένα δάκτυλο το άλλο.
Στην εικόνα αυτή τονίζεται και κάτι ακόμη σημαντικό, το πώς στηρίζεται το χέρι που γράφει πάνω στο θρανίο. Μια τέτοια στήριξη του χεριού προϋποθέτει αρκετή προσπάθεια εκ μέρους του παιδιού καθώς θα πρέπει να μάθει να λυγίζει τον καρπό του και να κρατά το χέρι την ώρα που γράφει κάτω από τη γραμμή και όχι δίπλα ή πολύ χειρότερα από πάνω.
Μια ακόμη κατατοπιστική φωτογραφία που δείχνει και τη θέση των τριών δακτύλων γύρω από το μολύβι, πώς στηρίζεται το χέρι στο θρανίο όταν γράφει και πώς λυγίζει ο καρπός αλλά και πού ακουμπά το μολύβι στο πάνω μέρος, στη διχάλα που δημιουργεί η παλάμη μας ανάμεσα στον αντίχειρα και στο δείκτη. Παρατηρήστε ότι στην κατάσταση αυτή και όπως είναι λυγισμένα τα δάκτυλα χωράει ανάμεσά τους μια μικρή σφαίρα, όπως τονίζουν διάφοροι ειδικοί…
Τεχνικές βελτίωσης της λαβής του μολυβιού
Αρχικά, σας παρουσιάζω ένα δοκιμασμένο και αρκετά αποτελεσματικό κολπάκι. Όπως βλέπετε παρακάτω στη φωτογραφία με το χέρι μου, δίνουμε στο παιδί να κρατήσει ένα διπλωμένο χαρτάκι και του λέμε να το κρατήσει με τα δύο μικρά δαχτυλάκια. Στη συνέχεια, του δίνουμε το μολύβι και έτσι χωρίς πολύ κόπο το παιδί πιάνει το μολύβι με τα υπόλοιπα τρία ελεύθερα δαχτυλάκια!!!
Ακολουθούν και άλλες ενδιαφέρουσες τεχνικές!!
πηγή: Θεραπαίζοντας: Κέντρο ειδικών θεραπειών
Συμβουλές για ωραία….γράμματα!!!
1. Όταν γράφει το παιδί μας φροντίζουμε το κάθισμα και το τραπέζι να του επιτρέπουν να πατάει καλά τα πόδια του στο δάπεδο.
2. Προσοχή και στη θέση της πλάτης και του κεφαλιού. Όχι στο υπερβολικό σκύψιμο που ζημιώνει και τη σπονδυλική στήλη και τα μάτια. Η άνετη θέση της πλάτης βοηθάει και στην αποφυγή της κόπωσης.
3. Δείτε επίσης πώς τοποθετούμε το τετράδιο όταν γράφουμε, λιγάκι λοξά. Η κλίση του τετραδίου είναι φυσικά διαφορετική για δεξιόχειρες και διαφορετική για αριστερόχειρες. Αυτή η κλίση του τετραδίου διευκολύνει και το λύγισμα του καρπού ενώ όταν το τετράδιο στέκεται κάθετα ο καρπός ζορίζεται υπερβολικά για να βρει τη σωστή θέση.
4. Το άλλο χέρι που δεν χρησιμοποιείται κατά τη γραφή πρέπει να βρίσκεται πάνω στο τραπέζι ώστε να μη στραβώνει η σπονδυλική στήλη και να μη σκεπάζει το γραπτό με τρόπο που ο φωτισμός να μειώνεται. Το φως την ώρα που γράφουμε πρέπει να πέφτει με τέτοιο τρόπο που να μην προκαλεί το χέρι μας σκιά στο σημείο που γράφουμε.
Βιβλιογραφικές πηγές:
Schneck, C. M. & Amundson, S. J. (2013). Prewriting and Handwriting Skills. In J. Case-Smith & J.C. O’Brien (Eds.), Occupational Therapy for Children (6th ed.) USA: Elsevier, 425-450.
Ziviani, J., & Wallen, M. (2006). The development of graphomotor skills. In A. Handerson & C. Pehoski (2od ed.), Hand Function in the Child: Foundations for remediation. USA: Mobsdy Elsevier, 217-238.
Το Θεατρικό Εργαστήρι δημιουργήθηκε και λειτουργεί με στόχο την ολόπλευρη και ισόρροπη ανάπτυξη των παιδιών και των εφήβων μέσα από την τέχνη θεάτρου και τα πολύτιμα εργαλεία που προσφέρει στην παιδαγωγική. Με τη διαμεσολάβηση έμπειρων θεατροπαιδαγωγών και μέσα σε ένα πρόσχαρο και ασφαλές περιβάλλον, οι συμμετέχουσες-οντες έχουν τη δυνατότητα να αλληλεπιδράσουν με την ομάδα, να εκφράσουν ελεύθερα τα συναισθήματά τους και να τα επεξεργαστούν, να αναπτύξουν τις κοινωνικές τους δεξιότητες. Στο Θεατρικό Εργαστήρι καλλιεργείται η ενσυναίσθηση, η συνεργασία, η ομαδικότητα, η χαρά της δημιουργίας με εργαλείο μια γλώσσα που όλοι μπορούμε να μιλήσουμε: τη γλώσσα του θεάτρου.
«Πριν ένα παιδί μιλήσει, τραγουδά. Πριν μάθει να γράφει, ζωγραφίζει. Μόλις μάθει να στέκεται, χορεύει. Η τέχνη είναι η βάση της ανθρώπινης έκφρασης.»
P.Rashad
Τα παιδιά σχολικής ηλικίας μέσω της μίμησης και του παιχνιδιού ανακαλύπτουν και εξερευνούν τον κόσμο γύρω τους. Οικειοποιούνται δεδομένα και γνώσεις με άνεση και ασφάλεια. Έτσι μπορούν να αντιληφθούν και να κατανοήσουν τους άλλους και τον εαυτό τους. Το θεατρικό παιχνίδι, τα πρώτα διαμορφωτικά χρόνια ενός παιδιού, αποτελεί μια διαδικασία κοινωνικής αλληλεπίδρασης. Αφού κάθε παιδί που συμμετέχει σε αυτό πράττει, κινείται και επηρεάζεται από την συμπεριφορά των υπολοίπων. Μέσα από την μίμηση, την παντομίμα, τον οργανωμένο αυτοσχεδιασμό, την δραματοποίηση ιστοριών και παραμυθιών, τις ασκήσεις συνεργασίας ,αλληλεπίδρασης και κίνησης, τα παιδιά εκφράζουν και ανταλλάσσουν τις ιδέες τους, χωρίς το φόβο του λάθους. Μαθαίνουν βιωματικά και πολύπλευρά, κινητοποιώντας τη φαντασία και την δημιουργικότητα. Αναπτύσσουν την εκφραστική τους ικανότητα, με μια πρώτη παιγνιώδη επαφή με την τέχνη του θεάτρου, των τεχνικών και των ιδιαίτερων κωδίκων του.
«Θεωρώ το θέατρο τη μεγαλύτερη τέχνη όλων, τον πιο άμεσο τρόπο με τον οποίο ένας άνθρωπος μπορεί να μοιραστεί με κάποιον άλλον την αίσθηση του τι σημαίνει άνθρωπος».
Όσκαρ Γουάιλντ
«Δεν κάνουμε θέατρο για το θέατρο. Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας. Μόνος ο καθένας είναι ανήμπορος. Μαζί ίσως κάτι μπορέσουμε να κάνουμε…»
Το Κέντρο Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας Αχαΐας, «Καλλίπολις», διοργανώνει εργαστήριο δύο συναντήσεων για εφήβους σχετικά με την εικόνα σώματος, με τίτλο: «Με φροντίζω- Με αγαπώ!».
Καθημερινά βομβαρδιζόμαστε από πλήθος πληροφοριών και εικόνων που συμβάλουν ενεργά στη διαμόρφωση ενός ιδανικού προτύπου σώματος και ομορφιάς, αγνοώντας συχνά άλλες πλευρές της προσωπικότητάς μας. Η μοναδικότητα του εαυτού μας και η ταυτότητά μας ορίζεται από πλήθος παραγόντων. Το σώμα μας δεν είναι μόνο η εξωτερική μας εμφάνιση, είναι οι λειτουργίες που επιτελούμε καθημερινά με αυτό και η φροντίδα που του δείχνουμε. Το σώμα μας είναι το «σπίτι» μας! Όπως στο σπίτι δεν φροντίζουμε μόνο να είναι ελκυστικό εξωτερικά αλλά προσέχουμε να είναι δυνατό, καθαρό, φωτεινό και να μας εμπνέει, έτσι χρειάζεται να κάνουμε και για το σώμα μας. Ας το αγκαλιάσουμε λοιπόν και ας του εκφράσουμε την αγάπη και τον σεβασμό που του αξίζει!
Σύμφωνα με το δελτίο τύπου, σκοπός του εργαστηρίου είναι να αντιληφθούν οι έφηβοι την μοναδικότητα του εαυτού τους και του σώματός τους, τη διαμόρφωση της ταυτότητάς τους ως πολυπαραγοντική έννοια, τις αλλαγές που επιτελούνται στο σώμα τους κατά το αναπτυξιακό στάδιο της εφηβείας, τη σημαντικότητα του να φροντίζουν και να αγαπούν το σώμα τους, τις λειτουργίες που επιτελούν καθημερινά με αυτό, τις επιρροές που δέχονται για την ιδανική εικόνα σώματος, την αξία της σωστής διατροφής για την υιοθέτηση μια υγιούς στάσης ζωής. Το σώμα μας αποτελεί ένα κομμάτι της ολότητάς μας, αλλά δεν μας καθορίζει μόνο αυτό!
Η πρώτη συνάντηση υπό τη μορφή βιωματικού εργαστηρίου με τίτλο «Αγκαλιάζω το σώμα μου» θα υλοποιηθεί από επιστημονικά στελέχη του Κέντρου Πρόληψης το Σάββατο 01/10/2022 και ώρες 11:00-13:30. Στην δεύτερη συνάντηση θα ακολουθήσει εργαστήριο: «Φροντίδα σώματος και διατροφή» με την κλινική διαιτολόγο κα Γουρουντή Ρούλα το Σάββατο 08/10/2022 και ώρες 11:00-13:00. Η συμβολή της κα Γουρουντή είναι εθελοντική. Οι συναντήσεις θα διεξαχθούν στο χώρο του Κέντρου Πρόληψης (Ν.Ε.Ο. Πατρών-Αθηνών 35, 1 ος όροφος)
Αγαπητοί μου αναγνώστες, σήμερα σας παραθέτω ένα πολύ χρήσιμο κι ενδιαφέρον άρθρο που αφορά την υγεία των ματιών των παιδιών, η οποία είναι αναγκαίο να ελέγχεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
Αρχίζει η νέα σχολική χρονιά και οι περισσότεροι γονείς οφείλουν να μεριμνούν για τα ετήσια τσεκάπ των παιδιών τους.
Ομολογουμένως η οφθαλμολογική μάστιγα των τελευταίων δεκαετιών είναι η μυωπία, την οποία οι περισσότεροι συνδέουν με τη χρήση οθόνης και το διάβασμα. Τι να προσέξουν οι γονείς ενόψει της νέας σεζόν;
Η συχνότητα της μυωπίας συνεχώς αυξάνεται, σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες και μάλιστα οι επαΐοντες προβλέπουν συνέχιση της τάσης αυτής τις επόμενες δεκαετίες. Το υπόβαθρο της μυωπίας είναι σίγουρα και γονιδιακό αλλά έχει αποδειχθεί ότι και οι καθημερινές συνήθειες και ο τρόπος ζωής επίσης συμβάλλουν. Το μείζον θέμα και η βασική ερώτηση που θέτουν οι γονείς στον οφθαλμίατρο είναι αν βλάπτουν οι οθόνες τα μάτια. Ιδίως τα τελευταία χρόνια, στα οποία η πανδημία του κορωνοϊού αύξησε τις ώρες παραμονής εντός του σπιτιού, εκτινάχθηκε και η χρήση των οθονών. Χαρακτηριστική έρευνα στην Κίνα έδειξε ότι η χρήση οθόνης πάνω από δυο ώρες τη μέρα αυξήθηκε από το 20% των παιδιών στο 80%, δηλαδή τετραπλασιάστηκε! Άλλη έρευνα έδειξε ότι η συχνότητα της μυωπίας σε εξάχρονα παιδιά διπλασιάστηκε μέσα σε ένα έτος, από το 2019 έως το 2020.
Είναι προφανές ότι η παρατεταμένη παραμονή στο σπίτι και η αυξημένη χρήση οθονών συνδέονται με τη μυωπία. Για την ακρίβεια, επιβαρυντικοί παράγοντες όσον αφορά τη χρήση οθόνης φαίνεται να είναι: 1. Η απόσταση της οθόνης από τα μάτια και 2. Η διάρκεια της συνεχούς χρήσης της. Όσον αφορά την απόσταση από τα μάτια, όσο πιο κοντά βρίσκεται η οθόνη στα μάτια, τόσο πιο πιθανό είναι να προκαλέσουν μυωπία.
Κατά συνέπεια το κινητό και το τάμπλετ είναι πιο επιβαρυντικά από τον υπολογιστή και ο υπολογιστής πιο επιβαρυντικός από την τηλεόραση. Επομένως συμβουλεύουμε (με τη λογική του “το μη χείρον, βέλτιστον”) να προτιμούμε στα παιδιά την τηλεόραση και τον υπολογιστή συγκριτικά με το κινητό και το τάμπλετ.
Όταν όμως χρησιμοποιούν το κινητό ή το τάμπλετ, τότε να μην ξεχνούν να απομακρύνουν κατά το δυνατόν την οθόνη από τα μάτια τους. Επίσης συστήνουμε να αποφεύγουν τα παιδιά την αυξημένης διάρκειας χρήση της οθόνης, και αν αυτή απαιτείται, (πχ γιατί διαβάζουν μέσω webex) να κάνουν συχνά διαλείμματα.
Κλείνοντας, θυμίζουμε ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO) έχει δώσει την εξής οδηγία: η χρήση οθόνης από παιδιά επιτρέπεται για έως τρεις ώρες ημερησίως για παιδιά 11-15 ετών, έως δύο ώρες ημερησίως για παιδιά 6-10 ετών, έως μία ώρα για παιδιά 2-5 ετών και καθόλου για παιδιά κάτω των δύο ετών.
Όσον αφορά τα διαλείμματα υπάρχει σύσταση για εφαρμογή του γενικού κανόνα 20-20-2: για κάθε είκοσι λεπτά χρήσης κοντινής οθόνης συστήνονται είκοσι δευτερόλεπτα διαλείμματος, που το βλέμμα του παιδιού θα κοιτάει μακριά. Επίσης ημερησίως πρέπει να περνάει δύο ώρες εκτός σπιτιού.
Love Teaching 